ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο τυχοδιωκτισμός ως επανάσταση

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Την περασμένη Δευτέρα, η ισπανική κοινή γνώμη μάθαινε έκπληκτη πως ο υποκινητής του δημοψηφίσματος για την απόσχιση της Καταλονίας απέδρασε με πλήρη μυστικότητα από το χάος της Ισπανίας στην ασφάλεια των Βρυξελλών. Με τρόμο και απελπισία έμαθαν τα νέα και τα μέλη του κόμματός του PDeCAT, που είχαν μαζευτεί στα κεντρικά γραφεία. Στα κεντρικά γραφεία όπου τον ανέμεναν να εμφανιστεί ως θριαμβευτή αλλά και για να συζητήσουν την επόμενη μέρα.

Η φημολογία ήθελε τον υποκινητή, Κάρλες Πουτζδεμόν, υπό το βάρος των ποινικών διώξεων από την Εισαγγελία της Μαδρίτης, να ζητά πολιτικό άσυλο στο Βέλγιο. Τα περί ασύλου προσπάθησε άτσαλα να τα διαψεύσει σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη βελγική πρωτεύουσα. Συνέντευξη Τύπου που ενώ ο ίδιος φιλοδοξούσε να εντυπωθεί στα μάτια της κοινής γνώμης ως σύγχρονος Τσε, μάλλον ενίσχυσε την πλήρη αποδόμησή του, καθώς αγχωμένος και εμφανώς αμήχανος από την επίθεση των ξένων δημοσιογράφων, επιβεβαίωσε την απόλυτη σύγχυση που επικρατεί στο κεφάλι του έκπτωτου ηγέτη, αλλά και την απουσία σχεδίου.

Είναι αναμφίβολα τρομακτική η επόμενη μέρα στην Ισπανία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη μετά το διχαστικό αυτό δημοψήφισμα. Αυτό, ωστόσο, που θα πρέπει να μας προβληματίσει είναι η ευκολία με την οποία το μισό σχεδόν των Καταλανών, πίστεψαν στον τυχοδιωκτισμό του Πουτζδεμόν και του κάθε Πουτζδεμόν. Πίστεψαν πως κάνουν ένα απελευθερωτικό αγώνα, χωρίς τις αντιρρήσεις της Μαδρίτης.

Πίστεψαν σε μία επανάσταση, τη στιγμή που όχι μόνο δεν βρίσκονται υπό κατοχή, αλλά έχουν σχετική αυτονομία και ευημερούν. Και θεώρησαν πως αυτή ακριβώς η ευημερία θα διατηρηθεί και μετά την αποχώρησή τους από την υπόλοιπη Ισπανία.

Θα μπορούσαν να μάθουν από το παράδειγμα της Βρετανίας, το μέλλον της οποίας κρίνεται αβέβαιο μετά από την απόφαση του Brexit. Ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος επικέντρωσε ολόκληρη την πολιτική του καριέρα στην υλοποίηση του Brexit, αποχώρησε μόλις η επιθυμία του ψηφίστηκε από τον βρετανικό λαό.

Αποχώρησε από το προσκήνιο την πιο κρίσιμη ώρα για την πατρίδα του. Σε μία στιγμή που το απόλυτο χάος επικρατούσε εξαιτίας του δημοψηφίσματος και τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις για την έξοδο της χώρας του από την Ε.Ε κρίνονται κρίσιμες και δυσοίωνες. Θα μπορούσαν να μάθουν και από το πάθημα της Ελλάδας με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Το πώς η αντίσταση και το «δεν πληρώνω» έφερε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Κάποτε όλα τελειώνουν και κάποτε όλα και όλοι αποκαλύπτονται. Ο τυχοδιωκτισμός ξεσκεπάζεται και το ωραίο περίβλημα της επανάστασης διαλύεται. Το ζήτημα είναι πως όλες αυτές οι επαναστάσεις αφήνουν συνήθως πίσω τους καμένη γη. Κοινωνίες βαθιά διχασμένες, όπου ο ορθολογισμός έχει εγκαταλειφθεί και ο ρομαντισμός μετατρέπεται σε φανατισμό, ενίοτε και μίσος. Το αν οι συγκεκριμένοι λαοί θα κατορθώσουν να ορθοποδήσουν από το πάθημά τους, είναι ένα ζήτημα ανοικτό.

Ας ελπίσουμε πως αυτό το πάθημα τουλάχιστον θα γίνει μάθημα στην Κύπρο. Μετρούμε ήδη λίγους μήνες πριν από τις εκλογές και έχουμε ακούσει διάφορα. Άλλα σκανδαλώδη άλλα φαιδρά. Και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν φαιδρά μόνο εάν το διακύβευμα δεν ήταν πολύ μεγάλο. Τυχοδιώκτες υπό τη μορφή των επαναστατών πάντα θα υπάρχουν.

Ας ελπίσουμε πως ο κυπριακός λαός θα έχει καλύτερα αντανακλαστικά μπροστά σε Πουτζδεμόν και Φάρατζ που επικαλούνται την αλλαγή, που προσφέρουν γη και ύδωρ, χωρίς να εξηγούν πώς και γιατί και κυρίως χωρίς να έχουν πλάνο για την επόμενη μέρα. Αυτοί έχουν την ευχέρεια να εξαφανιστούν μπροστά στις δυσκολίες και να αφήσουν ένα λαό που πίστεψε σε αυτούς εκτεθειμένο. Εμείς δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Και εμείς με τις θυσίες μας θα κληθούμε να καλλιεργήσουμε, αυτή την καμένη γη από την αρχή. Εφόσον βέβαια δεν είναι πολύ αργά.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X