Τις τελευταίες εβδομάδες, τα ελπιδοφόρα μηνύματα για το μέλλον των συνομιλιών και για το ενδεχόμενο της τελικής λύσης του κυπριακού προβλήματος εντός των επόμενων μηνών δεν έχουν τέλος. Το ένα ακολουθεί το άλλο. Η τουρκοκυπριακή κοινότητα μοιράζει ελπίδες και θετικά μηνύματα στην κοινότητά της. Το ελπιδοφόρο μοτίβο της τ/κ ηγεσίας έχει υποχρεώσει τον φίλο και ένθερμο υποστηρικτή της ομόσπονδης Κύπρου, Αϊτούγ Τουρκκάν να αναρωτηθεί: «Μήπως εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίζουμε πρόβλημα αντίληψης και κατανόησης; Μήπως προσεγγίζουμε λανθασμένα το χάσμα, το οποίο εξακολουθεί να χωρίζει τις δυο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;».
Ελπιδοφόρα μηνύματα για τις απαρχές του νέου έτους επιφυλάσσει και ο εγχώριος Τύπος, ο οποίος με μια σειρά δημοσιευμάτων επισημαίνει ότι πλέον «οι συνομιλίες έχουν εισέλθει σε μια φάση, δίχως επιστροφή». Σύμφωνα με κάποιους συναδέλφους, σε λίγους μήνες, το αργότερο μέχρι το Καλοκαίρι θα οδηγηθούμε σε νέα δημοψηφίσματα. Για κάθε αναλυτή, δημοσιογράφο, ο οποίος έχει την εμπειρία της περιόδου των συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ, η σημερινή περίοδος στις διαπραγματεύσεις μοιάζει με ένα déjà vu. Πριν από μερικά χρόνια εμείς είχαμε ξαναδεί αυτή την «ταινία»…
Η συγκεκριμένη στήλη εύχεται οι ελπίδες για μια «γρήγορη» λύση να μετατραπούν σύντομα σε πραγματικότητα. Μακάρι σε λίγους μήνες να δούμε και να βιώσουμε την κατεδάφιση των διαχωριστικών –ντροπιαστικών- συρματοπλεγμάτων, των οδοφραγμάτων, την άρση των περιορισμών μετακινήσεων-εγκατάστασης, την απομάκρυνση όλων των ξένων αρβύλων από το νησί κ.ο.κ. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να κρύψουμε τον προβληματισμό μας σε ό,τι αφορά στη «βιωσιμότητα» της λύσης. Κρατώντας στην άκρη του μυαλού μας την λυπητερή ιστορία της διάλυσης της πρώτης δικοινοτικής δημοκρατίας, εκφράζουμε προβληματισμό ως προς το μέλλον της ενδεχόμενης λύσης και της Ενωμένης Ομόσπονδης Κυπριακής Δημοκρατίας;
Πώς θα επιβιώσει το νέο εγχείρημα, τη στιγμή που δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί δίαυλοι επικοινωνίας ανάμεσα στις δυο κοινότητες; Τι είδους μέλλον θα έχει η νέα ομοσπονδία τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία προετοιμασία για τη δημιουργία των πρώτων, κοινών, ομόσπονδων δομών, συνεταιρισμών; Είναι προετοιμασμένες οι δομές της Κυπριακής Δημοκρατίας για το ενδεχόμενο της μετεξέλιξης του κράτους σε μια ομόσπονδη δομή; Λ.χ. τι είδους προετοιμασίες υπάρχουν στους κόλπους της Αστυνομίας; Πόσοι αστυνομικοί μας γνωρίζουν τα βασικά τουρκικά; (Και πόσοι τ/κ υποψήφιοι αστυνομικοί της νέας ομοσπονδίας είναι διατεθειμένοι να διδαχθούν ελληνικά και αγγλικά;) Τι είδους προετοιμασίες έχουμε στο πεδίο της παιδείας και του πολιτισμού; Πότε, επιτέλους, θα πιάσουν πραγματική-όχι εικονική- δουλειά οι περίφημες επιτροπές; Πώς θα συνεχιστεί ο διάλογος της Εκκλησίας με τον Μουφτή, τη στιγμή που κάποια στελέχη της Ιεράς Συνόδου διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι φέρουν και την ιδιότητα του πολιτικού ηγέτη; Ποια ανθρωπιστικά, κοινωνικά, οικονομικά και ψυχολογικά μέτρα προβλέπονται για την ένταξη διάφορων κοινωνικοοικονομικά ασθενέστερων ομάδων στη νέα ομοσπονδία; Λ.χ. τι είδους προετοιμασία υπάρχει για την ένταξη των «εποίκων», όσοι, τέλος πάντων, παραμείνουν στο νησί με τη λύση, στην νέα ομοσπονδία; Ποιες είναι οι προετοιμασίες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων για τον ομόσπονδο βίο; Ποιες είναι οι προετοιμασίες των Ομίλων Δημοσιογραφίας, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για την επόμενη ημέρα στην ομοσπονδία; Ποια είναι τα βήματα σε ό,τι αφορά στην επούλωση των πληγών, τις οποίες άνοιξαν στις μνήμες, στις ψυχές και στα κορμιά οι συγκρούσεις της περιόδου 1963-1974 και ο Πόλεμος του 1974; Είναι έτοιμες οι ηγεσίες, τα πολιτικά κόμματα να αποδεχθούν τα λάθη τους;
Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά. Όπως πολλές είναι και οι ψευδαισθήσεις όσων πιστεύουν ότι, υπό τις υφιστάμενες συνθήκες, η ομόσπονδη Κύπρος θα έχει έναν ομαλό βίο, την επόμενη ημέρα της λύσης.
Στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία, η αλλαγή πολιτικών καθεστώτων, λ.χ. η μετεξέλιξη ενός ενιαίου κράτους σε ομοσπονδία, έχει συνοδευτεί από πολέμους, συγκρούσεις, (δια)μάχες, θυσίες και κοινωνική-πολιτική βούληση για αλλαγή. Σήμερα, στην Κύπρο έχουμε μονάχα το πρώτο κομμάτι, τους πολέμους και τις συγκρούσεις. Μας λείπει το δεύτερο κομμάτι, η πολιτική βούληση για την πραγματική αλλαγή.
Είναι ωραία να πουλάς δυο-τρία φύλλα ή παραπάνω, εκπέμποντας ελπιδοφόρα μηνύματα και προωθώντας ελπίδες με εμπορικούς-καπιταλιστικούς όρους. Το δύσκολο είναι να σταθείς στο πλευρό της Ομόσπονδης Κύπρου, την επόμενη ημέρα της λύσης, όταν θα προκύψει το πρώτο σημαντικό ζήτημα ή πρόβλημα. Τότε θα κατανοήσεις τη σημασία όλων των προαναφερθέντων, δυστυχώς μέχρι στιγμής, αναπάντητων ερωτημάτων…
ΥΓ. Αύριο, στις 18.00, στο Αμφιθέατρο ΑΤΗΚ, στα κεντρικά γραφεία της CYTA, η συγκεκριμένη στήλη και όσοι πιστοί την ακολουθούν θα παρακολουθήσουν την άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση με κεντρικό άξονα την εικόνα των Ελληνοκυπρίων στα τ/κ μέσα ενημέρωσης. Για τους οραματιστές της ομόσπονδης Κύπρου ένα πολύ καλό εφαλτήριο βήμα-πηγή προβληματισμού…
