ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τρία πουλάκια κάθονταν

Της Ελένης Ξένου

Της Ελένης Ξένου

twitter

Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από το ναυάγιο των συνομιλιών και μέσα σ’ αυτόν τον μήνα δεν έχω αντιληφθεί καμία αποφασιστική κίνηση από τη δική μας πλευρά για να επαναρχίσουν οι συνομιλίες. Ούτε καν διαφαίνεται η συνειδητοποίηση του κινδύνου που ελλοχεύει η μη επανέναρξη τους. Αντ’ αυτού συνεχίζουμε ακάθεκτοι να πιπιλάμε τις ίδιες κούφιες κουβέντες, συντηρώντας την ψευδαίσθηση ότι έχουμε κερδίσει το blame game εις βάρος της Τουρκίας και ότι αυτό είναι ήδη μια νίκη, η οποία μας επιτρέπει να κινούμαστε με τους ρυθμούς χελώνας σε ό,τι αφορά τα επόμενα στρατηγικά μας βήματα.

Μήπως τελικά όντως είμαστε ψεκασμένοι σ’ αυτό το νησί; Πώς είναι δυνατόν να παρακολουθούμε τις κινήσεις της άλλης πλευράς η οποία βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα για να μας φέρει ενώπιον καινούργιων τετελεσμένων και εμείς να σφυρίζουμε κλέφτικα, συζητώντας κατά πόσο ο κ. Κυπριανού παρακολουθείται από την ΚΥΠ και κατά πόσο οι Ενδιάμεσοι θα γυρίσουν την πλάτη στον κ. Αϊντε αρνούμενοι να παρευρεθούν στο αποχαιρετιστήριο δείπνο;

Με απλά λόγια, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Αυτή είναι η μοναδική φράση που μπορεί να χαρακτηρίσει την πολιτική μας σκηνή. Με ένα φαιδρό Εθνικό Συμβούλιο το οποίο κάθε φορά που συνεδριάζει επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό που του δόθηκε κάποτε ως «γουμάς» και με μια κυβέρνηση η οποία ξοδεύει πολύ περισσότερο χρόνο στο να κατηγορεί τον κ. Αϊντε και να ανταπαντά στις προεκλογικές κόντρες παρά να σχεδιάζει το επόμενο ουσιαστικό βήμα για επανέναρξη των συνομιλιών.

Και ενώ λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά τα άκρως συνταρακτικά στην πολιτική μας σκηνή, τα οποία δεν έχουν καμία χρησιμότητα πέραν της κατανάλωσής τους στο προεκλογικό παιχνίδι, ο κ. Αϊντε λίγο πριν μας πει το τελευταίο goodbye, μας ξεκαθαρίζει πως η ανάσταση της διαδικασίας για το Κυπριακό δεν μπορεί να γίνει από τα Ηνωμένα Έθνη αλλά μέσω μιας συμφωνίας των δύο πλευρών. Και όταν και εάν οι δύο πλευρές καταλήξουν σε μια συμφωνία τότε και μόνο ο γ.γ. των Η.Ε. θα είναι εκεί.

Για να το θέσουμε πιο λαϊκά ο κ. Αϊντε, μας είπε πως αν οι δύο πλευρές δεν έχουν διάθεση να βρουν ένα πλαίσιο συμφωνίας τότε τα Ηνωμένα Έθνη (και κατ’ επέκταση η διεθνής κοινότητα) δεν έχουν σκοπό να ξανασχοληθούν μαζί μας. Εμείς βέβαια είμαστε ικανοί προκειμένου να μην αντιμετωπίσουμε αυτή την πραγματικότητα να αρχίσουμε ξανά τον εξάψαλμο στον κ. Αϊντε νομιζόμενοι πως έτσι πετυχαίνουμε κάτι περισσότερο, από το να κάνουμε κύκλους γύρω από τους φαιδρούς εαυτούς μας. Για να υπάρξει ωστόσο μια συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, ώστε να αναστηθεί και πάλι η διαδικασία, δεν αρκεί να επαναπαυόμαστε στο blame game, αλλά οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως για να επιλυθεί το Κυπριακό στο πλαίσιο των Η.Ε. και της ΔΔΟ, που είναι ο μόνος εφικτός δρόμος, πρέπει να υπάρξουν συμβιβασμοί και όχι πατριωτικές κορώνες.

Τα περί νέας στρατηγικής των Ενδιάμεσων, οι οποίοι παρεμπιπτόντως εξακολουθούν να μην εξηγούν ποια είναι αυτή η νέα στρατηγική, αλλά και τα περί διεθνοποίησης του προβλήματος, λες και πρόκειται για ένα πρόβλημα πρόσφατο και όχι τεσσάρων δεκαετιών, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποδεικνύουν την πολιτική μας ανωριμότητα, η οποία συνοψίζεται στην ψευδαίσθηση πως είμαστε οι πιο έξυπνοι, οι πιο ισχυροί και πως κάθε φορά έχουμε τη βεβαιότητα πως θα εφεύρουμε ένα νέο σχέδιο δράσης το οποίο θα μας δικαιώσει και θα φέρει με το μέρος μας ολόκληρη την υφήλιο. Το ερώτημα, λοιπόν, που πρέπει να μας βασανίζει είναι το πώς θα αναστήσουμε τη διαδικασία για το Κυπριακό όσο πιο σύντομα γίνεται. Άρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλά θα κάνει να επανεφεύρει τον εαυτό του, εκείνον που μέχρι τώρα έδειχνε αποφασισμένος να λύσει το Κυπριακό χωρίς να νοιάζεται για το πολιτικό κόστος και να δράσει άμεσα. Διαφορετικά κινδυνεύει να αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνος για τον τόπο από ό,τι οι ενδιάμεσοι ψευτοπατριώτες.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Ελένης Ξένου

Ελένη Ξένου: Τελευταία Ενημέρωση

X