ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
 

ΑΕΛ: Καλό «ψάρεμα». Ο Πιέχ;

Του Χρίστου Ζαβού

Του Χρίστου Ζαβού

Φεύγει λέει ο κόουτς. Να πάει στο καλό, να δει τι θα δει, να ψαρέψει τι θα ψαρέψει και όλη η θετική ενέργεια μαζί του. Στην Πορτογαλία θα βρεθεί ο Πάμπος Χριστοδούλου τις επόμενες ημέρες προκειμένου να παρακολουθήσει αγώνες Β κατηγορίας. Όπως διαπιστώσαμε υπάρχει προγραμματισμένη εμβόλιμη αγωνιστική την ερχόμενη Τετάρτη, ενώ το Σαββατοκύριακο συνεχίζεται το πρωτάθλημα. Συνεπώς έχει πολλά ματς να δει, εάν και εφόσον ταξιδέψει γιατί δεν έχω και το καρνέ του. Πάντως το πρόγραμμα είναι φουλ στη Β κατηγορία της Πορτογαλίας.

Άλλα σκέφτομαι εγώ. Ναι είναι μαρτύριο να παρακολουθείς την ομάδα μέσα στο μπουρδέλο-γκρουπ. Ναι βαριέσαι να ακολουθείς τούτη τη ψυχοφθόρα διαδικασία. Ναι έχουμε διαπιστώσει ότι η ομάδα παίζει από ένα ημίχρονο, με εξαίρεση τον αγώνα κόντρα στον Εθνικό που τον έκανε φύλλο και φτερό.

Τούτο όμως το μαρτύριο με τον Πιέχ, μου έχει σπάσει τα νεύρα. Όπως εδώ και καιρό σας είπαμε, φαίνεται ότι η παραμονή του στην ομάδα για του χρόνου μοιάζει απίθανη. Και κάπου εδώ τρελαίνεσαι. Μια φορά που η ομάδα βρήκε φορ με κοχόνες, πάλι στην ανασφάλεια. Τρελαίνεσαι.

Τρελαίνεσαι κιόλας να τον βλέπεις. Τι ωραίο πέταγμα με το πόδι. Οκτώ γκολ σε οκτώ αγώνες και πάει η τρελό- φάτσα. Και ωραία πάσα του Σαρντινέρο. Με το εξωτερικό βρήκε τον Πολωνό στο σωστό σημείο.

Λέτε να ξεκινήσουμε καμιά καμπάνια για τον Πιέχ; Να δεις κιόλας που θα φταίξει ο Σοφοκλέους άμα δεν μείνει. «Μα γιατί ρε πρόεδρε;», «Γιατί δεν του τα δίνεις;» και πάει λέγοντας.

Μεταξύ μας τώρα, άμα του θυμίσω τα λεφτά που έδωσε όλα αυτά τα χρόνια για να βρει φορ, θα πάει Βαρσοβία να τον κλείσει, με το έτσι και το θέλω. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Από τον Οφορίκουε, μέχρι το Νιάνγκ, γράφω βιβλίο και γίνεται best seller. Τον έχω και τον τίτλο κιόλας. «Πατάτες… ψυχο βγαλτικές».  

Το έλεγα σ’ ένα φίλο πίνοντας μπύρες και βλέποντας τον αγώνα με την Πάφο. Ο Νιάνγκ ήρθε στην ΑΕΛ γιατί έπρεπε να το ζήσουμε. Έπρεπε ο κόσμος της ΑΕΛ να ζήσει και αυτή τη δοκιμασία. Δηλαδή μετά από δέκα χρόνια, καλά να είμαστε, άμα σου πω Αρούα, ούτε που θα θυμάσαι. Άμα όμως σου πω Νιάνγκ, θα χεστείς πάνω σου.

Τι λέμε τώρα; Κρατήστε τον Πολωνό που να πάρει η ευχή. Και ας φέρει ο Καραβίδας ή ο Πάμπος ακόμη δέκα στράικερ. Έτσι για τον καημό μας που χρόνια τώρα παραμένει ανεκπλήρωτος. Να χει η ομάδα ένα παίκτη που βάζει το πόδι του και πάει η πόρνη στο πλεκτό. Να αγιάσει η ψυχή μας…

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Χρίστου Ζαβού

ΑΕΛ: Τελευταία Ενημέρωση