Της Μαρίνας Οικονομίδου
Όταν ο κατά γενική ομολογία πετυχημένος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Βασιλείου διεκδικούσε την επανεκλογή του το 1993, ήταν βέβαιος τόσο ο ίδιος όσο και η μεγάλη πλειοψηφία του τότε πολιτικού συστήματος πως θα κέρδιζε τις εκλογές. Μάλιστα, κατά τον πρώτο γύρο, πέρασε με άνετη διαφορά από τον Γλαύκο Κληρίδη. Ερωτηθείς από τον δημοσιογράφο Αριστείδη Βικέτο για τον δεύτερο γύρο, ο Γιώργος Βασιλείου απάντησε με περισσή μάλλον αυτοπεποίθηση πως «στη θέση του κ. Κληρίδη θα είχα αποσυρθεί». Όπως διηγείται ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας στο βιβλίο του, όταν άκουσε την απάντηση του κ. Βασιλείου του μετέφερε πως μόλις έχασε τις προεδρικές εκλογές. Όπερ και εγένετο, με τον Γλαύκο Κληρίδη να κάνει την ανατροπή και να εκλέγεται την δεύτερη Κυριακή.
Το 2003 ο Γλαύκος Κληρίδης, έχοντας βάλει τις βάσεις για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προχωρώντας τις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό, είχε ζητήσει την επανεκλογή του για 18 μήνες, για να λύσει το Κυπριακό. Θεωρούσε πως τα μεγάλα επιτεύγματά του στην εξωτερική πολιτική ήταν αρκετά για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, ώστε να συναινέσει σε ένα ιδιότυπο συμβόλαιο επανεκλογής του. Δεν μπόρεσε βέβαια να πείσει ούτε το ίδιό του το κόμμα, με γνωστή τη διάσπαση που προκλήθηκε στη δεξιά παράταξη και να χάνει από την πρώτη Κυριακή.
Το 2008, ο Τάσσος Παπαδόπουλος διεκδικούσε την εκλογή του απέναντι στον μέχρι προσφάτως συνέταιρό του στην εξουσία τον Δημήτρη Χριστόφια και τον Ιωάννη Κασουλίδη. Ήταν ο κύριος εκπρόσωπος του ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν και για τον πολιτικό του περίγυρο θεωρήθηκε ότι αυτό ήταν αρκετό για να έχει στο πλευρό του το 76% που ψήφισε τέσσερα χρόνια πριν εναντίον του Σχεδίου Ανάν. Ήταν γι΄ αυτό που οι συνεργάτες του, αλλά και ο ίδιος εφησύχασαν άλλοι σφυρίζοντας αδιάφορα στον προεκλογικό θεωρώντας σίγουρη τη νίκη, άλλοι δουλεύοντας για τον β’ γύρο αποκλειστικά. Το αποτέλεσμα είναι λίγο πολύ γνωστό με τον Τάσσο Παπαδόπουλο να μένει εκτός του β’ γύρου και να προκαλεί νέα δεδομένα στην πολιτική σκηνή.
Σήμερα, ο περίγυρος του Νίκου Αναστασιάδη αλλά και ο ίδιος, φέρεται να θεωρούν δεδομένη την επανεκλογή του. Χαρακτηριστικό ότι κατά το γνωστό γεύμα της Τετάρτης, πρωτοκλασάτα συναγερμικά στελέχη έκαναν την ανάλυση ότι ο μόνος τρόπος για να χάσει ο Νίκος Αναστασιάδης είναι από τον κακό εαυτό του ΔΗΣΥ καθώς η αντιπολίτευση κρίνεται αδύναμη. Μάλιστα επεσήμαναν τα σπουδαία έργα της κυβέρνησης τα οποία ο ΔΗΣΥ πρέπει να τα στηρίζει αναφανδόν. Στα πολιτικά πηγαδάκια δε άνθρωποι του περιβάλλοντος του νυν Προέδρου αναφέρουν πως η επανεκλογή του είναι δεδομένη.
Δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε ακόμα κατά πόσο θεωρείται δεδομένη η νίκη του Νίκου Αναστασιάδη. Ούτε πόσο αδύναμη κρίνεται η αντιπολίτευση. Η ιστορία, ωστόσο, μας έχει αποδείξει πως η αλαζονεία και εν πολλοίς η σιγουριά, είναι ένας κακός σύμβουλος. Πρόεδροι, οι οποίοι θεωρούσαν τον εαυτό τους αήττητο, βρέθηκαν από τη μία στιγμή στην άλλη σπίτι τους. Το πιο σοβαρό, ωστόσο, είναι όταν το Κυπριακό αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης για μικροκομματικές σκοπιμότητες που στόχο έχουν τον προεδρικό θώκο, όπως διαφαίνεται ότι κάνει τώρα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης με τις μεταλλάξεις του και τις τελευταίες προτάσεις του, που μάλλον δεν επιφέρουν τους καρπούς που ανέμενε. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζει τόσο ο ίδιος όσο και όλοι όσοι διεκδικούν το αξίωμα, είναι ότι τα πάντα ρει και ουδέν μένει. Όπως και η παρουσία του καθενός στην εξουσία.
