ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η απουσία statesman

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Όταν το 2008, το ΔΗΚΟ, υπό την προεδρία του Μάριου Καρογιάν ετοιμαζόταν να στηρίξει τον Γιαννάκη Κασουλίδη ως υποψήφιο για την προεδρία της Δημοκρατίας, ο Νικόλας Παπαδόπουλος πάτησε πόδι την τελευταία στιγμή και κατόρθωσε να αλλάξει την απόφαση στήριξης του Γιαννάκη Κασουλίδη στον Δημήτρη Χριστόφια, αναφέροντας πως το «Δημοκρατικό Κόμμα στηρίζει την υποψηφιότητα του Δημήτρη Χριστόφια γιατί αυτό υπαγορεύει το εθνικό μας συμφέρον και το συμφέρον του λαού μας». Αλησμόνητο δε και το κάλεσμά του Νικόλα Παπαδόπουλου προς «όλους τους φίλους και υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος να παραμερίσουν την όποια πικρία δυνατόν έχουν, να αφήσουν την οποία απογοήτευση τυχόν έχουν, και να συστρατευτούν μαζί μας, γιατί ως Δηκοϊκοί έχουμε να απαντήσουμε μια πολύ απλή ερώτηση: το κατά πόσον δηλαδή θέλουμε να βρισκόμαστε εκεί την επόμενη μέρα των προεδρικών εκλογών και να εποπτεύουμε τους χειρισμούς που αφορούν το εθνικό μας θέμα ή θέλουμε να απουσιάζουμε και με την απουσία μας να επιτρέψουμε επικίνδυνες υπαναχωρήσεις, που στο παρελθόν μάς έφεραν στα πρόθυρα της διχοτόμησης».

Χρειάστηκε να περάσει μόνο λίγος καιρός για να αρχίσει ο Νικόλας Παπαδόπουλος να επικρίνει σφόδρα την κυβέρνηση Χριστόφια και να βασίζει ολόκληρη τη ρητορική του ως εσωκομματικός αντίπαλος του Μάριου Καρογιάν στο γεγονός ότι ο τελευταίος δεν εγκατέλειπε ένα κυβερνητικό όχημα που η οικογένεια Παπαδοπούλου τον εξανάγκασε να εισέλθει.
Εκείνη την περίοδο, λίγο μετά το Μαρί, ο Νικόλας Παπαδόπουλος ως πρόεδρος και της Επιτροπής Οικονομικών ράπιζε νυχθημερόν τον Δημήτρη Χριστόφια, άλλοτε για το Κυπριακό και άλλοτε για την οικονομία. Τότε ήταν που οι σχέσεις του με τον Αβέρωφ Νεοφύτου είχαν ενισχυθεί, σε σημείο που ήταν γνωστοί ως το δίδυμο στην οικονομία που πίεζε την κυβέρνηση να λάβει μέτρα και να υπογράψει μνημόνιο στήριξης πριν εξαντληθούν τα όποια περιθώρια.

Οι στενές σχέσεις του με τον Αβέρωφ Νεοφύτου αλλά και η προσήλωσή του προς το μνημόνιο, δεν τον εμπόδισαν βέβαια δύο χρόνια μετά, να απαξιώσει την όποια απόφαση της ηγεσίας του ΔΗΚΟ για στήριξη Νίκου Αναστασιάδη και να προχωρήσει έστω και ανεπίσημα στην υποψηφιότητα Γιώργου Λιλλήκα, ενός υποψηφίου που μιλούσε για απόρριψη του μνημονίου. Και όταν ο ίδιος κατάφερε, να ανέλθει στον προεδρικό θρόνο του ΔΗΚΟ, βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία με το Κοινό Ανακοινωθέν, να αποχωρήσει επεισοδιακά από την κυβέρνηση Αναστασιάδη.

Με τον ίδιο επεισοδιακό τρόπο, εν μέρει και άτσαλο, αποχώρησε τις προάλλες από το Προεδρικό σε μία σύσκεψη για την εσωτερική διακυβέρνηση με αφορμή το Κυπριακό και προειδοποιώντας με αυτό τον τρόπο πως το Δημοκρατικό Κόμμα θα αποσύρει κάθε στήριξη στην εσωτερική διακυβέρνηση.

Τρία χρόνια μετά την πλήρη κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας, η οποία άλλαξε άρδην την κυπριακή πραγματικότητα, αναμέναμε πως εκτός από την κυπριακή κοινωνία, θα ωρίμαζε και το πολιτικό σύστημα του τόπου. Αλλά φευ… Τα λάθη τακτικισμού και ενίοτε τα πολιτικά λάθη που έκανε ο Νικόλας Παπαδόπουλος τα προηγούμενα χρόνια θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν τότε, λόγω της πολιτικής του απειρίας.

Τόσα χρόνια μετά, σε ένα σκηνικό πλήρες εξελίξεων, θα αναμέναμε πως ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα αποκτούσε την πολιτική ωριμότητα που θα του επέτρεπε να βλέπει λίγο πιο μακριά από τη μικροπολιτική του ατζέντα. Το να κτυπά το πόδι του επιτακτικά στα σκαλιά του Προεδρικού επειδή δεν γίνεται το δικό του, είναι ένας άσχημος τρόπος για να ανοίξει την προεκλογική του εκστρατεία, ως το αντίπαλο δέος του Νίκου Αναστασιάδη.

Μία κίνηση που δεν αρμόζει στο αρχηγικό προφίλ που προσπαθεί να κτίσει. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι πως πολιτικοί με συναισθηματικές εξάρσεις, πείσματα και, τατσιλίκια κατά την κυπριακή, δεν αξίζουν σε μας.

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X