ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η δαιμονοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Τα όσα ακολούθησαν της άρνησης της Ομοσπονδίας Εργοδοτών και Βιομηχάνων να συνυπογράψει τη Διακήρυξη Αρχών για το ΓεΣΥ, μου έφερε στο νου τη νοοτροπία που επικρατούσε πριν τρείς δεκαετίες, όπου το κάθε τι  που δεν έφερε τον κρατικό μανδύα, σώνει και καλά συνιστούσε ιδιωτικό δάκτυλο που καραδοκούσε να θυσιάσει τα πάντα στο βωμό του κέρδους, ακόμα και αν επρόκειτο για κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία ή η παιδεία.

Νοοτροπία που σημάδεψε μια εποχή και που ίσως  μπορεί να αποτελέσει ελαφρυντικό στοιχείο, για τότε. Τριάντα χρόνια μετά και εφόσον συντελέσθηκαν κοσμοϊστορικές αλλαγές  στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, φαντάζει γελοίο να επικρατούν στις μέρες μας ανάλογες νοοτροπίες. Το κοινωνικό μοντέλο καπιταλισμός με ολίγη δόση σοσιαλισμού, αποτέλεσε για χρόνια το φερετζέ της μίζας της διαπλοκής και ενός κράτους που απέτυχε παταγωδώς να παίξει το ρόλο του καλού  «επιχειρηματία» με κοινωνικό πρόσωπο. Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα, υπάρχει ζωή και πέραν του κράτους προνοίας.

Η κρίση του 2013 ήταν απότοκο ενός κράτους και μιας ηγεσίας με αγκυλώσεις που ενώ αντιλαμβανόταν  αδυνατούσε να αντιδράσει προς χάρην των νεανικών της πιστεύω αφήνοντας  μια χώρα να πέσει στα βράχια. Ποτέ δεν υποστήριξα - και δεν θα το κάνω τώρα- ότι κάθε μη κρατικό είναι αγγελικό. Θα υποστηρίξω με σθένος ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να καλύψει με επιτυχία κενά και αδυναμίες του κράτους όπως το έκανε τόσα χρόνια στο χώρο της υγείας αλλά και της παιδείας.

Οι δυο προτάσεις που κατέθεσε η ΟΕΒ για το ΓεΣΥ δεν συνιστούν υπονόμευση του Σχεδίου Δημόσιας Υγείας. Τόσα χρόνια που οι προσφερόμενες κρατικές υπηρεσίες δεν ήταν και οι καλύτερες, ο ιδιωτικός τομέας κάλυψε ένα σημαντικό κενό. Σήμερα υπάρχουν 235 χιλιάδες ιδιωτικά Σχέδια Υγείας, οι κάτοχοι των οποίων δεν είναι όλοι τους πλουτοκράτες.

Είναι παράλογο λοιπόν να εκφράζεται προβληματισμός για αυτές τις 235 χιλιάδες ιδιωτικά συμβόλαια από την στιγμή που δεν επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός και η αρχή αλληλεγγύης του ΓεΣΥ; Δεν υποστηρίζω ότι θα πρέπει να δοθεί το δικαίωμα επιλογής, ΓεΣΥ ή κάτι άλλο.

Όμως, ειδικά για τα υφιστάμενα ιδιωτικά Σχέδια θα πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση. Η λογική του τσουβαλιάσματος και της καχυποψίας  δεν μπορεί να σταθεί. Όπως στον κρατικό τομέα υπάρχουν ευσυνείδητοι αλλά και ασυνείδητοι υπάλληλοι έτσι και στον ιδιωτικό υπάρχουν καλοί και κακοί επιχειρηματίες. Η κάθαρση δεν μπορεί να γίνει με ξεπερασμένους όρους, νοοτροπίες άλλων εποχών που στο τέλος τον λογαριασμό τον πλήρωνε ο πολίτης, και υπάρχουν ουκ ολίγα παραδείγματα.

Το κράτος μπορεί κάλλιστα να παίξει τον εποπτικό του ρόλο που μαζί με τους κανόνες της αγοράς θα δημιουργήσουν υγιές περιβάλλον. Το ΓεΣΥ δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τους ιδιώτες, τουναντίον μπορεί να συμβάλει σε καλύτερες υπηρεσίες υγείας προς τον πολίτη.  Το μόνο που έχει να φοβηθεί η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στην ιστορία της Δημοκρατίας είναι τον ίδιο της τον εαυτό. 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Απόστολος Τομαράς: Τελευταία Ενημέρωση

X