Του Απόστολου Τομαρά
Ως γενική θεώρηση των πραγμάτων σε όλα υπάρχει η επιείκεια του πρωτάρη, η οποία επεκτείνεται και στην αμέσως επόμενη προσπάθεια, ειδικά αν δεν είσαι από τους τύπους εκείνους που συγχωρούν μόνο μία φορά.
Ο τρίχρονος απολογισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, από πλευράς δομής, να μην παρεξηγηθούμε, κινείται στα όρια απώλειας του πλεονεκτήματος του πρωτάρη. Σεμνά και ταπεινά και χωρίς καμία διάθεση, όλα φαίνονται μαύρα oι σχεδιαστές του απολογισμού θα πρέπει να καθίσουν στην πολυθρόνα και να δουν το βίντεο του απολογισμού από την πλευρά του τηλεθεατή.
Ειλικρινά, δεν γνωρίζω τις μετρήσεις τηλεθέασης, αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι θα είναι επιτυχία αν ο μέσος όρος συνεχούς παρακολούθησης είναι στα τριάντα λεπτά.
Με βάση τη δομή παρουσίασης του κυβερνητικού έργου, την παρουσίαση και μετά τις ερωτήσεις με απάντηση-μονόλογο, απορώ γιατί καλέστηκαν να έχουν συμμετοχή δημοσιογράφοι. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάσει το έργο της, το καλύτερο και πιο αποτελεσματικό θα ήταν να γίνει χωρίς το δεύτερο κομμάτι.
Θα μπορούσε ο Πρόεδρος να συμπυκνώσει τον απολογισμό μέσα σε 30 λεπτά, να οπτικοποιηθεί δεόντως και να παρουσιασθεί από τον ίδιο. Από τη στιγμή που αποφασίσθηκε η παρουσία και συμμετοχή δημοσιογράφων, θα έπρεπε να γίνει μία ολιγόλεπτη εισαγωγή και στη συνέχεια να ξεκινήσει το ζουμερό και ουσιαστικό μέρος.
Ουδείς έχει συγκρατήσει κάτι από όσα είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην μονόωρη εισαγωγή του. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ακόμα και αν κάποιοι πήγαν μέχρι το τέλος του πρώτου μέρους, αμφιβάλλω αν παρέμειναν μέχρι να ξεκινήσει το δεύτερο. Θεωρώ ότι το ουσιαστικό κομμάτι του απολογισμού ήταν το δεύτερο, έστω και με τον τρόπο που έγινε.
Στα τέταρτα γενέθλια, η κυβέρνηση θα πρέπει να διαφοροποιήσει τον τρόπο με τον οποίο πλασάρει το έργο της. Αν θέλει πραγματικά να έχει και τον παλμό του κόσμου, θα πρέπει να κάνει σημαντικές αλλαγές στη δομή. Τριάντα δημοσιογράφοι είναι πολλοί.
Ο αριθμός θα πρέπει να μειωθεί και να αυξηθεί ο παρεμβατικός τους ρόλος στη συζήτηση. Μια μικρή εισαγωγή και μετά στο ζουμί. Η διαδικασία πρέπει να γίνει πιο χαλαρή, ώστε να μην υπάρχουν μονόλογοι.
Μια ώρα διαλεκτικού απολογισμού είναι αρκετή και προπάντων ουσιαστική σε όσους απευθύνεται. Αν η κυβέρνηση θέλει τον μονόλογο, δεν πρέπει να κάνει το παραμικρό. Όπως είναι δομημένος, εξυπηρετεί απόλυτα τη συγκεκριμένη επιδίωξη.
Ό,τι και αν αποφασίσουν στο Προεδρικό, προς Θεού, να μην αγγίξει ουδείς το επιδόρπιο του απολογισμού, τον μπουφέ στους κήπους. Ειδικά το μενού με τα μαλάκια ήταν ό,τι έπρεπε για όσους συμβαδίζουν με τις επιταγές της ορθόδοξης πίστης αυτή την περίοδο.
tomarasa@kathimerini.com.cy
