«Χάσαμε τα ίχνη των έξι βελών σου Ατατούρκ μου
Σήκω, ξύπνα όλοι έχουν γίνουν Αρμένιοι, όλοι παραχαράκτες
Εγώ ποιος είμαι; Ο υιός του Τούρκου, τον οποίο καταδιώκουν
(…)
Η σφαίρα που δέχεται ο Μεχμέτ μου (ο Τούρκος στρατιώτης) έχει την σφραγίδα της δύσης, πες μου είναι ψέμα;
Τραβήξανε κουρτίνες σε εκείνα τα μάτια (…)
(…)
Στο αίμα μου φέρω τον πόνο των Μαρτύρων, το αισθάνομαι κάθε πρωί στις φλέβες μου
(…)
Τα λεφτά μου, η κόκα κόλα που αγοράζω, υποστηρίζουν την Τρομοκρατία, σήκω ξύπνα Ατατούρκ μου, είμαι μόνος
Ανθρώπινα δικαιώματα; Πρώτα από όλα τάισε με
Μια προειδοποίηση από την νεολαία που χάνεται
Είτε λύστε το (Κουρδικό) πρόβλημα, είτε κρεμάστε αυτόν που το δημιούργησε (τον Αμντουλλάχ Οτζαλάν)
Είτε θα αγαπάς (την πατρίδα), είτε θα την εγκαταλείψεις! Δεν είμαι Φασίστας, είναι Μεχμέτ το όνομα μου!
Πηγαίνει στο βουνό, ποιο είναι το πρόβλημα του; Ίσως να μην του αρκεί και αυτό
Εικοσάχρονα παλικάρια πήγαν στον θάνατο
Άνοιξε το λιμάνι στον Ρωμιό (Ελληνοκύπριο), ένα σχέδιο του Σιωνισμού
Δεν τα κατάφεραν με τις συγκρούσεις ανάμεσα στην Αριστερά και στην Δεξιά, τώρα (χρησιμοποιούν) το ψέμα του Κουρδικού»
Το παραπάνω είναι μέρος από ένα ρατσιστικό παραλήρημα, το οποίο μετατρέπεται με γοργούς ρυθμούς σ’ ένα είδος «νέου εθνικού ύμνου» των υποστηρικτών της τουρκικής προεδρίας, του τουρκικού στρατού και των Τούρκων εθνικιστών δεν θα μπαίναμε στο κόπο να το συμπεριλάβουμε στο σύντομο άρθρο γνώμης μεταφράζοντάς το σε ελεύθερη απόδοση, αν αυτό δεν σχετιζόταν με το Κυπριακό και με τα δεινά που βιώνει σήμερα η Τουρκία.
Πρόκειται για ένα νέο «άσμα» ιδιαίτερα δημοφιλές στους άνδρες των τουρκικών δυνάμεων καταστολής, στο βιντέο κλιπ του οποίου εμφανίζεται στο φόντο το κατεστραμμένο Ντιγιάρμπακιρ. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να εντοπίσουν το σχετικό κλιπ στην διεύθυνση https://www.youtube.com/watch?v=1k_CQb5X8-4. Δημιουργός του τραγουδιού είναι ένα μέλος των ειδικών δυνάμεων οι οποίες εδώ και μήνες δίνουν μάχες σώμα με σώμα με το κουρδικό κίνημα στους δρόμους των μεγάλων κουρδικών πόλεων. Το κλιπ ξεκινάει με μια εντολή που έρχεται από τον ασύρματο και ζητά από τις τουρκικές δυνάμεις να βάλλουν κατά του «εχθρού» με κάθε διαθέσιμο μέσο στο όνομα του Προφήτη Μωάμεθ.
Το υποτιθέμενο τήλε-τζιχάντ συνεχίζεται με εικόνες από το κατεστραμμένο κέντρο του Ντιγιάρμπακιρ. Ένα Ντιγιάρμπακιρ που μοιάζει πλέον με το Χαλέπι. Καταστροφή παντού. Οι Κούρδοι φίλοι μου ρωτούν: Που είναι η Δύση; Γιατί σωπαίνει η κοινή γνώμη; Το εν λόγω τεκμήριο δεν είναι αρκετό για να πειστούν κάποιοι ότι στην Τουρκία δρομολογείται μια νέα μετωπική επίθεση εναντίον ενός ολόκληρου έθνους, των Κούρδων; Σ’ ένα σημείο έχουν δίκιο. Οι εικόνες είναι τραγικές. Όσο τραγικοί είναι και οι προαναφερόμενοι στίχοι, διότι ρίχνουν φως στον φόβο και στις εμμονές που έχουν κυριεύσει το ασυνείδητο μιας μεγάλης εθνικής-γλωσσικής ομάδας της περιοχής μας, των Τούρκων-Σουνιτών. Άκρως ανησυχητικοί διότι αντικατοπτρίζουν τα εχθρικά αντανακλαστικά της Τουρκίας απέναντι στη Δύση. Τελικά, η ένταση στις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε. έχει τους λόγους της, τα δικά της κοινωνικά-πολιτικά θεμέλια.
Ο «βάρδος» της προαναφερόμενης, υποτιθέμενης χιπ χοπ ανοησίας είναι μέλος των ειδικών δυνάμεων, οι οποίες αυτές τις ημέρες έχουν γεμίσει τους τοίχους των κατεστραμμένων κουρδικών πόλεων με συνθήματα όπου εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τον Πρόεδρο της χώρας. «Σε αγαπάμε Υψηλέ» γράφουν οι άντρες των ειδικών δυνάμεων στους τοίχους. Λίγο μετά την διακοπή της συνεργασίας του με το Κίνημα Γκιουλέν, την εξουδετέρωση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης του Γκεζί, ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας στηρίζει όλο και περισσότερο τις ελπίδες του στο τουρκικό κατεστημένο. Ένα κατεστημένο που τον τελευταίο μισό αιώνα μετρά τέσσερα πραξικοπήματα (1960, 1971, 1980, 1997) και ευθύνεται για την επιδείνωση της συνολικής εικόνας σε όλα τα «εθνικά μέτωπα».
Μπορεί ο «βάρδος» να έχει απομακρυνθεί από τα καθήκοντα του επειδή προφανώς οι εικόνες και οι στίχοι του δεν βρήκαν 100% σύμφωνο τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της Άγκυρας, ωστόσο, το προαναφερόμενο ρατσιστικό παραλήρημα το οποίο αφορά δυστυχώς και την Κύπρο συνεχίζει τη δημοφιλή πορεία του. Ο στιχουργός πραγματοποιεί ξεκάθαρη αναφορά στο ενδεχόμενο του ανοίγματος των τουρκικών λιμανιών στην Κυπριακή Δημοκρατία και συσχετίζει αυτό το σχέδιο με τον «σιωνισμό».
Το σίγουρο είναι ένα. Η προαναφερόμενη εικόνα είναι άκρως προβληματική και μας βυθίζει στην απαισιοδοξία. Παρόλα αυτά, υπογραμμίζουμε το εξής: Η «απάντηση» στον ρατσισμό θα δοθεί μέσα από την γνώση, την πληροφορία και την κριτική σκέψη. Μέσα από τους δημοκρατικούς, κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, μέσα από την προάσπιση της πολυφωνίας και φυσικά μέσα από την επαγρύπνηση. Παρά τις δυσκολίες η ενωμένη, πολύχρωμη Κύπρος είναι εφικτή, αρκεί να μην σωπαίνουμε…
ΥΓ. Την στιγμή που γραφόταν αυτό το άρθρο γνώμης ο Πρόεδρος της Τουρκίας ζητούσε από τα χημικά εργαστήρια να μελετήσουν το αίμα του τουρκικής καταγωγής μέλους του γερμανικού ομοσπονδιακού κοινοβουλίου, ο οποίος προώθησε την αναγνώριση της Αρμένικης Γενοκτονίας, για να εξακριβωθεί η «τουρκικότητα» του.
