Του Απόστολου Τομαρά
Ακούγοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την Τετάρτη το βράδυ να βάζει λουκέτο σε Λεμεσό και Πάφο, στο μυαλό μου ήλθε μια βιωματική εμπειρία από τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου. Η εικόνα που αντίκρισα στις τέσσερις η ώρα το πρωί πηγαίνοντας από τη Λευκωσία στο αεροδρόμιο Λάρνακας, χωρίς ίχνος υπερβολής, θύμιζε σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, που σε κάνει να συνειδητοποιήσεις πόσο η πανδημία έχει αλλάξει τη ζωή μας.
Από τη Λευκωσία έως και το αεροδρόμιο Λάρνακας, δεν είναι σχήμα λόγου, δε με προσπέρασε και δεν προσπέρασα άλλο όχημα. Μοναδική ένδειξη ζωής, ο αναμμένος φάρος ενός περιπολικού της Αστυνομίας απέναντι από το ΓΣΠ. Μέσα στη νύχτα στο μυαλό μου ήλθε ασυναίσθητα ο ύμνος των απανταχού επαγγελματιών οδηγών από τα χείλη του αδελφού της Χαρούλας μας, του Γιώργου Σαρρή. «Σας σκηνές από ταινία προσεχώς μοιάζεις μέσα στις στροφές αυτού του νόστου, δυο γενιές χαμένες πίσω δυστυχώς και η Αθήνα μια Μητρόπολη του Νότου..»
Ένα σκηνικό πραγματικά τραγικό και συνάμα τρομαχτικό. Παρά το γεγονός ότι έζησα, όπως όλοι, την κοινωνική και επαγγελματική απομόνωση του πρώτου λουκέτου, δε μου είχε περάσει ούτε μια στιγμή από το μυαλό η εικόνα των πρώτων πρωινών ωρών σε συνθήκες περιοριστικών μέτρων. Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα είχα το «προνόμιο» αποκλειστικής χρήσης του αυτοκινητοδρόμου, η ότι στη διαδρομή δε θα με τύφλωναν οι απέναντι με τα φώτα τους, ή δε θα τους τύφλωνα με τα δικά μου. Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι μονόδρομος εάν πραγματικά θέλουμε να πάρουμε πίσω τη ζωή μας, εάν θέλουμε να ζούμε παρέα με τους φίλους μας, με άγνωστους βιαστικούς που θα σε προσπερνούν μέσα στη νύχτα, που θα σου δίνουν την αίσθηση ότι δεν είσαι μόνο σου. Τα όσα ακολούθησαν της ανακοίνωσης των μέτρων περί στοχοποίησης Λεμεσού και Πάφου, επιεικώς είναι γελοιότητες εκπορευόμενες από ανθρώπους που ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν.
Η αναχαίτιση της πανδημίας είναι υπόθεση όλων μας. Όσα μέτρα και αν ληφθούν , σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με την αποτελεσματικότητα της υπευθυνότητας των πολιτών. Το εμβόλιο και τα καλά νέα που ανακοινώθηκαν, δεν πρέπει να χαλαρώσουν τις προσπάθειες όλων μας. Το εμβόλιο όταν θα κυκλοφορήσει , θα βοηθήσει να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Μέχρι τότε όλο το βάρος είναι πάνω μας και όσο και αν μας έχει κουράσει , δεν πρέπει να μας λυγίσει.
