Του Χρίστου Ζαβού
Πώς τα κατάφερε ο αθεόφοβος; Τέτοια συσπείρωση και ενότητα ανάμεσα στον κυπριακό λαό, δεν έχει πετύχει κανείς ηγέτης νωρίτερα. Πήγε που λες, φόρεσε την ημισέληνο μέσα στην Πόλη, χωρίς καν να τον αναγνωρίζουν ως πρόεδρο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.
Όσο διεθνιστής και να είσαι, όσο και να επιθυμείς τη συμφιλίωση των λαών, δεν μπορείς να τον δικαιολογήσεις, ρε παιδί μου. Πώς είναι δυνατό να συμμετέχεις σε κάποιο γεγονός, όταν λίγο πολύ δεν αναγνωρίζουν την ιδιότητά σου;
Με συγχωρείτε, αλλά πιο σημαντικό και από την αγάπη για την πατρίδα είναι η ανθρώπινη-ατομική αξιοπρέπεια. Άμα δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, πώς θα σεβαστείς τον τόπο που γεννήθηκες;
Έχω την εντύπωση ότι ακόμη χειρότερο και από την πράξη του αυτή, είναι η δημόσια απάντηση-δικαολογία που δίνει μέσω Facebook. Πέραν του ότι επιδίδεται σ’ ένα ρατσιστικό κρεσέντο –αλήθεια, με τι μούτρα θα καθίσει με τους «απέναντι» συνομιλώντας για την ένωση του κυπριακού ποδοσφαίρου- η ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζει την όλη κατάσταση, ξεγυμνώνει όλους εμάς, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Υπάρχουν δύο τινά. Ας θεωρήσουμε ότι η απάντησή του είναι ειλικρινής. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να τσουβαλιάζει λαούς και νοοτροπίες χαρακτηρίζοντάς τους εμμέσως υποδεέστερους από τη δική σου φυλή; Προσοχή! Με αφορμή κιόλας έναν ασήμαντο ποδοσφαιρικό αγώνα. Αμ το άλλο; Πώς είναι δυνατό κάποιος να περιφρονεί και συνάμα να υιοθετεί; Τρελά πράγματα.
Δυστυχώς, έχω την εντύπωση ότι η απάντησή του ήταν προσπάθεια κατευνασμού και αποποίησης ευθυνών. Ο Κουτσοκούμνης εδώ και χρόνια μας έχει πάρει στο ψιλό γαζί, κοροϊδεύοντάς μας κανονικά. Είναι τέτοια, μάλιστα, η νοοτροπία που κουβαλά, που νομίζει ότι έχει να κάνει με ηλιθίους και έτσι ακριβώς μας προσεγγίζει. Είναι η αλαζονεία που χαρακτηρίζει κάθε κακό «βασιλιά».
Στο κάτω-κάτω της γραφής άμα μας έπαιρνε σοβαρά, εδώ και πολλά χρόνια θα είχε παραιτηθεί. Γιατί όμως να το κάνει, αφού είναι πλέον πασιφανής η θεωρία του περί ηλιθιότητας όλων των υπολοίπων.
