24sports.com.cy
Είναι η δεύτερη μεταγραφική περίοδος με τον Τιμούρ Κετσπάγια και τη διοίκηση Χαμπουλλά-Πουλλαΐδη στην Ανόρθωση και πλέον κάποια πράγματα ως προς την πολιτική της ομάδας μπορούν να καταγραφούν καθώς παγιώνονται.
Από τη μια ο προπονητής έχει την πρώτη και την τελευταία λέξη και επιλέγει παίκτες για τους οποίους έχει ιδίαν άποψη. Είτε να τους έχεις προπονήσει, είτε να είναι από κοντινές πηγές (Κύπρος, Ελλάδα) ώστε να τους πάρει ξέροντας ακριβώς τι μπορούν να του δώσουν.
Από την άλλη η διοίκηση έβαλε κάποιους στόχους στο οικονομικό τους οποίους τηρεί κατά γράμμα. Με βασικό επιχείρημα το γεγονός πως η ομάδα πληρώνει ουσιαστικά δυο προϋπολογισμούς, έναν του φετινού ρόστερ και ένα παλιών αμαρτιών, είναι «σφικτοί» στο να δώσει ψηλά συμβόλαια και κυρίως στο να πληρώσει λεφτά σε ομάδα για παίκτη.
Η περίπτωση Κατσαράβα, στον οποίο έγινε πρόταση με μειωμένες απολαβές στα πλαίσια προσπάθειας εξορθολογισμού του pay roll, είναι χαρακτηριστική όπως και αυτή του Πόποβιτς. Υπομονή και αναμονή να μείνει ελεύθερος και καμιά διάθεση να πληρωθούν λεφτά στη Ζυρίχη. Θυμίζουμε τη στάση της ομάδας στο κεφάλαιο Αρτυματά το Καλοκαίρι, ο τρόπος που παρουσιάζεται το ενδιαφέρον για Γκέντσογλου και άλλες περιπτώσεις αποδεικνύουν τον τρόπο που λειτουργούν.
Το «πόσα θέλεις; Τόσα. Πάρτα» έχει δοκιμαστεί με καταστροφικές συνέπειες κι έτσι επιλέγηκε άλλος δρόμος. Να ικανοποιούν τις επιλογές του προπονητή με μόνη υποσημείωση τα οικονομικά πλαίσια που υπάρχουν.
