Εσύ ξέρεις γιατί...

«Εσύ ξέρεις γιατί», έλεγε με νόημα στην προεκλογική του 2011 ο υποψήφιος βουλευτής του ΔΗΚΟ Φύτος Κωνσταντίνου. Σύνθημα λιτό και έξυπνο, σύμφωνα με τους καλά γνωρίζοντες της επικοινωνίας, καθώς έστελνε το μήνυμα σε όλους εκείνους που επωφελήθηκαν από την παρουσία του στην Επιτροπή Άμυνας την προηγούμενη θητεία να τον ξαναψηφίσουν. Από κάποιους χλευάστηκε απ’ όσους όμως γνωρίζουν θεωρήθηκε πως αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την κυπριακή πολιτική πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα που δεν έχει να κάνει με την όποια ιδεολογικοπολιτική σύνδεση κομμάτων και πολιτών σε θέσεις ουσίας και πολιτικής.

Ήταν, όμως, μία παθογένεια της εποχής πριν από την κρίση που ξεφούσκωσε σήμερα; Στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη, ο δήμαρχος Παραλιμνίου Θεόδωρος Πυρίλλης ενημέρωνε την Πινδάρου μέσω επιστολής που δημοσιοποιούσε την απόφασή του να διαγραφεί από μέλος του ΔΗΣΥ. Αφορμή υπήρξε η διαφωνία του για τον διορισμό του Σάββα Περδίου στο Υφυπουργείο Τουρισμού. Οι ενστάσεις δεν είχαν να κάνουν βεβαίως με πολιτικούς λόγους, κατά πόσο δηλαδή ο κ. Περδίος πληρούσε ή όχι τα προσόντα, αν διορίστηκε λόγω του βαρέως ονόματός του στον ξενοδοχειακό χώρο ή λόγω της στήριξης που έδωσε στην υποψηφιότητα Αναστασιάδη. Είχε να κάνει με το ότι κάποιοι έκοψαν εκτός της πίττας. Και στην εν λόγω περίπτωση οι δικοί του, καθώς, όπως είπε, η ελεύθερη Επαρχία Αμμοχώστου «μένει εκτός από τα κέντρα λήψης αποφάσεων» και κάποιοι άλλοι θα «αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς».

Γραφικοί οι λόγοι ή ίσως χρήζει μιας δεύτερης ανάγνωσης; Η παραίτηση ήταν αποτέλεσμα της πίεσης που δεχόταν εδώ και καιρό ο δήμαρχος από οργανωμένους φορείς της περιοχής. Συναγερμικοί που ένιωθαν παραγκωνισμένοι και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο είτε φλέρταραν με το ΕΛΑΜ είτε εκβίαζαν με το χαρτί ΕΛΑΜ για να τιμωρήσουν την κυβέρνηση. Θα έμενε συνεπώς άπραγος μπροστά στη μείωση της επιρροής του;

Αν η εν λόγω κίνηση ικανοποίησε τους αντιδρώντες κατοίκους της Ελεύθερης Αμμοχώστου είναι αμφίβολο αν λάβουμε υπόψη ότι ενάμιση μήνα αργότερα ο ΔΗΣΥ είχε να χειριστεί νέες αντιδράσεις χωρίς πολιτικό υπόβαθρο. Η στάση του πρώην βουλευτή του ΔΗΣΥ, πρώην προπονητή του «Απόλλωνα» και νυν προέδρου του Δ.Σ. του ΚΟΑ Ανδρέα Μιχαηλίδη στην κρίση και τελικώς στην απόφαση να τιμωρηθεί η «Ανόρθωση», ήταν αρκετή για να προκαλέσει νέα ρήξη εντός του ΔΗΣΥ. Ρήξη που αναζωπύρωσε τις απειλές περί μαύρου στην κάλπη και ψήφου προς το ΕΛΑΜ. Καθόλου τυχαίο, άλλωστε, ότι ο ΔΗΣΥ Αμμοχώστου έσπευσε να στηρίξει την «Ανόρθωση» σε μία απέλπιδα προσπάθεια να εκτονώσει την κρίση στην περιοχή και να αποφύγει τις διαρροές λίγο πριν από την εκλογική μάχη.

Το σίγουρο είναι πως ο ΔΗΣΥ δεν πρόκειται να κλείσει ανώδυνα το κεφάλαιο του ΕΛΑΜ και σε αυτό φέρει ευθύνες. Στο σπίτι βεβαίως του κρεμασμένου δεν μιλάς για σκοινί, λέει η λαϊκή ρήση και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο στο ΑΚΕΛ παρακολούθησαν τα καθέκαστα με σιωπηρή ενοχή. Νωπές είναι άλλωστε οι θύμησες της πορείας οργανωμένων οπαδών της «Ομόνοιας» προς το κόμμα, απαιτώντας απογαλακτισμό της ομάδας, νωπές και οι πληγές της διάσπασης της ομάδας. Διάσπαση που εγείρει ανησυχίες για το πώς θα επηρεάσει το κόμμα στη συνέχεια. Κάπως έτσι κανείς δεν έπρεπε να απορεί για ποιους λόγους το αντισυστημικό ενισχύεται. Γιατί το ΕΛΑΜ φλερτάρει ακόμη και με την τρίτη θέση. Γιατί μία ολόκληρη κοινωνία δεν είχε ποτέ ιδεολογικοπολιτικό υπόβαθρο και πολιτικούς δεσμούς με την ψήφο του. Απαιτούσε τη βόλεψή της και όταν αυτό δεν γινόταν κατορθωτό απειλούσε είτε διά της αποχής είτε διά της αντισυστημικής ψήφου. Όμως αυτά βέβαια εξέθρεψαν τα κόμματα που τους βόλευαν όλα αυτά. Σε μία περίοδο που η ποδοσφαιροποίηση, το ρουσφέτι και η χαλαρή πολιτική τους εξυπηρετούσε όλους, ποιος ο λόγος να ασχοληθούν με τα μεγάλα και σοβαρά; Ποιος ο λόγος να μορφώσουν το ακροατήριό τους; Σήμερα όμως; Σήμερα δεν δικαιούμαστε να ξαφνιαστούμε όταν δούμε την Ακροδεξιά να δρακιάζει. Γιατί και εσύ και εγώ και όλοι, ξέρουμε τους λόγους που οδήγησαν και στη λούμπεν πολιτική και στη λούμπεν ψήφο.