Της Μαρίνας Οικονομίδου
Μέρα με τη μέρα, και χρόνο με τον χρόνο, η κοινωνία ασπάζεται και υιοθετεί την άποψη πως τα δεινά αυτού του τόπου θα ήταν πολύ λιγότερα, αν στα κέντρα λήψης αποφάσεων βρίσκονταν πρόσωπα με πολύ λιγότερη ροπή στον λαϊκισμό και με περισσότερη προσήλωση στην ειλικρίνεια. Από το αδιέξοδο στο Κυπριακό μέχρι και την πτώση της οικονομίας καταδεικνύεται πως η έλλειψη ειλικρίνειας τόλμης και αποφασιστικότητας εδραιώνουν τετελεσμένα και καταστάσεις που μας απομακρύνουν από το να καταστούμε ένα σύγχρονο και κανονικό κράτος, μια Πολιτεία λογοδοσίας και διαφάνειας.
Ήταν τον Σεπτέμβριο του 2014, όταν ο Νίκος Αναστασιάδης εξερχόμενος του Συνεδριακού μετά από σύσκεψη που είχε με τον γενικό εισαγγελέα, τον βοηθό γενικό εισαγγελέα και τον Αρχηγό Αστυνομίας ανακοίνωνε με αποφασιστικότητα πως μέχρι το τέλος του χρόνου αναμένονται συλλήψεις για το σκάνδαλο της οικονομίας. Οι έρευνες έμειναν στο ράφι και οι ένοχοι στα πολυτελή τους σπίτια.
Τόσο όμως η συγκεκριμένη τοποθέτησή του όσο και η εκτός των αρμοδιοτήτων του παρουσία στο συνεδριακό, ερμηνεύθηκαν από πολλούς ως υπερβάλλων ζήλος αλλά και αποφασιστικότητα να δώσει ένα τέλος στην ασυδοσία, τη διαπλοκή, τη διαφθορά αλλοτινών χρόνων. Μία κίνηση που θα καταδείκνυε πως παρά τα λάθη του παρελθόντος η Πολιτεία είναι έτοιμη για το μεγάλο άλμα μετατροπής της Κύπρου σε κανονικό κράτος.
Τον πίεζε μία κοινωνία οργισμένη που είχε δει τις καταθέσεις της να κουρεύονται ξαφνικά σε μία νύχτα και κανένας να μην πληρώνει γι’ αυτό. Μία κοινωνία που είχε πειστεί πως είχε βρει τον ηγέτη που θα χειριζόταν την κρίση. Τον πίεζε, λοιπόν, και η πολιτική του υστεροφημία.
Είχε μετρήσει ήδη την πρώτη του ήττα στα περί μηδενικής ανοχής και τιμωρίας των ενόχων, όταν πριν από ένα χρόνο διόριζε την επιτροπή Πική για να διερευνήσει τους λόγους της οικονομικής κατάρρευσης. Η Ερευνητική Επιτροπή υπό τον κ. Πική αυτοακυρώθηκε ως αποτέλεσμα των αμφισβητούμενων όρων εντολής της. Όχι μόνο δηλαδή γιατί το ένα μέλος παραιτείτο μετά το άλλο, ούτε γιατί αποδόθηκαν σχεδόν όλες οι ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση Χριστόφια που αποτελούσε και την εύκολη λύση αλλά και γιατί επέλεξε να χαϊδέψει την κυβέρνηση που τη διόρισε να αποκαλύψει το τραπεζικό έγκλημα.
Αυτή την οργή της κοινωνίας είχε αντιληφθεί παράλληλα και η νομοθετική εξουσία της οποίας ανατέθηκε έρευνα για την άσκηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Αλησμόνητες οι εντάσεις και οι κινήσεις εντυπωσιασμού βουλευτών κατά τη διεξαγωγή των ερευνών. Αμέτρητες ώρες και τοποθετήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα ένα πολυσέλιδο έγγραφο με τοποθετήσεις και αναφορές που θα βόλευαν όλα τα κόμματα. Τοποθετήσεις που θα ικανοποιούσαν και τους πρώην και τους νυν κυβερνώντες αλλά σίγουρα όχι τους πολίτες.
Σήμερα αναμένεται να διεξαχθεί νέα έρευνα από τον γενικό εισαγγελέα για το τι πήγε λάθος στον Συνεργατισμό. Ο Κώστας Κληρίδης θέλησε να τονίσει και να υπογραμμίσει πως αρμόδιος για τη σύνθεσή της αλλά και για τον τρόπο λειτουργίας της είναι ο ίδιος. Συνεπώς ούτε η βουλή αλλά ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να έχουν λόγο. Θέλουμε να πιστώσουμε τον κ. Κληρίδη πως έχει και τη θέληση και την τόλμη να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Έστω κι αν η έρευνα που ξεκίνησε από το 2014 ακόμα να ολοκληρωθεί και σίγουρα ακόμα να οδηγήσει τους ενόχους στη φυλακή.
Θέλουμε, λοιπόν, να πιστεύουμε πως στον ένα χρόνο που του απομένει για να αφυπηρετήσει θα φροντίσει να ολοκληρώσει και τις έρευνες που εκκρεμούν από το 2014, αλλά και ό,τι αφορά τα εγκληματικά λάθη και την ασυδοσία που επικρατούσαν χρόνια τώρα στον Συνεργατισμό. Μόνο αυτό έμεινε που μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε. Αν και αυτή η έρευνα καταλήξει σε φιάσκο, και ο ένας θα ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο θα επιβεβαιωθεί ο κύριος φόβος της κοινωνίας: Πως δεν βρέθηκε ακόμη κανείς έτοιμος να πάρει στα χέρια του το μαχαίρι και να καθαρίσει το άπλετο λίπος της ασυδοσίας και διαφθοράς.
