ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Οι συνήθεις αντιδραστικοί

Της Ελένης Ξένου

Της Ελένης Ξένου

twitter

Τακτική η οποία κάθε άλλο παρά θα βοηθήσει στην ηρεμία του εσωτερικού μετώπου χαρακτηρίστηκε η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να ενημερώσει σε χωριστές συναντήσεις τις πολιτικές ηγεσίες.

Αυτό υποστήριξαν οι συνήθεις «αντιδραστικοί» πολιτικοί αρχηγοί λέγοντας πώς η εν λόγω απόφαση «ρίχνει λάδι στη φωτιά» και «προκαλεί εύλογες υποψίες» για τα κίνητρα του Προέδρου. Έσπευσαν μάλιστα να υπογραμμίσουν πως πρόκειται για μια υποβάθμιση του θεσμού του Εθνικού Συμβουλίου (!) και πώς μ’ αυτόν τον τρόπο «απαγορεύεται ένας παραγωγικός διάλογος μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων».

Ο δε βασιλιάς της αντιδραστικότητας, το ΔΗΚΟ, φρόντισε να υπερτονίσει πως η τακτική του Προέδρου «αποκλείει την προοπτική συλλογικής χάραξης στρατηγικής ενόψει των κρίσιμων διαπραγματεύσεων». Και βέβαια ακολούθησαν οι «υπήκοοι» του βασιλείου της αντίδρασης, ΕΔΕΚ και Αλληλεγγύη, με την επισήμανση του ερωτήματος κατά πόσο ο κ. Αναστασιάδης αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να είναι ο θεματοφύλακας της ενότητας.

Διαβάζοντας ένας νοήμων πολίτης όλες αυτές τις αντιδράσεις σε δύο συμπεράσματα τείνει να καταλήξει: Το πρώτον είναι ότι οι «αντιδραστικοί» ακόμα και σε αυτές τις τόσο κρίσιμες στιγμές διαθέτουν το θράσος να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.

Το δεύτερο είναι πως η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας μπορεί να μη βοηθάει στην τάχα μου ηρεμία του εσωτερικού μετώπου, αλλά αναμφισβήτητα βοηθάει στη δική μας ηρεμία, που στη συγκεκριμένη φάση είναι εξόχως πιο σημαντική. Και επεξηγώ:

Είναι προφανής υποτίμηση της νοημοσύνης μας να υποστηρίζει ο κάθε «αντιδραστικός» πολιτικός αρχηγός το θεσμό του Εθνικού Συμβουλίου τη στιγμή που όλοι μας έχουμε βιώσει τον τρόπο με τον οποίο εξευτέλισαν αυτοί οι ίδιοι την όποια σημασία του, χρησιμοποιώντας το σαν ένα ακόμα βήμα για να προτάξουν τις θέσεις τους και να καπηλευτούν ο καθένας με τον δικό του ανόητο τρόπο το Κυπριακό.

Το Εθνικό Συμβούλιο δεν μας έχει προσφέρει κανένα εποικοδομητικό αποτέλεσμα και είναι τουλάχιστον αστείο να παριστάνουν οι συνήθεις «αντιδραστικοί» τους προστάτες του. Και σε ό,τι αφορά τη θέση ότι η χωριστή ενημέρωση απαγορεύει το συλλογικό προβληματισμό, καλό θα ήταν να αντιληφθούν επιτέλους οι συνήθεις «αντιδραστικοί» πως το να επικαλούνται τον συλλογικό προβληματισμό ως επιχείρημα αποτελεί εμπαιγμό της νοημοσύνης μας για τον απλούστατο λόγο ότι συλλογικός προβληματισμός δεν υπήρξε ποτέ μεταξύ τους για οποιοδήποτε κρίσιμο θέμα αφορούσε στο δημόσιο συμφέρον αυτής της χώρας.

Και οφείλουν σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές να σταματήσουν να πιπιλούν έννοιες, οι οποίες ουδέποτε αποτέλεσαν επιδίωξη και στόχο των πολιτικών τους θέσεων. Αντιθέτως μάλιστα εκείνο που αποδεικνύεται από τις θέσεις τους είναι η επαναλαμβανόμενη προσπάθεια να χωρίσουν αυτό τον λαό σε πατριώτες και μη, με συναισθηματικούς εκβιασμούς και συντήρηση φόβων.

Και επιτέλους πρέπει να το εμπεδώσουν πώς ο λαός έχει εκλέξει τον συγκεκριμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας όχι για να προβληματίζεται συλλογικά με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς, ούτε για να διαχειρίζεται συλλογικά το εθνικό μας θέμα αλλά για να φέρει ενώπιον του λαού την επίτευξη μιας συμφωνίας, η οποία θα τύχει της έγκρισής μας μέσω δημοψηφίσματος. Μέσα από τις χωριστές ενημερώσεις μπορεί ο κάθε πολιτικός αρχηγός να προβάλει τις διαφωνίες του και να τις θέσει ενώπιον της κρίσης των πολιτών.


Γιατί πρέπει οι πολίτες να υποστούν τον πονοκέφαλο της τάχα μου συλλογικής διαχείρισης και του τάχα μου συλλογικού προβληματισμού;

Ορθώς, λοιπόν, έπραξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γιατί η πραγματικότητα έχει αποδείξει πολλάκις πως τα περί ενότητας και τα περί συλλογικής διαχείρισης είναι κούφιες εκφράσεις και πολιτικός λαϊκισμός ο οποίος προφανώς δεν στοχεύει στη προστασία του δημόσιου συμφέροντος αλλά στη διατήρηση λόγου ύπαρξης των συνήθως «αντιδραστικών» στο πολιτικό μας σκηνικό.

Δεν έχουμε όμως ούτε το χρόνο, ούτε τα νεύρα σ’ αυτή τη χρονική στιγμή να χαϊδέψουμε την πολιτική ματαιοδοξία οποιουδήποτε δεν αντιλαμβάνεται πώς τα περί ενότητας του εσωτερικού μετώπου ερμηνεύονται πλέον από τον σκεπτόμενο πολίτη με ένα και μοναδικό τρόπο: Σαν πολιτική υποκρισία.

 

 

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Ελένης Ξένου

Ελένη Ξένου: Τελευταία Ενημέρωση

X