«Η υπόθεση του φυλακισμένου Αμερικανού πάστορα είναι η κορυφή του παγόβουνου. Η ένταση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις δεν αφορά αποκλειστικά την ενδεχόμενη ανταλλαγή του Γκιουλέν με τον πάστορα. Αγγίζει το ευαίσθητο ζήτημα της μεγάλης διαφθοράς στην Τουρκία, για την οποία η Ουάσιγκτον έχει πλέον στην διάθεση της φακέλους και πληροφορίες που πλήττουν τον Πρόεδρο της Τουρκίας και την οικογένειά του».
Στο παραπάνω συμπέρασμα καταλήγουν καλά ενημερωμένες πηγές, με τις οποίες «συνομιλεί» η συγκεκριμένη στήλη. Κάποιες από αυτές τις πηγές, το προηγούμενο διάστημα, διεύθυναν από τα επιτελεία διάφορων «ευαίσθητων υπηρεσιών» υποθέσεις και επιχειρήσεις που άλλαξαν τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Η επισήμανση των πηγών μας, μας οδηγεί σε ένα «ταξίδι στον χρόνο», στην περίοδο 2011-2013, όταν η τουρκική οικονομία γνώριζε ακόμα άνθηση και το Κίνημα Γκιουλέν βρισκόταν στο πλευρό της κυβέρνησης Ερντογάν, στην μεγάλη αντιπαράθεσή του με τον τουρκικό στρατό. Την ίδια περίοδο, η διεθνής κοινότητα σκλήραινε την γραμμή της απέναντι στο Ιράν και επέβαλλε κυρώσεις στην ισλαμική δημοκρατία.
Η Τουρκία λοιπόν, την συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο εγχείρημα της «παράκαμψης» των ιρανικών κυρώσεων δια μέσου του τουρκικού τραπεζικού συστήματος. Αυτή η «παράκαμψη» παρείχε περιθώρια ανάσας στην ιρανική οικονομία και μεγάλα οικονομικά οφέλη στην τουρκική οικονομία και στον ίδιο τον κύκλο του Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν. Στα τέλη του 2013, όταν το Κίνημα Γκιουλέν ήρθε σε ανοιχτή ρήξη με την κυβέρνηση Ερντογάν, παράγοντες του κινήματος έδωσαν στην δημοσιότητα πληροφορίες που αφορούσαν τις διάφορες διαστάσεις του μεγάλου σκανδάλου.
Η εμπλοκή της οικογένειας και του κύκλου του κ. Ερντογάν στο σκάνδαλο δεν είναι μια νέα πληροφορία. Ωστόσο, η σημασία αυτής της εξέλιξης παραγνωρίζεται το τελευταίο διάστημα από πολλούς αναλυτές. Για αυτόν τον λόγο, σε αυτό το σημείο, στρέφουμε την προσοχή μας στα όσα δήλωσε πρόσφατα ο φυλακισμένος ιρανικής καταγωγής Τούρκος πολίτης-επιχειρηματίας Ρεζά Ζαρράπ στα πλαίσια της έβδομης ημέρας της ανάκρισής του σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης.
Ο κ. Ζαρράπ δεν είναι ένας «τυχαίος» επιχειρηματίας. Την περίοδο 2011-2013 διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στα παρασκηνιακά «αλισβερίσια» της Τεχεράνης με την Άγκυρα και στα τέλη του 2013 φυλακίστηκε για μικρό χρονικό διάστημα, στα πλαίσια της εκδίκασης της υπόθεσης διαφοράς στην τουρκική αστυνομία και δικαιοσύνη στην οποία εμπλέκονταν μέλη του Κινήματος Γκιουλέν.
Τι δήλωσε λοιπόν, κατά την έκτη και έβδομη ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσής του από αμερικανικό δικαστήριο, ο κ. Ζαρράπ; Ο ίδιος αποκάλυψε ότι αμέσως μετά την αποφυλάκισή του το 2013 ήρθε σε επικοινωνία με την κορυφή της πολιτικής ηγεσίας της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε ότι δια μέσου του δικηγόρου του ανέπτυξε απευθείας διάλογο με τον ίδιο τον κ. Ερντογάν και τον γαμπρό του, Μπεράτ Άλμπαϊρακ.
Σύμφωνα με τον Ζαρράπ ο κ. Άλμπαϊρακ, το 2014 τασσόταν υπέρ της επανέναρξης του παρασκηνιακού εμπορίου με το Ιράν και έστελνε σχετικές διαταγές στο επιτελείο της τουρκικής δημόσιας τράπεζας Χαλκ. Επίσης, δήλωνε στον στενό κύκλο του ότι είχε λάβει την σχετική έγκριση του πεθερού του.
Ως γνωστόν λίγο μετά τις εν λόγω εξελίξεις, ο κ. Ζαρράπ, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, ταξίδεψε στις ΗΠΑ όπου και φυλακίστηκε από τις αμερικανικές αρχές για τον ρόλο που διαδραμάτισε στην υπόθεση του Ιράν. «Μετά την φυλάκιση και την ανάκρισή του ήρθαν στο προσκήνιο λεπτομέρειες και πληροφορίες, το 10 με 20% των οποίων έχουν γίνει γνωστές στην διεθνή κοινή γνώμη. Υπάρχουν κρυφές πτυχές της όλης υπόθεσης που καίνε την τουρκική πλευρά. Πολλές από αυτές τις πληροφορίες μαζί με τα τεκμήρια τους μεταφέρθηκαν από την Τουρκία στις ΗΠΑ από τους ανθρώπους του Γκιουλέν», υπογραμμίζουν οι πηγές μας.
Οι ίδιες πηγές προβάλλουν την άποψη ότι σήμερα ο Πρόεδρος της Τουρκίας ζητά ανταλλάγματα από την αμερικανική πλευρά για την εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και στην ευρύτερη περιοχή. Πρώτα από όλα ζητά διαβεβαιώσεις και «δικλείδες ασφαλείας» για το γεγονός ότι οι μυστικές πληροφορίες και τα τεκμήρια που έχει στην διάθεση της η Ουάσιγκτον για τις παρανομίες της Τουρκίας, δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ στο προσκήνιο. Για αυτό άλλωστε τον λόγο, η τουρκική πλευρά ζητά με επιμονή την απαλλαγή της Χαλκμπανκ από όλες τις κατηγορίες.
Με άλλα λόγια, η σημερινή κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις έχει προ πολλού ξεπεράσει τα «στενά» περιθώρια της πιθανής ανταλλαγής κρατουμένων και θρησκευτικών ηγετών. Αφορά πλέον την δυνατότητα-ισχύ των ΗΠΑ να «χαλιναγωγούν» με διάφορα μέσα άσκησης πίεσης και εκβιασμού έναν σύμμαχο, ο οποίος πραγματοποιεί επικίνδυνα για τα δυτικά συμφέροντα βήματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Μια μικρή υποσημείωση για τον προσεκτικό αναγνώστη: Για περισσότερη κατανόηση της ουσίας της αμερικανοτουρκικής κρίσης, τα προαναφερόμενα θα μπορούσαν να συνδυαστούν με την ανάγνωση των όσων αποκάλυψε η Κ αυτήν την Κυριακή σχετικά με τα όσα έπονται στις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ, κυρίως σε ότι αφορά το ενδεχόμενο του «προσωρινού διαζυγίου».
