Του Χρίστου Ζαβού
Η ομάδα κέρδισε. Η ομάδα είναι πρώτη, Η ομάδα έχει ντέρμπι… οκ. Πόσο μάλλον δε, όταν όλοι γνωρίζουμε και περισσότερο μάλλον ο προπονητής ότι το σύνολο χρειάζεται δουλειά. Είναι και τι ζητά ο καθένας. Νομίζω ότι όλοι θέλουν το αποτέλεσμα. Και ας είναι με κακές εμφανίσεις. Γιατί δεν μπορεί κάπου θα ξεμπουκώσει το πράγμα. Θα σουλουπωθεί.
Προβλημάτισε χθες. Άμα τα λέει ο ίδιος ο Πάμπος, τότε οι υπόλοιποι απλά περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη των πραγμάτων. Μαγκιά του προπονητή που επέλεξε να μην κρυφτεί πίσω από δικαιολογίες. Παναγίτσα μου με τέτοια απόδοση, δεν πας πουθενά. Δεν νομίζω όμως ότι θα πάει έτσι η ομάδα. Αντιθέτως ενστερνίζομαι την άποψη των πολλών ότι δηλαδή το σύνολο λίαν συντόμως θα βγάλει έναν άλλο εαυτό.
Χθες όμως, δεν προβλημάτισε απλά και μόνο γιατί πάλι έβγαλε προβλήματα κυρίως στο επιθετικό κομμάτι. Κυρίως προβλημάτισε γιατί η ομάδα δεν είχε ούτε τσαγανό. Ούτε τρεξίματα. Ούτε εκείνο το πρέσινγκ που σπάει κόκκαλα. Με λίγα λόγια δεν είχε τίποτα. Κυρίως στο Β ημίχρονο. Έπαιξε με τη φωτιά και ευτυχώς δεν κάηκε.
Τώρα, άμα προσπαθήσεις να κατανοήσεις τεχνικά κάποια πράγματα που μάλλον ζημιώνουν την ομάδα νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να καταλήξεις σε κάποια σημεία.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Σαβανέ παίζει στα εξτρέμ. Δεν βοηθά τον Χάρη πίσω, δεν κάνει πλαγιοκοπήσεις, δεν είναι διεισδυτικός… δεν φτάνουν όλα αυτά τουμπάρει κιόλας με τον Μπουένο. Άσε κιόλας που ο Λιάσος Λουκά φόρτωσε πάνω στο Χάρη και άμα ήταν να γίνει κάποια ζημιά θα γινόταν από κει.
Τώρα για τον Μπουένο έκανε πάλι ένα άσχημο παιγνίδι. Υπάρχουν όμως δικαιολογίες επί τούτου. Άμα δεν υπάρχουν τα φτερά, άμα ο σέντερ φορ παίζει με πλάτη και δεν ανοίγεται στο χώρο, τότε ένας παίκτης που το φόρτε του είναι πάσα… που να πασάρει; Γιατί ο Βραζιλιάνος είναι ξεκάθαρο τι παίκτης είναι. Είναι εκεί στατικός, δεν πολύ τρέχει, δεν βγαίνει στην κόντρα… είναι κυρίως μια μονάδα που ψάχνει συμπαίκτες. Άμα δεν υπάρχει κίνηση, πάει κλάταρε. Εγώ δεν θέλω να πιστεύω ότι τέτοιο είναι το επίπεδο του γιατί και στον αγώνα με τον Εθνικό και με τη Καρμιώτισσα ήταν ένα χάλι μαύρο.
Γενικώς η ομάδα επιθετικά δεν βγάζει μια καλλωπισμένη εικόνα. Ο Μπουένο τουμπάρει με το Σαβανέ, το δεξί εξτρέμ δεν υπάρχει, ο σέντερ φορ έχει κυρίως το νου του από πίσω και δεν βλέπει μπροστά, ο Μέσκα κρατά τη μπάλα όπως το μωρό την μπιμπίλα, τα κατεβάσματα του Φορτούνα κόπηκαν από τον αντίπαλο, ο Λούκας σαν δεύτερος χαφ, δεν μπορεί να βγει πίσω σαν κρυφός επιθετικός… πως θα βάλεις γκολ; Με το Ντόσα. Ή με το Σιέλη. Ή από φάουλ και πάει λέγοντας.
Μιλώντας για το Λούκας είναι επίσης ενοχλητικό ο τρόπος που αγωνίζεται. Είναι τόσο άναρχο το παιγνίδι του λες και του λείπει μια μονάχα μολότοφ και μένει στη Καλλιδρομίου απέναντι από το αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων. Δεν έχω καταλάβει το ρόλο του στο γήπεδο. Μισό εξάρι, μισό οκτάρι και καμιά φορά προσπαθεί να κάνει το μισό δεκάρι.
Αμυντικά ομάδα δεν μπορεί να κριθεί. Το σίγουρο είναι ότι δεν τους έχουμε δει σε πίεση. Κάτι που αναμένεται να συμβεί με τον Απόλλωνα. Ο Σοάρες ομολογώ χθες ήταν ο καλύτερος παίκτης αγωνιζόμενος σαν κλασσικό εξάρι. Και σωστές τοποθετήσεις και σωστές καλύψεις
Προσοχή. Τα πιο πάνω δεν είναι μηδενιστική προσέγγιση. Είναι κάποιες επισημάνσεις που προκύπτουν μέσα απ’ αυτά που βλέπουμε. Στο κάτω, κάτω για να είμαστε σοβαροί, τούτη η ομάδα, από τον προπονητή μέχρι και τον τελευταίο παίκτη έχει το ελαφρυντικό του χρόνου. Όποιος νομίζει ότι με 20 νέους παίκτες μπορείς να φτιάξεις ομάδα άτρωτη και εντυπωσιακή μέχρι τον Σεπτέμβρη ας πάει να δει καμιά ταινία του Hollywood.
Σουλούπωμα θέλει το πράγμα και είμαι σίγουρος ότι ο Πάμπος θα το κάνει. Έχει και παίκτες στο βάθος. Σάρκι, Αρουαμπαρένα, Γεωργιάδης, Μπαμπάνκο, Αγκουινάλδο, Αϊρόσα, Μάριο και πάει λέγοντας.
Σε βάζω στοίχημα όσα θες ότι με τον Απόλλωνα θα παίξει διαφορετικά. Είναι προπονητής που διαβάζει και δεν έχει εμμονές στο παιγνίδι του. Αναμένουμε…
