Ενός ανδρός αρχή

Όταν το 2013 ο Αβέρωφ Νεοφύτου διεκδικούσε την προεδρία του Δημοκρατικού Συναγερμού είχε μεγάλα οράματα για το κόμμα. Ήθελε να δώσει το δικό του πολιτικό στίγμα στη μεγάλη παράταξη της Δεξιάς χωρίς να βρίσκεται πλέον στη σκιά του Νίκου Αναστασιάδη. Η τότε προσπάθεια διεκδίκησης της προεδρίας από τον Τάσο Μητσόπουλο μπορούσε να φέρει προσκόμματα στα σχέδιά του, ωστόσο, ο Νίκος Αναστασιάδης πίεσε και έπεισε παρασκηνιακά τον Τάσο Μητσόπουλο να μη διεκδικήσει.

Κάπως έτσι και χωρίς επίσημη αμφισβήτηση διαδέχθηκε τον Νίκο Αναστασιάδη. Πρώτη πράξη του στην ηγεσία του κόμματος ήταν η καλόγουστη ανακαίνιση του γραφείου του στον πέμπτο όροφο. Ανακαίνιση που προετοίμαζε για μεγάλες αλλαγές εντός του κόμματος αλλά και για την επιθυμία του να γράψει το δικό του κεφάλαιο στο κόμμα.

Έγιναν όμως πολλά κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας. Λίγο οι καταιγιστικές εξελίξεις στο Κυπριακό, λίγο οι μνημονιακές υποχρεώσεις, αναχαίτισαν τις όποιες επιδιώξεις του συναγερμικού προέδρου για αλλαγές και οι όποιες διορθώσεις περιορίστηκαν αποκλειστικά στην ανακαίνιση του προεδρικού γραφείου. Ήταν σίγουρα μία δύσκολη πενταετία για την κυπριακή κοινωνία αλλά και για τον Αβέρωφ Νεοφύτου συγκεκριμένα, ο οποίος επωμίστηκε το βάρος των «αντιλαϊκών» πολιτικών της κυβέρνησης. Αυτό σε συνδυασμό με κάποιες ατυχείς κινήσεις και δηλώσεις του, ενέτειναν το αίσθημα της αμφισβήτησής του στη βάση αλλά και σε μερίδα των στελεχών του κόμματος.

Χρειάστηκε η πανηγυρική επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη, ώστε αυτές οι φωνές αμφισβήτησης να σιγήσουν επί του παρόντος. Ο ίδιος ο Πρόεδρος, άλλωστε, φρόντισε κατά την πανηγυρική του ομιλία στο επιτελείο του κόμματος να στείλει μήνυμα στήριξης προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου και να καταστήσει σαφές για δεύτερη φορά στους εν δυνάμει δελφίνους πως θα πρέπει να κάνουν υπομονή τουλάχιστον γι’ αυτή την πενταετία.

Αυτή συνεπώς είναι η πενταετία του Αβέρωφ Νεοφύτου για να αποδείξει πως θέλει και μπορεί να κάνει αλλαγές στον ΔΗΣΥ που θα κάνουν αίσθηση. Μία δεύτερη πενταετία κατά την οποία θα δώσει το δικό του πολιτικό στίγμα. Ένα στίγμα που ίσως να τον οδηγήσει στη διεκδίκηση της προεδρίας, ίσως όμως και σπίτι του. Από τον ίδιο θα εξαρτηθεί και από τα άτομα που θα διαλέξει να έχει δίπλα του. Γιατί αλλαγές μόνο μ’ ένα άτομο δεν γίνονται.

Για να προχωρήσει ο Αβέρωφ Νεοφύτου στη μεταρρύθμιση του κράτους, όπως συχνά υπογραμμίζει, δεν πρέπει πρώτα να εκσυγχρονίσει το κόμμα του; Δυστυχώς, τα πρόσωπα αλλά και ο αριθμός των προσώπων που διεκδικούν θέση στην ανώτατη πυραμίδα δεν μας προετοιμάζουν για μεγάλες αλλαγές που θα κάνουν αίσθηση και στο κόμμα και στην κοινωνία, όπως άλλωστε υποσχόταν παλαιότερα ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Δεν μας δίνουν πολλά περιθώρια ελπίδας ότι ο ΔΗΣΥ θα απεγκλωβιστεί από τον συντηρητισμό που τον διακατέχει.

Ο Λευτέρης Χριστοφόρου παρά το έρεισμα και τη δράση του, θα βρίσκεται για ακόμη μία πενταετία, όπως όλα δείχνουν, στις Βρυξέλλες. Και η αλήθεια είναι πως στην πενταετία που πέρασε φάνηκε το κενό του. Το ίδιο θα ισχύσει και με την Στέλλα Κυριακίδου, εάν ισχύει η φημολογία που τη θέλει να μετακομίζει στις Βρυξέλλες από τις ευρωεκλογές και μετά, ενώ ο Νίκος Τορναρίτης έχει εδώ και καιρό χαμηλώσει τους τόνους στη δράση του. Ποιος θα στηρίξει τις πολιτικές του Νίκου Αναστασιάδη αλλά και τις επιδιώξεις του Αβέρωφ Νεοφύτου για εκσυγχρονισμό; Με τον Γιώργο Γεωργίου, ο οποίος απείχε από την πρώτη γραμμή σε μία δύσκολη πενταετία μνημονιακών αποφάσεων και εξελίξεων στο Κυπριακό; Με τον Ευθύμιο Δίπλαρο, που έχει καταδικαστεί από το δικαστήριο για συκοφαντία, θα επιδιώξει τις αλλαγές;

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός έχει πολλά νέα πρόσωπα που θα μπορούσαν να συμβάλουν ώστε να μπει το κόμμα στη νέα εποχή. Δυστυχώς, το φιάσκο των εσωκομματικών εκλογών με την απουσία υποβολής υποψηφιοτήτων καταδεικνύουν πως αυτή πρόκειται να είναι ακόμα μια πενταετία διαχείρισης. Εκτός αν ο Αβέρωφ Νεοφύτου την καταστήσει πενταετία ενός ανδρός αρχή. Τον συμφέρει;