ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Απο-ποδοσφαιροποίηση τώρα

Του Χρίστου Ζαβού

Του Χρίστου Ζαβού

Μπορεί να μην πήραμε μετάλλιο. Και σε μια χώρα που απλώς πιστεύει στη νίκη και όχι στη συμμετοχή και την προσπάθεια δεν είναι και εύκολο πράγμα. Πόσω μάλλον δε που καλόμαθε με τη διάκριση του Κοντίδη στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.

Πολλοί είναι αυτοί που απογοητεύτηκαν για το γεγονός ότι δεν ανεβήκαμε στο βάθρο. Άσχετο αν μια φορά και μόνο το κάναμε, μόλις πριν από τέσσερα χρόνια.

Λυπήθηκα και εγώ γι΄ αυτό. Όχι γιατί δεν τιμώ και σέβομαι τους κόπους των αθλητών που διακρίθηκαν ή όχι. Απλώς και μόνο, επειδή ακριβώς η νοοτροπία του Κύπριου φίλαθλου έχει πυρήνα αποκλειστικά τη νίκη. Δεν εκτιμάται εύκολα η προσπάθεια ή η συμμετοχή. Ο Κύπριος θέλει νίκη. Θέλει να υπερτερεί διαφορετικά δεν υπάρχει ουσία. Όπως οι καουμπόηδες της Αμερικής, ένα πράγμα. «Ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα».

Υποθετικά αν ο Παρέλλης δεν έπαιρε την όγδοη θέση αλλά ανέβαινε στο βάρθρο, τότε ο κόσμος θα το γύριζε στον στίβο. Το ίδιο και με τον Κυριάκο Ιωάννου ή τον Τραΐκοβιτς. Εκεί να δεις τι θα γινόταν. Στους στίβους θα τη βγάζαμε. Ή στα γυμναστήρια εάν ο Γεωργίου έπαιρνε κανένα μετάλλιο.

Το έχει ανάγκη ο τόπος. Μιας και δεν έχουμε την αθλητική κουλτούρα ας είναι κάποιος να μας δώσει τα ερεθίσματα, μπας και απεξαρτητοποιηθούμε από το ποδόσφαιρο.

Φτάνει πια, ο καθένας να νομίζει ότι έχει τον Μέσι στο σπίτι. Το κάθε παιδί έχει ένα ταλέντο και κάθε γονιός οφείλει να τον βοηθήσει να το βρει. Ας δοκιμάσουμε και άλλα αθλήματα. Η Πολιτεία και η δημοσιογραφία καλούνται να βγουν στην τσάρκα και να βρουν νέους Παρέλληδες, Ιωάννου, Τραΐκοβιτς, Κοντίδηδες, Γεωργίου και πάει λέγοντας.

Και μιας και είμαστε που είμαστε Έλληνες, ας αφήσουν αυτούς τους αθλητές να μιλήσουν στα νέα παιδιά και να τους εξηγήσουν την ιδέα του Ολυμπισμού. Το χρειάζεται η κοινωνία. Άμα ερχόταν και κανένα μετάλλιο θα ήταν πιο εύκολη η διαδικασία. Ας είναι. Ας ξεκινήσουμε την απο-ποδοσφαιροποίηση τώρα!

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Χρίστου Ζαβού

Χρίστος Ζαβός: Τελευταία Ενημέρωση

X