Της Μαρίνας Οικονομίδου
Όταν το 2015 ξέσπασε το σκάνδαλο με τη Χρυστάλλα Γιωρκάτζη και το περιβόητο συμβόλαιό της, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε να αντιμετωπίσει δύο σοβαρά πεδία κρίσεων: μίας άριστης των αρίστων λιγότερης, την αποδόμηση δηλαδή της εκλεκτής του για την Διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας και το ξεγύμνωμα της κακοδιοίκησης –όπως διεφάνη- που επικρατούσε στο Προεδρικό, μέχρι τότε.
Αλησμόνητες ήταν οι συνεδρίες στη βουλή, με τον τότε διευθυντή του γραφείου του Προέδρου και για χρόνια φίλου και συνεργάτη του Νίκου Αναστασιάδη Παναγιώτη Αντωνίου, να ομολογεί εν πολλοίς πως το γραφείο του Προέδρου δεν πήρε είδηση την τροποποίηση ενός χρυσού συμβολαίου και να μεταφέρει ευσχήμως την ευθύνη στον συνεργάτη του Μακάριο Δρουσιώτη για τον χειρισμό του συμβολαίου, καθότι ο ίδιος απουσίαζε στο εξωτερικό.
Μία εικόνα που θύμιζε λίγο ή πολύ διοίκηση μικρομάγαζου, με σημειώματα να χάνονται πρόνοιες να παραβλέπονται και συναδέλφους να ξεκατινιάζονται δημοσίως, παρά την Προεδρία ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους. Αυτό ακριβώς το μπάχαλο, ανάγκασε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποδεχθεί την παραίτηση του στενού συνεργάτη και φίλου του Παναγιώτη Δημητρίου.
«Εκφράζω τη λύπη μου γιατί μέσα στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της Προεδρίας της Δημοκρατίας υποχρεώνομαι να αποδεχθώ την παραίτηση και να αποστερηθώ των υπηρεσιών ενός εκ των στενότερων συνεργατών μου, του κ. Παναγιώτη Αντωνίου» είχε πει τότε ο Νίκος Αναστασιάδης.
«Εκφράζω», συνέχισε «την πλήρη ικανοποίησή μου για τις πολύτιμες υπηρεσίες που ο κ. Αντωνίου έχει προσφέρει και για τον άψογο τρόπο εκτέλεσης των καθηκόντων του».
«Οι ικανότητες, το ήθος, οι δυνατότητες και η αφοσίωση που επέδειξε όλα τα χρόνια της συνεργασίας μας μου επιβάλλουν να εκφράσω και δημόσια τις θερμότατες ευχαριστίες μου. Μια συνεργασία που θα συνεχιστεί και στο μέλλον».
Η τοποθέτηση του Νίκου Αναστασιάδη ένα και πλέον χρόνο μετά επαληθεύεται. Όχι βέβαια στο ζήτημα των ικανοτήτων και των πολύτιμων υπηρεσιών του στενού του φίλου, αλλά στο ότι η συνεργασία των δύο, θα συνεχιστεί και στο μέλλον, καθώς την Τρίτη διορίστηκε στο απαιτητικό και προνομιακό πόστο του Προέδρου της ΕΕΥ. Η αφοσίωση του Παναγιώτη Αντωνίου, ήταν όπως όλα δείχνουν πολύ μεγάλη για να συνταξιοδοτηθεί.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τις γνώσεις του κ. Αντωνίου στην εκπαίδευση. Ίσως εκεί να μπορέσει να επιδείξει τις ικανότητές του και τις πολύτιμες υπηρεσίες του που διαφήμιζε κάποτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι όποιες ικανότητές του και πολύτιμες υπηρεσίες του για το κράτος, επισκιάστηκαν δικαίως ή αδίκως με τις τσαπατσουλιές του Προεδρικού που βγήκαν στο προσκήνιο. Κινήσεις που συνέβαλαν έτι περαιτέρω πλήγμα του θεσμού του Προέδρου.
Αντιλαμβανόμαστε πως ο Πρόεδρος θέλει δίπλα του πρόσωπα που ήταν αφοσιωμένοι απέναντί του σε κρίσιμες στιγμές. Ωστόσο όταν αυτά τα πρόσωπα δοκιμάστηκαν και απέτυχαν παταγωδώς, σε απλά ζητήματα, όπως τη διαχείριση ενός συμβολαίου, καλά κάνει να σκέφτεται διπλά πού τους διορίζει. Γιατί πέραν από τη δική του πολιτική υστεροφημία που πλήττεται, παίζει προκλητικά με τη δική μας ανοχή στη βλακεία και αυτό σίγουρα δεν περιποιεί τιμή ούτε στον ίδιο, ούτε και σε μας.
