Της Μαρίνας Οικονομίδου
Μπορεί η νέα βουλή να αποτελέσει την απαρχή μιας νέας ελπιδοφόρας πορείας για το πολιτικό σύστημα; Αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο θα απαντηθεί σύντομα, με το νέο σώμα να κρίνεται και να επιβραβεύεται αναλόγως των έργων και των πράξεών του.
Τα πρώτα δείγματα, ωστόσο, κρίνονται μάλλον απογοητευτικά. Και προετοιμάζουν για την είσοδο ενός άκρατου λαϊκισμού, την επικράτηση της επιπολαιότητας και της υπερβολής.
Το πρώτο δείγμα που μάλλον μας προϊδέασε ότι οι νέοι βουλευτές δεν ισοδυναμούν πάντα με περισσότερη όρεξη και ζήλο, ήταν αναμφίβολα η πενιχρή παρουσία των νέων βουλευτών στις παρουσιάσεις που διοργάνωσε η διεύθυνση της βουλής για το πώς λειτουργεί η βουλή. Μαθήματα που αν λάμβαναν οι παλαιότεροι θα μας γλύτωναν από πολλά παρατράγουδα και αστοχίες.
Το κύριο, ωστόσο, που προβληματίζει και δείχνει πως οι παθογένειες και οι νοσηρές νοοτροπίες του παρελθόντος θα μας σημαδεύουν για πολύ καιρό ακόμα, είναι η συζήτηση που εκτυλίχθηκε γύρω από το ζήτημα του φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας. Κλιμακωτή φορολογία ανάλογα με την αξία του ακινήτου πρότεινε το ΑΚΕΛ που για να είμαστε δίκαιοι έγινε κατόπιν ιδιαίτερης μελέτης ακόμα και με τα τμήματα των δημοσίων υπηρεσιών. Κλιμακωτή φορολογία με εκπτώσεις για τους κατοίκους των ορεινών και ημιορεινών η ΕΔΕΚ, κλιμακωτή φορολογία και αφαίρεσή της από το εισόδημα φορολογίας η Συμμαχία Πολιτών και εξαίρεση της πρώτης κατοικίας οι Οικολόγοι. Και αν οι υπόλοιπες θέσεις θεωρούνταν λίγο έως πολύ αναμενόμενες, την έκπληξη αποφάσισε να κάνει ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος ενώ μέχρι τώρα διαμήνυε πως το κράτος δεν έχει τη δυνατότητα για δαπάνες και σπατάλες σε καίρια ζητήματα του κράτους, κατέθεσε πρόταση για κατάργηση του φόρου ακίνητης περιουσίας, προτείνοντας μάλιστα να καταθέσει τρόπους εξοικονόμησης των δημόσιων δαπανών.
Η άτεγκτη στάση του Χάρη Γεωργιάδη μπροστά στις παράλογες τοποθετήσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου μαζί με την έντονη αντίδραση των υπόλοιπων κομμάτων, οδήγησαν τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ να ανακαλέσει και ως ένα σημείο να εκτεθεί. Και αυτό γιατί μπορεί στο παρελθόν άλλοι υπουργοί να ανέχονταν σιωπηλά να σιγοντάρουν το παιχνίδι που έπαιζε ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ωστόσο ο Χάρης Γεωργιάδης, ίσως λόγω της δύναμης που αποκτά, ίσως και λόγω της νοοτροπίας του, δεν είναι διατεθειμένος να παίξει ένα τέτοιο θέατρο.
Ποιος ο λόγος που το κυβερνών κόμμα επέλεξε να μπει σε ένα τέτοιο μονόδρομο λαϊκισμού οφείλει να μας προβληματίσει. Αν και οι πολιτικοί κύκλοι θεωρούν την κίνηση μπλόφα και ακόμα ένα από τα «επικοινωνιακά τεχνάσματα» του Αβέρωφ Νεοφύτου για να σπάσει το μέτωπο που επιχειρεί να κτιστεί μεταξύ ΑΚΕΛ και άλλων πολιτικών δυνάμεων, το γεγονός ότι το μεγαλύτερο κόμμα επιδίδεται σε τέτοιους θεατρινισμούς, πλήττει το κύρος του κοινοβουλευτικού σώματος ως θεσμού.
Ο ΔΗΣΥ φαίνεται να μπαίνει σε ένα δύσκολο μονοπάτι. Έχει να επιλέξει μεταξύ της υπεύθυνης πολιτικής και του λαϊκισμού. Άλλωστε και ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ λίγη ώρα πριν από την κατάθεση αυτών των προτάσεων, επεσήμαινε σε συνέντευξή του ότι το κόμμα δεν μπήκε στον πειρασμό του λαϊκισμού γνωρίζοντας εξαρχής πως θα έχει πολιτικό κόστος. Θέλουμε να πιστεύουμε πως το εκλογικό αποτέλεσμα του Μάη, δεν έκανε τον ΔΗΣΥ να αλλάξει πορεία πλεύσης και να επιδίδεται κι αυτό με τη σειρά του σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων και εξασφάλισης ψήφων με κούφιες υποσχέσεις. Αν το μεγαλύτερο κόμμα καταλήξει να άγεται και να φέρεται με στόχο να εξυπηρετεί συγκεκριμένα σύνολα ή για να δημιουργεί εντυπώσεις, πολύ φοβάμαι πως η νέα βουλή θα αποδειχθεί πολύ χειρότερη της προηγούμενης.
