ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Γερμανικές αναταράξεις

Του Κώστα Ιορδανίδη

Του Κώστα Ιορδανίδη

cior@otenet.gr

Δοθέντος του ότι η Γερμανία είναι η οικονομικώς ισχυροτέρα χώρα, ασκούσα έλεγχο απόλυτο στη Ζώνη του Ευρώ και διεκδικούσα ρόλο ηγεμονικό στη διεθνή σκηνή, το μέγεθος της πτώσεως της συστημικής Δεξιάς στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ήταν πολύ μεγαλύτερο από ό,τι υποδηλοί το ποσοστό που εξασφάλισαν αθροιστικώς οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές.

Εάν η απομείωση της ισχύος των παραδοσιακών συντηρητικών κομμάτων δεν υπήρξε μεγαλύτερη, αυτό οφείλεται αναμφισβήτητα στον δρα Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που διαχειριζόμενος ως υπουργός Οικονομικών την κρίση χρέους και ελλειμμάτων στη Ζώνη του Ευρώ συσσώρευσε τον πλούτο της Ευρώπης στο θησαυροφυλάκιο της Γερμανίας.

Το κύρος του δρος Σόιμπλε είναι αναμφισβήτητα ισχυρό, όχι απλώς στη γερμανική Δεξιά αλλά και ευρύτερα μεταξύ των Γερμανών ψηφοφόρων· όμως «επείσθη» τελικώς να εγκαταλείψει το αξίωμα του υπουργού Οικονομικών και να διεκδικήσει τη θέση του προέδρου της Μπούντεσταγκ, και ασφαλώς θα εκλεγεί με εντυπωσιακή πλειοψηφία.

Από μιαν άποψη ο δρ Σόιμπλε είναι μια τραγική πολιτική φυσιογνωμία. Εθεωρείτο ο αδιαφιλονίκητος διάδοχος του πρώην καγκελαρίου Χέλμουτ Κολ, αλλά εκείνος τελικώς επέλεξε την κ. Μέρκελ. Φιλοδοξούσε να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά η κ. Μέρκελ επρότεινε για το ανώτατο αξίωμα της χώρας τον Σοσιαλιστή Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ.

Επιθυμούσε, τέλος, ο δρ Σόιμπλε να παραμείνει υπουργός επί των Οικονομικών –ουσιαστικώς της Ευρωζώνης–, αλλά προήχθη στο δεύτερο σε σπουδαιότητα αξίωμα της χώρας, και κάποιοι αναμένουν, διά του αυξημένου κύρους του, να εξουδετερώσει το εθνικιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) που ανεδείχθη τρίτο κατά σειράν ισχύος στις εκλογές της Κυριακής. Είναι αμφίβολο εάν το όποιο κύρος του προέδρου της Μπούντεσταγκ μπορεί να απομειώσει την απήχηση της AfD στην κοινωνία, αλλά οι διάφοροι αναλυτές είναι εξ επαγγέλματος αναγκασμένοι να λέγουν διάφορα.

Ο συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών, Φιλελευθέρων και Πρασίνων, που εκτιμάται ότι θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, είναι ανομοιογενής και οι στόχοι των κομμάτων που πρόκειται να συμμετάσχουν διαφέρουν σημαντικότατα σε πλείστα όσα θέματα, ιδιαιτέρως αυτό ισχύει για τους δύο μικρότερους εταίρους. Ως εκ τούτου τα πάντα επαφίενται στη δεξιότητα της κ. Μέρκελ. Αλλά όταν μια χώρα φθάσει σε ανάλογο σημείο, τότε είναι προφανές ότι υποφώσκει κρίση. Επειδή μάλιστα πρόκειται για τη Γερμανία, το θέμα αφορά σύμπασα την Ευρώπη.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Κώστα Ιορδανίδη

Κώστας Ιορδανίδης: Τελευταία Ενημέρωση

X