Της Μαρίνας Οικονομίδου
Τόσο στην Πινδάρου όσο και στο Προεδρικό θεωρούν εύκολη την επικείμενη εκλογική μάχη και συνεπώς την επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη. Δύο ωστόσο θεωρούνται οι κύριοι εχθροί της δεξιάς παράταξης και της υποψηφιότητας του Νίκου Αναστασιάδη: ο εφησυχασμός, αλλά κυρίως ο κακός εαυτός του Προέδρου.
Ο εφησυχασμός του Προέδρου φαίνεται από μία σειρά καταστάσεων. Έχει μπει σε μία διαδικασία διαχείρισης του χρόνου παρά να προχωρήσει σε μία πραγματική προεκλογική εκστρατεία. Εκστρατεία που δεν επιτρέπει να επικριθεί από τους ανθυποψηφίους του και να απαντήσει στις βολές του. Προεκλογική που περιορίζεται σε διαγωνισμό εγκαινίων, χοροεσπερίδων και εκδηλώσεων παρά σε πραγματική πολιτική αντιπαράθεση.
Και αν ο εφησυχασμός είναι ένα ζήτημα, ερωτήματα εγείρονται για τον παράγοντα του κακού εαυτού του. Για ποιο λόγο ο Νίκος Αναστασιάδης να φοβάται τον κακό του εαυτό; Αποτελεί βετεράνο της πολιτικής ζωής, για πολλούς γάτα εφτάψυχη που από την πτώση και απομόνωση κατάφερε όχι μόνο να ορθοποδήσει αλλά να εκλεγεί στο ανώτατο αξίωμα και να διεκδικεί με πολλές πιθανότητες την επανεκλογή του.
Η περασμένη Τρίτη θα μπορούσε να αποτελέσει μία από τις σημαντικότερες στιγμές της προεκλογικής του Νίκου Αναστασιάδη. Θα παρουσίαζε το μεγαλεπήβολο και πολυσέλιδο προεκλογικό του πρόγραμμα που εδώ και καιρό διαφημίζεται από το επιτελείο του σε ένα καθαρά δικό του κοινό. Τους εκπροσώπους της νεολαίας, τους υποστηρίζοντες την υποψηφιότητά του και κυρίως τους στενούς του συνεργάτες. Οι δημοσιογράφοι θα αρκούνταν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση ήσυχα από μία γωνία. Και αυτό γιατί ο ίδιος ζήτησε να μην υποβληθούν ερωτήσεις που ενδεχομένως να τον φέρουν σε δύσκολη θέση και όλα θα έληγαν πανηγυρικά.
Ήταν συνεπώς μία μέρα που θα μπορούσε να αποτελέσει την μεγάλη στιγμή του Νίκου Αναστασιάδη και της υποψηφιότητάς του. Που θα μπορούσε να αποδείξει όλα αυτά που υποστηρίζουν εδώ και καιρό οι συνεργάτες του: πως σε αντίθεση με τους ανθυποψηφίους του και τις λαϊκίστικες ροπές του, ο ίδιος έχει και πλάνο και όραμα.
Αντ’ αυτού, οι υποστηρικτές του και ολόκληρο το Υπουργικό του Συμβούλιο, που όπως μας λέγεται εργάζονται σκληρά για να ορθοποδήσει η χώρα, ανέμεναν για δύο ώρες τον Πρόεδρό τους που τους έστησε, καθώς όπως ελέχθη αποφάσισε τελευταία στιγμή να αλλάξει την ομιλία του. Μία ομιλία η οποία περιορίστηκε σε γενικόλογα αλλά και στην υπόσχεση πως η επόμενη πενταετία θα αποτελεί συνέχεια αυτής της πενταετίας.
Και ίσως το στήσιμο δύο περίπου ωρών από τον Πρόεδρο να μπορούσε να παραβλεφθεί από την πλειοψηφία των παρευρισκόμενων αλλά και των δημοσιογράφων, αν λίγο πριν να αποχωρήσει, δεν προχωρούσε στην περιβόητη δήλωση για την ΑΟΖ που κατάφερε να ξεσηκώσει κύμα αντιδράσεων. «Εάν, επιλέγουν να προστατεύσουν τα δικαιώματα των Τ/κ σε μια ξεχωριστή, ανεξάρτητη οντότητα, τότε θα πρέπει να περιοριστούν εις όσα αναλογούν στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της εν λόγω παρανόμου οντότητας. Και συνεπώς δεν έχουν λόγο να αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας», ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης κληθείς να σχολιάσει τις απειλές της Τουρκίας. Αντί να διορθώσει, αντί να ανακαλέσει επέλεξε να μιλήσει για σκόπιμη διαστρέβλωση. Σκόπιμη διαστρέβλωση από ποιους και γιατί;
Δεν θέλουμε να παρεξηγηθούμε. Παρά τα δεσμεύομαι, τις εναλλαγές χαρακτήρα και πολιτικής στο Κυπριακό, αυτή η διακυβέρνηση είχε πολλά καλά να επιδείξει. Και θα ήμασταν παράλογοι αν λέγαμε το αντίθετο. Ωστόσο, η τελευταία βδομάδα σίγουρα δεν ήταν καλύτερη για τον Νίκο Αναστασιάδη. Και δεν ήταν καλή στην πιο κρίσιμη φάση της προεκλογικής. Αναμένουμε από τον ίδιο, να αφήσει στην άκρη τον κακό του εαυτό που τόσο φοβάται αλλά τόσο προβάλλει. Ας βγάλει επιτέλους τα καλά του στοιχεία και ας προχωρήσει σε μία πραγματική προεκλογική εκστρατεία. Μία προεκλογική βασισμένη στην παραγωγή πολιτικής και θέσεων. Αυτό άλλωστε αποτελούσε μέχρι σήμερα, το δυνατό του χαρτί. Ας το αξιοποιήσει λοιπόν.
