Του Δημήτρη Δημητρίου
Τα συνθήματα χρειάζεται να τελειώσουν. Τα πρόσκαιρα χειροκροτήματα επίσης. Η ψήφιση νομοσχεδίων που δεν μπορούν να εφαρμοστούν στοιχίζει. Πέρα από τον χρόνο και το χρήμα, στοιχίζει στην πολιτική αξιοπιστία της χώρας, στη σταθερότητα, αλλά και στην εμπιστοσύνη μας προς τους ξένους επενδυτές. Ανάπτυξη χωρίς προσέλκυση ξένων επενδύσεων δύσκολο να την πετύχουμε. Και προσέλκυση ξένων επενδύσεων σε μία χώρα που το κοινοβούλιό της εκπέμπει εικόνα παιδικής χαράς, ακόμα δυσκολότερο. Και δεν αναφέρομαι στην εικόνα και τα πετυχημένα τσιτάτα των βουλευτών, αλλά στην ουσία.
Την περασμένη Πέμπτη, η Βουλή μας, με πρωτοβουλία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, προσπέρασε τα σημαντικά και τα χρήσιμα νομοσχέδια και έβαλε διά του παραθύρου τα νομοσχέδια που είναι αντισυνταγματικά, ανεφάρμοστα, λαϊκίστικα, με έφεση στο πρόσκαιρο χειροκρότημα και την ακατάσχετη ψηφοθηρία. Πέντε νομοσχέδια που αφορούν στη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα έμειναν στο ράφι για την επόμενη Βουλή. Νομοσχέδια που αφορούν στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, που σήμερα δεν γίνεται, που αφορούν στην εναλλαξιμότητα, που σήμερα απαγορεύεται διά νόμου, νομοσχέδια που θα βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής, θα ευκολύνουν τις ζωές μας, θα μειώσουν τη γραφειοκρατία και θα καταφέρουν να προσθέσουν στην καταρρακωμένη σημερινή εικόνα της δημόσιας υπηρεσίας. Από τον Σεπτέμβριο του 2015 κατατέθηκαν. Και ακόμα βρίσκονται στο αίθριο της Βουλής.
Στη λογική της παραδοσιακής λειτουργίας της πολιτικής στον τόπο μας, η προώθησή τους δεν βολεύει. Μας χαλάει τη σούπα. Επιφέρει αλλαγές, οι οποίες μόνο και μόνο που είναι αλλαγές, συνοδεύονται από έναν πονοκέφαλο στην εφαρμογή των αλλαγών αυτών. Μάθαμε να σφυράμε αδιάφορα στις αλλαγές. Μας κουράζουν, μας βγάζουν από τη ρουτίνα μας, και επίσης θα υπάρξει αντίκτυπος από τις ενστάσεις και τις διαμαρτυρίες των άμεσα επηρεαζομένων. Και αυτός είναι ο λόγος που έμειναν πίσω παραμονές των εκλογών. Εκτιμώ πως τα κόμματα αναγνωρίζουν πως η πολιτική βούληση της κυβέρνησης είναι τέτοια που θα προχωρήσει τη μεταρρύθμιση. Άρα, η σκόπιμη καθυστέρηση δεν κινείται στη λογική «ίσως και να καταφέρουμε να ξεχαστεί», αλλά στη λογική «μη μου τους κύκλους τάραττε» παραμονές εκλογών.
Η μεταρρύθμιση των υπηρεσιών του κράτους, ούτως ώστε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, λιγότερο τυπολάτρες και περισσότερο ουσιαστικοί είναι το πρώτο βήμα για να μειώσουμε τη γραφειοκρατία. Η μείωση της γραφειοκρατίας είναι το πρώτο ζητούμενο για να θερμάνουμε τη διαδικασία προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, ιδιαίτερα σε τομείς που θα έχουν φυσική παρουσία και τριβή με τις υπηρεσίες του κράτους.
Σίγουρα δεν είναι μόνο το θέμα της γραφειοκρατίας. Μετρούν και τα ποσοστά διαφθοράς, μετρούν και τη νοοτροπία μας. Όταν για παράδειγμα, στη νομοθεσία μας και στις πρακτικές μας δεν διαχωρίζουμε τους υπηκόους τρίτων χωρών σε εργάτες και επιστημονικό προσωπικό, θα δούμε φαινόμενα ξένων εταιρειών τεχνολογίας να φεύγουν από την Κύπρο και άλλες που δεν θα έρθουν ποτέ βλέποντας αυτές τις συνθήκες. Η κάθοδος, μαζικά και με στρατηγικό πλάνο, τέτοιων εταιρειών θα βοηθήσει στη μείωση της ανεργίας, στο να κλείσει η στρόφιγγα της μετανάστευσης των νέων μας και θα βελτιώσει, σε βάθος χρόνου, το βιοτικό μας επίπεδο.
Χρειαζόμαστε ως χώρα να πιστέψουμε πως μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα, αν επενδύσουμε σε δυο-τρεις τομείς επενδύσεων. Πέραν των υπηρεσιών και της τεχνολογίας, χρειάζεται να δούμε ξανά τον τουρισμό μας ως ολόχρονο προϊόν, με νέες επεκτάσεις σε θρησκευτικό, αθλητικό, συνεδριακό, ιατρικό τουρισμό κ.ο.κ. Με σωστή στρατηγική, εμπνευσμένο μάρκετινγκ και λύνοντας ταυτόχρονα τα ζητήματα υποδομών και συνδεσιμότητας.
Στον πρωτογενή τομέα, που στην Ελλάδα και παντού αναβαθμίζεται ραγδαία με ποιοτικά, εξειδικευμένα προϊόντα, χρειάζεται ξεκάθαρη στόχευση και προσανατολισμός στις ξένες αγορές. Να επενδύσουμε μακροχρόνια, να προπωλούμε με συμβόλαια τα προϊόντα, να δώσουμε κίνητρα για να ασχοληθούν νέοι επιστήμονες με τη γεωργία, να τη συνδέσουμε με την υψηλή τεχνολογία και να αξιοποιήσουμε στο έπακρο όλα τα σχετικά προγράμματα στήριξης.
Έτσι μπορούμε να δούμε τη χώρα μας να αναπτύσσεται. Στην πράξη, μακριά από μεγάλες κουβέντες και ανεφάρμοστα σχέδια, με υπομονή, επιμονή και μακροχρόνιο πλάνο. Έτσι θα αλλάξουμε τη νοοτροπία μας και θα απομακρυνθούμε από τις κουτοπόνηρες ατζέντες. Είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρουμε.
