ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Μαθήματα αυτοκτονίας

Του Χρίστου Ζαβού

Του Χρίστου Ζαβού

Εκείνη η είσοδος του στον αγωνιστικό χώρο μετά τη νίκη με τον Απόλλωνα περιλαμβάνεται σίγουρα στις σημαντικότερες εικόνες της σεζόν. Ανέμελος, χαρούμενος, δικαιωμένος ο άνθρωπος που ανέλαβε τις τύχες της Ανόρθωσης προσέφερε σε όλους μας μια θετική εικόνα που δεν πολύ-συνηθίζεται στα κυπριακά γήπεδα. Δικαίως κιόλας, γιατί ο κύριος Πουλλαίδης, άφθαρτος ακόμη, λόγω κιόλας του καλοκάγαθου χαρακτήρα που έχει βγάλει ως δημόσια εικόνα, δεν έχει ακόμη προλάβει να δημιουργήσει εχθρούς.

Εκ των γεγονότων φαίνεται ότι εκείνο το θεαματικό μπάσιμο στο Αντώνης Παπαδόπουλος, ήταν η είσοδος του στην σκληρή πραγματικότητα του κυπριακού ποδοσφαίρου. Λες και από τότε, ο κουμανταδόρος του Φοίνικα, εισήλθε σε μια εποχή που απέχει μακράν από τον αυθεντικό εκείνο πανηγυρισμό ενώπιον του κόσμου της Ανόρθωσης.

Έκτοτε, τον έχουν ζώσει τα φίδια. Το ένα λάθος διαδέχθηκε το άλλο, κάνοντας τον οπαδό της ομάδας να θέλει να σκίσει από το ημερολόγιο του μήνες τους Ιανουάριο, Φεβρουάριο.

Η Ανόρθωση που φέτος κράταγε ψηλά το ενδιαφέρον του πρωταθλήματος, γκρεμοτσακίστηκε από τους ανθρώπους που κρατάν το τιμόνι της. Με τους Λευκωσιάτες και τους Λεμεσιανούς να απέχουν σε μεγάλο βαθμό από τα γήπεδα για δικούς τους λόγους, οι Ανορθωσιάτες ήταν αυτοί που θύμιζαν σε όλους τις όχι και τόσο παλιές εποχές όπου τα γήπεδα ήταν γεμάτα από ενθουσιώδη κόσμο.

Και ενώ όλα ξεκίνησαν περίφημα, με το φάντασμα του Κετσπάγια να ξορκίζεται και τον κόσμο να αφήνει πίσω τα Νοεμβριανά του 08, πιστεύοντας στον τίτλο, οι διοικούντες από μόνοι τους αναδείχθηκαν ως ιδανικοί αυτόχειρες. Και όπως ορθώς συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, την ευθύνη αναλαμβάνει ο κουμανταδόρος και όχι οι βοηθοί του.

Γιατί μπορεί οι περισσότεροι να καταλογίζουν όλα τα κακώς έχοντα στους συνεργάτες του, ωστόσο ο ίδιος ο κύριος Πουλλαίδης είναι αυτός που έφερε την Ανόρθωση εδώ που την έφερε. Από το λάθος με τον Πίντο, τη δίωξη του Φάλκς και το μεταγραφικό σχεδιασμό του χειμώνα ο Πουλλαίδης όχι απλά δεν έμαθε από τα λάθη του, τα μεγέθυνε, κάνοντας το εξής απίστευτο. Να διατηρεί στον πάγκο για εβδομάδες έναν προπονητή που δεν εμπιστευόταν.  Να καλεί στο σπίτι του υποψήφιο προπονητή για να προσλάβει, την ίδια ώρα που η ομάδα εξέπεμπε μια χείριστη εικόνα. Να εθελοτυφλεί και να φοβάται ν' αναλάβει τις ευθύνες κρατώντας τον Πάους, την ίδια ώρα που έψαχνε τον αντικαταστάτη του.

Μέσα σε όλα αυτά, η ομάδα έχασε το μομέντουμ της και ο κόσμος την εμπιστοσύνη προς αυτήν. Ότι δηλαδή χειρότερο. Ο πρόεδρος της Ανόρθωσης και οι συνεργάτες του δίδαξαν  άριστα, τον τρόπο που μια ομάδα μπορεί ν’ αυτοκτονήσει.  Εάν θα επανέλθει, αυτό το γνωρίζει ο Μιλίνγκοβιτς και ο Πανδαμάτωρ χρόνος. Η πληγή όμως είναι μεγάλη και προκλήθηκε από τους ίδιους τους θιασώτες του Φοίνικα. Τον οποίο ακόμη περιμένουν ν’ αναγεννηθεί… 

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Χρίστου Ζαβού

Χρίστος Ζαβός: Τελευταία Ενημέρωση

X