ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Προπονητής; Aστο καλύτερα...

Του Χρίστου Ζαβού

Του Χρίστου Ζαβού

Φαινομενικά μοιάζει με γκλαμουράτο επάγγελμα που προσδίδει αναγνωσιμότητα και τις πλείστες φορές αμείβεται και παρά πολύ καλά. Πέραν τούτου, από μόνο του το πόστο ενός προπονητή βγάζει και ένα σεβασμό προς το πρόσωπο του κατόχου, αφού μοιάζει να είναι κάτι αντίστοιχο του καπετάνιου σ’ ένα πλοίο. Συνήθως δε οι απόψεις τους αποτελούν ευαγγέλιο για τους διοικούντες, αφού ως γνώστες του αντικειμένου είναι οι προπονητές που δίνουν τις κατευθύνσεις για το πώς πρέπει να πορευτεί ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ.

Όλα αυτά σε προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες. Εκεί όπου ο προπονητής αντιμετωπίζεται όπως πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται η σημαντικότερη θέση σε μια ποδοσφαιρική ομάδα. Στην Κύπρο είναι αλλιώς. Ο προπονητής μοιάζει με αναλώσιμο υλικό, όπως αυτά που προμηθεύεται μια εταιρεία από ένα χαρτοπωλείο. Ο προπονητής αντιμετωπίζεται ως ένα άτομο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποχωρήσει. Λες και είναι κανένας μαθητευόμενος ή υπό δοκιμή υπάλληλος.

Η κυπριακή κουτοπονηριά ή ασχετοσύνη έχει καταντήσει το επάγγελμα του ποδοσφαιρικού προπονητή σχεδόν εξευτελιστικό. Κατ’ αρχάς τις περισσότερες φορές δεν του προσφέρονται οι κατάλληλες συνθήκες για να εργαστεί. Δεν φτάνει αυτό, εάν σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν καταφέρει να παρουσιάσει ένα σύνολο ισάξιο του Άγιαξ του ’70, τότε παίρνει την αποζημίωσή του και αποχωρεί. Πριν όμως αυτό συμβεί, είναι καταδικασμένος να περάσει και από την ψυχοφθόρα διαδικασία της απαξίωσης από τον κάθε άσχετο. Ο άσχετος που δεν διστάζει να τον προσβάλει, να τον βρίσει, να του βρει κανά κουσούρι και πάει λέγοντας. Παλαιότερα έτρωγαν και ξύλο. Ευτυχώς επ’ αυτού εκσυγχρονιστήκαμε εν μέρει.

Αν νομίζεις ότι τα πιο πάνω θεωρούνται προϊόν φαντασίας, να μου επιτρέψεις να υπενθυμίσω ότι φτάσαμε λίγο πριν από την 28η Οκτωβρίου και οι πέντε από τις δώδεκα συνολικά ομάδες της κατηγορίας έχουν στείλει τον προπονητή τους στο σπίτι.

Απ’ αυτό και μόνο το στατιστικό αντιλαμβάνεσαι ότι η περίοδος χάριτος σ’ έναν επαγγελματία στην Κύπρο είναι περίπου δύο μήνες (!). Έτσι το αντιλαμβάνονται το άθλημα οι προεδράρες του τόπου και οι περισσότεροι των οπαδών. Γι’ αυτό σου λέω άσε το καλύτερα. Ψάξε κάτι άλλο για επαγγελματική αποκατάσταση…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Χρίστου Ζαβού

Χρίστος Ζαβός: Τελευταία Ενημέρωση

X