Της Μαρίνας Οικονομίδου
«Εκείνο που είναι υπό κρίση είναι η δυνατότητά μας την επομένη των εκλογών να καταφέρουμε να επιβιώσουμε. Και αυτό σχετίζεται από την δυνατότητά μας να αρθρώσουμε ενιαίο λόγο και δράση σε ελάχιστους κοινούς παρονομαστές για την επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη λύση του Κυπριακού στο σωστό πλαίσιο. Δυστυχώς κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής παρατηρούμε να έχουν κόψει τις γέφυρες όλοι με όλους», έλεγε σε συνέντευξή του στην «Κ» την περασμένη Κυριακή ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ και για χρόνια επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας από μέρους του κόμματος Νίκος Κατσουρίδης.
Το ότι όλοι έχουν κόψει γέφυρες με όλους, ενόψει προεδρικών, φάνηκε και στον κρατικό προϋπολογισμό. Ο γ.γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού χαρακτήρισε τον Νίκο Αναστασιάδη αναξιόπιστο, που σκέφτηκε την καρέκλα αντί τις επόμενες γενιές. Έριξε ευθείες βολές και στον Νικόλα Παπαδόπουλο χαρακτηρίζοντάς τον ως παραλλαγή του Νίκου Αναστασιάδη καθώς «χέρι-χέρι» με τον Αβέρωφ Νεοφύτου, όπως είπε, ψήφιζαν τα μνημονιακά και κυβερνητικά νομοσχέδια. Βολές έριξε και για τη νέα στρατηγική στο Κυπριακό την οποία επαγγέλλεται. Το ίδιο και ο Νικόλας Παπαδόπουλος, εξαπολύοντας σφοδρές επικρίσεις κατά του Νίκου Αναστασιάδη τόσο για το Κυπριακό όσο και για τους χειρισμούς του επί κουρέματος. Επέκρινε και τον Σταύρο Μαλά συνταυτίζοντάς τον με τις πολιτικές Αναστασιάδη στο Κυπριακό. Στο ίδιο πλαίσιο και ο Γιώργος Λιλλήκας που έριξε βολές εναντίον όλων. Ο μόνος που απέφυγε τον πειρασμό της αντιπαράθεσης ήταν ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου σκεπτόμενος προφανώς την επόμενη μέρα των εκλογών.
Μετά από αυτή τη σκληρή αντιπαράθεση που παρατηρείται, ποια μπορεί να είναι η κοινή συνισταμένη για τις συνεργασίες στον β’ γύρο;
Στο σενάριο δηλαδή που ο Νικόλας Παπαδόπουλος μείνει εκτός, έχει την ευχέρεια να μην στηρίξει κανέναν από τους δύο ανθυποψηφίους του; Θα μπορούσε να στηρίξει τον Νίκο Αναστασιάδη ή τον Σταύρο Μαλά δεδομένου του ότι ολόκληρο το προεκλογικό του αφήγημα βασίστηκε στην απομάκρυνση του «ΔΗΣΑΚΕΛ» από την εξουσία; Με τον ίδιο τρόπο και το ΑΚΕΛ. Μπορεί να στηρίξει την «παραλλαγή του Νίκου Αναστασιάδη», έναν ακραίο στο Κυπριακό; Θα μπορούσε άραγε να πείσει πως σε αντίθεση με τους άλλους σχηματισμούς του ενδιάμεσου χώρου εκείνος δεν προχώρησε σε συνεργασία για χάρη της καρέκλας;
Μπροστά σε αυτή την άνευ προηγουμένου ρήξη όλων με όλους, είναι απορίας άξιο το πώς θα ελιχθούν και θα επιτευχθεί μία κοινή συνισταμένη την επομένη των εκλογών. Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι πως μετά από αυτή την αντιπαράθεση, η όποια συνεργασία τύχει, θα ενισχύσει την απαξίωση των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα, καθώς θα επιβεβαιώσει πως οι όποιες συμμαχίες προκύψουν σίγουρα δεν θα βασίζονται σε πολιτικές θέσεις, αλλά στην πολιτική επιβίωση προσώπων και κομμάτων.
