ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Επετειακά διάφορα

Του Κώστα Ιορδανίδη

Του Κώστα Ιορδανίδη

cior@otenet.gr

Φθάσαμε πάλι φέτος παραμονές του εορτασμού της αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας. Σεμνή προβλέπεται την Τρίτη η εκδήλωση στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου. Ορθώς, λόγω της κρίσεως που πλήττει την Ελλάδα εδώ και μία οκταετία. Ορθώς εκλήθησαν να παραστούν εκπρόσωποι των αντιστασιακών οργανώσεων και άτομα που εναντιώθηκαν στην οικτρά δικτατορία. Αλλά όχι όλοι. Οχι ο βασιλεύς Κωνσταντίνος, πρώην των Ελλήνων, που επεχείρησε –ανεπιτυχώς, όπως και όλοι οι άλλοι– στις 13 Δεκεμβρίου 1967 να ανατρέψει στρατιωτικώς τη χούντα.

Κάποιος θα έπρεπε όμως να επωμισθεί τις συνέπειες των πολιτικών αθλιοτήτων της δεκαετίας του ’60, που οδήγησαν στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, και η νέα πολιτική τάξη απεφάνθη ότι «υπεύθυνος» ήταν ο Κωνσταντίνος. Τα ανωτέρω όμως είναι τα διαρκώς επαναλαμβανόμενα εδώ και περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Το ουσιώδες είναι ότι σταδιακώς οι εορτασμοί της αποκαταστάσεως τείνουν να πάρουν τη μορφή μοιρολογιού μιας βαθύτατα νοσούσης Δημοκρατίας. Οι οχετοί που εξαπολύουν οι πολιτικοί ηγέτες –όλοι ανεξαιρέτως– εναντίον των αντιπάλων τους, οι καταγγελίες διαφοράς, καταρρακώσεως των θεσμών, προδοσίας των εθνικών συμφερόντων, με οιστρηλατουμένους τους βουλευτές να χειροκροτούν –κατά περίπτωση– αποτελούν μόνιμο φαινόμενο στο Κοινοβούλιο.

Ευτυχώς από μιαν άποψη, που οι λέξεις έχουν χάσει το περιεχόμενό τους και ουδένα συγκινούν. Λιγοστεύουν με τα χρόνια όσοι διατηρούν ακόμη ζωντανές στη μνήμη τις αθλιότητες της δεκαετίας του ’60. Αλλά τους πρώτους μήνες του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, οι δικτάτορες επαναλάμβαναν διαρκώς τις ύβρεις και τις καταγγελίες των πολιτικών για να δικαιολογήσουν την πραξικοπηματική ενέργειά τους. Δεν κινδυνεύει η πολιτική τάξη της μεταπολιτεύσεως από πραξικοπήματα. Η διαπάλη μεταξύ του «στρατιωτικού» και του «πολιτικού» που είχε ταλανίσει την Ελλάδα από τα πρώτα χρόνια του αγώνα ανεξαρτησίας, με τη διαμάχη του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου αρχικώς με τον πρίγκιπα Δημήτριο Υψηλάντη και στη συνέχεια με τους οπλαρχηγούς της Στερεάς Ελλάδος, έκλεισε με τον πλέον επαίσχυντο τρόπο – την προδοσία της Κύπρου. Πέραν των άλλων εγκλημάτων, η δικτατορία απέτυχε οικτρώς στον στρατιωτικό τομέα αφού ήταν ανίκανη να οργανώσει μία συντεταγμένη επιστράτευση. Απέτυχε πολιτικώς διότι ενώ η πρόθεσή της ήταν να συντρίψει την Αριστερά, δημιούργησε τις προΰποθέσεις της ιδεολογικής κυριαρχίας της Αριστεράς.

Την τιμή της Ελλάδος έσωσε ο βασιλεύς Κωνσταντίνος, που αρνήθηκε να επιστρέψει παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις της χούντας. Την τιμή του Τύπου έσωσε η Ελένη Βλάχου, που έκλεισε τις εφημερίδες της –την «Καθημερινή» και τη «Μεσημβρινή»– αντί να συνεχίσει την έκδοσή τους υπό καθεστώς λογοκρισίας. Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε. Με το ενδεχόμενο εκτροπής να έχει εκλείψει πλέον οριστικά, οι πολιτικοί μας ηγέτες μπορούν να εξαπολύουν ο ένας εναντίον του άλλου, εκ του ασφαλούς, τις ύβρεις. Απομένει βεβαίως η κακοφωνία, αλλά και αυτή θα παύσει επ’ ολίγον λόγω των θερινών διακοπών. Νοσταλγήσαμε τις πρώτες ταινίες του βωβού κινηματογράφου, με τους πάσης φύσεως πρωταγωνιστές να χειρονομούν απλώς και να μορφάζουν.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Κώστα Ιορδανίδη

Κώστας Ιορδανίδης: Τελευταία Ενημέρωση

X