Της Μαρίνας Οικονομίδου
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός μέσα από την τελευταία τριετία, είχε προσπαθήσει να κτίσει το προφίλ του κόμματος, που είναι έτοιμο να λάβει οδυνηρές και εν πολλοίς αντιδημοφιλείς αποφάσεις, αλλά «υπεύθυνες», απομακρύνοντας έτσι την Κύπρο από το χείλος της καταστροφής και οδηγώντας την με σταθερά βήματα και δύσκολη δουλειά στην οικονομική ανάκαμψη.
Χαρακτηριστικό ότι ο ΔΗΣΥ δεν υποχώρησε στις απεργίες οργανωμένων συνόλων και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου-ακόμα και στην κυβέρνηση- για τις αλυσιδωτές επιπτώσεις που θα επέφερε η παροχολογία σε αυτή την κρίσιμη για την σταθερότητα της Κύπρου περίοδο.
Αλησμόνητες άλλωστε οι τοποθετήσεις του Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου για την ΠΑΣΥΝΟ, όπου διερωτάτο γιατί δεν ψάχνουν αλλού δουλειά οι νοσηλευτές τη στιγμή που δεν είναι ικανοποιημένοι. Έντονη ήταν και η τοποθέτησή του στην απεργία των υπαλλήλων στο Λιμάνι Λεμεσού καλώντας την κυβέρνηση να λάβει οποιαδήποτε μέτρα κρίνει αναγκαία «γιατί δε μπορούν πέντε δέκα είκοσι τριάντα βολεμένοι να καταστρέφουν μια οικονομία ολόκληρη».
Και ακριβώς στην πολιτική του δε ρισκάρουμε ξοδεύοντας αλόγιστα και ικανοποιώντας τα αιτήματα όλων για λίγες ψήφους, το κυβερνών κόμμα, έκτισε την επικοινωνιακή του στρατηγική, θέτοντας το προεκλογικό δίλημμα, ότι ο ΔΗΣΥ αποτελεί τον υπεύθυνο δρόμο προς την σταθερή προοπτική και όποια άλλη επιλογή, οδηγεί σε πισωγύρισμα. Πισωγύρισμα στα αμαρτωλά λάθη του παρελθόντος και τις νοοτροπίες που οδήγησαν την κυπριακή οικονομία στην περιδίνηση.
Τα αποτελέσματα ωστόσο των δημοσκοπήσεων που έδειχναν τον ΔΗΣΥ να δυσκολεύεται να συσπειρώσει τον συναγερμικό κόσμο και το ΑΚΕΛ να κλείνει τη ψαλίδα φαίνεται να ταρακούνησαν το κυβερνών κόμμα, με αποτέλεσμα να αλλάξει πλεύση στην πολιτική του και από κυνηγός του «λαϊκισμού» να εντάσσεται κι αυτός στον χορό των γενναιόδωρων υποσχέσεων. Κάλεσε την κυβέρνηση να μπει δυναμικά στον προεκλογικό αγώνα, με τους υπουργούς να παίρνουν θέση. Δέκα μέρες μάλιστα πριν από τις εκλογές αποφάσισε να εξαγγείλει μειώσεις φορολογιών, αύξηση των επιδομάτων των συνταξιούχων, μείωση στρατιωτικής θητείας και πρόσληψης 3000 οπλιτών.
Όχι πως δεν χαιρετίζουμε τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ. Η τακτική όμως της εξαγγελίας μέτρων προ των εκλογών προκαλεί την νοημοσύνη μας και έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τα όσα μέχρι τώρα πρέσβευε και διακήρυττε το κυβερνών κόμμα.
Ο ΔΗΣΥ θα πρέπει να εξηγήσει, πως από τη μία προασπίζεται τη λύση του κυπριακού εντός του 2016 και την ίδια στιγμή προσλαμβάνει οπλίτες που ενδεχομένως να προέρχονται από την Ελλάδα. Να δικαιολογήσει, πώς η δική του παροχολογία διαφέρει από τα αποτελέσματα της τελευταίας ολομέλειας και πως η κυβέρνηση έχει 33 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για τους οπλίτες αλλά οι 47 χιλιάδες ευρώ για τους οδηγούς λεωφορείων θεωρούνται κίνδυνος για την προοπτική της χώρας.
Δυστυχώς με τις εναλλαγές του ο ΔΗΣΥ κατέδειξε ότι η αλλαγή νοοτροπίας αποτελεί εύηχο σύνθημα που χρησιμοποιείται μόνο όταν βολεύει. Δυστυχώς κατατάχθηκε από μόνο του σε όσα εκείνο τόσο καιρό καταγγέλλει και απαξιώνει. Φαίνεται πως όταν τα ποσοστά μειώνονται αισθητά, το τέρας του παλαιοκομματικού κατεστημένου ξυπνά και ενεργοποιείται. Απαιτεί εξαγγελίες μέτρων πριν τις εκλογές ως τονωτική ένεση, συστρατεύει την κυβέρνηση και χαρίζει απλόχερα σε όλους υποσχέσεις.
