Του Δημήτρη Δημητρίου
Μας περιμένει ένα «γεμάτο» πολιτικό έτος, από αυτή τη βδομάδα που έρχεται. Με εξελίξεις στο Κυπριακό, με εκλογές τον Δεκέμβρη, φορτωμένες με τη μετεξέλιξη των δήμων, με το στοίχημα της μεταρρύθμισης του δημόσιου τομέα και της εφαρμογής του ΓεΣΥ να είναι πλέον πάνω στο τραπέζι και όχι θεωρητικές, ριγμένες ατάκες, σε τηλεοπτικά πάνελ. Η συζήτηση του προϋπολογισμού του 2017 θα ανοίξει άμεσα και θα αποτελέσει τροχιοδεικτικό των προθέσεων ενός εκάστου, για την τακτική που θα ακολουθήσουν ενόψει και των Προεδρικών του 2018.
Στη μεγαλύτερη εικόνα, έχουμε την πορεία του εθνικού θέματος. Η καλοκαιρινή ραστώνη δεν επηρέασε τη συνθηματολογία από τα κόμματα του απορριπτικού μετώπου, που δείχνουν να χάνουν την ψυχραιμία τους ενόψει των εξελίξεων και προσπαθούν να πνίξουν την κινητικότητα στη γέννησή της. Μιλούν για συσκότιση, για αναβάθμιση του Ακιντζί στο ενδεχόμενο τριμερούς συνάντησης, για συζήτηση μόνο όσων θέλει η άλλη πλευρά στις συνομιλίες. Ρίχνουν όλα τα συνθήματα που ξέρουν πως ενεργοποιούν το συναίσθημα του φόβου. Καλλιεργούν προληπτικά το έδαφος για να πετύχουν την απόρριψη ενός σχεδίου λύσης σε δημοψήφισμα. Ο φόβος, όμως, αυτών των πολιτικών για το δικό τους μέλλον μετά από τη λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να ξεπεράσει σήμερα την ελπίδα για να επιλύσουμε το χρόνιό μας πρόβλημα και να δούμε το μέλλον της επανενωμένης μας πατρίδας. Το ζητούμενο είναι η ελπίδα να υπερπηδήσει τον φόβο. Και αυτό θα το πολεμήσουμε μέχρι τέλους.
Στην αμέσως μικρότερη εικόνα, έχουμε το στοίχημα της μεταρρύθμισης της χώρας. Μία μεταρρύθμιση που πιάνει την τοπική αυτοδιοίκηση παραμονές μάλιστα εκλογών, το πακέτο των έξι νομοσχεδίων για τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας και την εφαρμογή του ΓεΣΥ. Όλα αυτά θα συζητηθούν στις πρώτες συνεδριάσεις των αρμόδιων επιτροπών στη Βουλή και τα κόμματα θα δώσουν ξεκάθαρα το στίγμα τους στη συνάντηση με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στις 13 του Σεπτέμβρη. Ο πειρασμός του λαϊκισμού και της εύκολης λύσης του «τουμπαρίσματος» των νομοσχεδίων είναι εκεί και σίγουρα στις επιλογές των κομμάτων της αντιπολίτευσης που βλέπουν δεκαοκτώ μήνες πιο μπροστά. Το στοίχημα, όμως, για να πάρουμε τη χώρα ένα βήμα πιο μπροστά και να πιστωθούν όλοι αυτό το βήμα είναι επίσης μία επιλογή. Η διαδικασία εξέλιξης της χώρας μας χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Χρειάζεται στρατηγική και όχι τακτικισμούς. Άλλωστε, ζούμε σε περίεργες εποχές για την πολιτική και αποδείχτηκε από το πρόσφατο παρελθόν πως από τον τακτικισμό κανείς δεν κερδίζει.
Από αύριο μπαίνουμε στο τελευταίο ολόκληρο πολιτικό έτος αυτής της διακυβέρνησης. Προσωπικά, εκτιμώ πως θα είναι η πιο κρίσιμη χρονιά στην ιστορία της χώρας μας. Πιστεύω πως θα έχουμε την ευκαιρία να γράψουμε ιστορία. Θα έχουμε ίσως την ευκαιρία να λύσουμε το Κυπριακό και θα βάλουμε τη χώρα μας σε νέες δομές. Ας κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να τα καταφέρουμε. Και αν όμως δεν καταλήξουμε θετικά με τις συνομιλίες, θα έχουμε μπροστά μας το δεύτερο μεγάλο στοίχημα. Να βάλουμε τις βάσεις για ένα σύγχρονο κράτος, με μειωμένη γραφειοκρατία, με αυξημένη αποτελεσματικότητα. Με Γενικό, επιτέλους, Σχέδιο Υγείας, με πρόσβαση για όλους τους πολίτες. Με χρονοδιάγραμμα για μείωση του αριθμού των δήμων, αλλά και εκσυγχρονισμού ταυτόχρονα του τρόπου λειτουργίας και εξυπηρέτησης των δημοτών. Σε αυτόν τον γεμάτο χρόνο μπορούμε να πάρουμε τη χώρα μας μπροστά. Αλλά μπορούμε και να την αφήσουμε καθηλωμένη στη σιγουριά της πεπατημένης, λόγω του φόβου μήπως πάρουν άλλοι περισσότερα εύσημα. Το άμεσο μέλλον θα μας δώσει την απάντηση.
