ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

#PoliticsBlog Η επιστολή Χριστόφια, η Ρόδος και το... πήδημα

= ΤΡΙΤΗ 22 ΜΑΪΟΥ 2018

Του Ονασαγόρα

Του Ονασαγόρα

"Ιδού η Ρόδος κύριε Πρόεδρε.", κατέληγε η πρόσφατη, ανοικτή επιστολή του Χριστόφια στον Νίκαρο. Με μισοτέλειωτη φράση, αφήνοντας πίσω το άλλο μισό της φράσης που ολοκληρωμένη είναι: "Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Ίσως ο τέως πρόεδρος να θεώρησε άτοπο να περιλάβει τη λέξη πήδημα σε μια ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρά την εντελώς αθώα της σημασία στο συγκεκριμένο ρητό. Ωστόσο η σημειολογία των παραλείψεων είναι σημαντική. Καθότι, σύμφωνα με την ανάγνωση γνωστού πολιτικού -που έκανε και μια διαδρομή από το ΑΚΕΛ- είναι πως "η στάση του ΑΚΕΛ και του παλαιού ηγέτη του είναι οι παραλήψεις των σημαντικών και η ανάδειξη των επιθυμητών αλλά όχι και κατ' ανάγκην εφικτών".

Όπως υποστηρίζει ο συγκεκριμένος πολιτικός "μόνο το ΑΚΕΛ από όλες τις πολιτικές δυνάμεις υποστηρίζει την πλήρη αποδοχή των τουρκικών θέσεων για επανέναρξη των συνομιλιών τη στιγμή που οι Τούρκοι είναι ξεκάθαροι πως δεν αποδέχονται την κατάργηση των εγγυήσεων και την απόσυρση των στρατευμάτων". "Για να είμαι δίκαιος, μαζί με το ΑΚΕΛ είναι και ο Ερντογάν και ο Τσαβούσογλου" ανέφερε με ειρωνικό ύφος για να καταλήξει πως "είναι ανεξήγητος ο τρόπος που ο το ΑΚΕΛ και ο Χριστόφιας προσπαθούν ηρωοποιήσουν τον Ακιντζί ότι τάχα μου αντιπαρατίθεται στον Ερντογάν, νομίζοντας πως έτσι πλήττουν τον Νίκαρο.

Πάντως ο κύριος Πάμπος, όταν τον ρώτησα πώς είδε ο Νίκαρος την επιστολή του Χριστόφια, μου απάντησε: "Νομίζω πως είδε πολύ ψύχραιμα το θέμα. Είπε μόνο "ΟΚ, βάλτε την στο αρχείο".

 Η επιστολή Χριστόφια συζητήθηκε και στο ΑΚΕΛ. "Όχι βέβαια επίσημα αλλά χαμηλοφώνως μεταξύ κάποιων στελεχών", όπως μου ανέφερε η κυρία Γιαννούλλα, η οποία ως γνωστόν ακούει όλα όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους της Εζεκία Παπαϊωάννου και ακόμη περισσότερα.

Εκείνο που ξένισε κάποιους, σύμφωνα με την κυρία Γιαννούλλα είναι ότι ο Χριστόφιας φάσκει και αντιφάσκει. Ενώ από τη μια ζητά συνεργασία και συνδιαχείριση με τους Τουρκοκύπριους από την άλλη σημειώνει πως το ΑΚΕΛ ποτέ δεν δέχθηκε τις Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου. Γιατί, σύμφωνα με τον Χριστόφια, οι συνθήκες αυτές κατέστησαν τους Τουρκοκύπριους εταίρους στη διακυβέρνηση της Κύπρου και την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη με δικαίωμα μονομερούς επέμβασης και μας έφεραν και τις βρετανικές βάσεις του θανάτου.

"Τελικά θέλουμε οι Τουρκοκύπριοι να είναι συνδιαχειριστές σε μια Ομοσπονδία ή το κάνουμε εξ ανάγκης, χωρίς να το πιστεύουμε και χωρίς να έχουμε ποτέ αποδεχθεί αυτή τη συνεργασία;" Και κατέληξε "ιδιαίτερα ο Χριστόφιας πώς κατέληξε σε συμφωνίες με τον Ταλάτ σε μια βάση που ποτέ δεν "αποδέχθηκε και ευλόγησε" το ΑΚΕΛ, όπως γράφει στην επιστολή του;"

 

Έτοιμη για πανευρωπαϊκή μάχη για την έδρα της Λεμεσού είναι η Ελένη Θεοχάρους, όπως έγκαιρα σας είχα γράψει. Όπως η ίδια αποκάλυψε δεν αποκλείεται να προσφύγει και στο ΕΔΑΔ για να δικαιωθεί η Αλληλεγγύη και να ανακτήσει ξανά την έδρα της. Την ίδια ώρα ο Φούλης -δυναμικός αλλά μόνος- ζητά την προσφυγή στις κάλπες για να ξεκαθαρίσει "μια και καλή το θέμα" ενώ και ο Λιλλήκας διακηρύσσει πως θα διεκδικήσει μέχρι τέλους τις έδρες που θεωρεί ότι ανήκουν στο κόμμα του μετά την ανεξαρτητοποίηση του Μυλωνά (τώρα στο ΔΗΚΟ) και της Θεολόγου.

Και ενώ το θέμα φαίνεται να έχει βαλτώσει για τα καλά, κάποιοι αποτάθηκαν στον πρόεδρο της Βουλής για να βρουν μια άκρη. Η απάντησή του; "Θα δούμε"...

Τότε ήταν που ένας παλιός δημοσιογράφος επιστράτευσε χαμογελώντας μια ινδική παροιμία: "Τα μάτια δεν βλέπουν αυτό που το μυαλό δεν θέλει".

Πηγή μου από το κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι κανείς δεν αναμένει πως θα υπάρξει σύντομα έξοδος από το αδιέξοδο. Προέβλεψε μάλιστα κορύφωση της κόντρας μεταξύ Θεοχάρους και Αβέρωφ. Μάλιστα σε μια "ιδιότυπη συμμαχία Θεοχάρους και Ενδιάμεσου Χώρου με το ΑΚΕΛ"...

 --------------------------------------

*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.

 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ονασαγόρα

Politics Blog: Τελευταία Ενημέρωση

X