24sports.com.cy
Ο ισχυρός άνδρας του Κεραυνού, Πάρις Παπαέλληνας, φιλοξενήθηκε από τον Ανδρέα Βιολάρη στα studio του ΣΠΟΡ FM 95,0 και την εκπομπή «Pressing», με αναφορές σε όλα τα θέματα από τον θαυμαστό κόσμο της καλαθόσφαιρας και όχι μόνο.
Η πορεία του τόσα χρόνια στο άθλημα σαν παίκτης και μετά σαν παράγοντας μπορούσε να μιλά από μόνη της για ώρες, όμως είχε και ο ίδιος να πει πολλά.
Περιχαρής από τους τίτλους που σάρωσε η ομάδα του, μίλησε για όλα τα θέματα.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για τη χαρά που έφεραν οι τίτλοι: «Ήταν μεγάλη ικανοποίηση που μετά από χρόνια, πρώτα στις γυναίκες πήραμε όλους τους τίτλους. Για χρόνια πρωταγωνιστούσαν οι γυναίκες μας αλλά μετά κάπου ξέφυγαν τα πράγματα. Η ΑΕΛ είχε φτιάξει ομάδες με οκτώ ξένες και δεν υπήρχε θέμα ανταγωνισμού. Όμως τώρα τα καταφέραμε. Στους άνδρες μετά από χρόνια προσπαθειών και ατυχιών ήρθε το πρωτάθλημα».
Για τις ατυχίες που υπήρξαν: «Εδώ και τέσσερα χρόνια είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς στα πλέι οφς. Θυμάμαι τον Κρόκερ που στο πρώτο ματς των πλέι οφς με ΑΠΟΕΛ έπαθε μηνίσκο. Μας συνέβηκαν αρκετά τέτοια, αλλά δεν έχουν και σημασία. Όλοι θυμούνται τον πρώτο, το δεύτερο δεν τον θυμάται κανείς».
Για την Αμερικανική νοοτροπία: «Οι Αμερικανοί έχουν δίκαιο σε πολλά που λένε. Ο προπονητής των Σέλιτκς Ρεντ Άουερμπάχ, που σάρωσε τους τίτλους, είχε πει όταν ρωτήθηκε γιατί δε θέλει να χάσει το πρωτάθλημα είπε πως δεν ήθελε με τίποτα για τους επόμενους έξι μήνες να με ρωτάνε γιατί το έχασα. Όταν το πάρεις δε σε ρωτά κανείς πως το πήρες, απλά σου δίνουν συγχαρητήρια».
Για τη ζωή του γεμάτη αθλητισμό και μπάσκετ: «Από τα παιδικά μου χρόνια έπαιζα ποδόσφαιρο, ήμουν και καλός τερματοφύλακας. Μετά την έκτη δημοτικού έπαιζα μπάσκετ και το έκανα από τα 11 μέχρι τα 61 μου. Δυστυχώς οι πολλοί τραυματισμοί και εγχειρήσεις στα γόνατα με έκαναν να σταματήσω. Είμαι από τους λίγους τυχερούς που πρόλαβα να παίξω μπάσκετ στη Μόρφου, στο γήπεδο της Ανόρθωσης που ήταν έξω από το οίκημα της Ανόρθωσης στην Αμμόχωστο. Γύρισα όλα τα γήπεδα, όλα τα μέρη. Αργότερα, δεκαετίες 80-90’ παίξαμε στην Ευρώπη και καταλάβαμε τη διαφορά που είχαμε. Εγώ θεωρούμουν από τους καλύτερους στη θέση μου, έπαιζα 2 και 1, και όταν πήγαμε να παίξουμε με τη Ζαντάρ του Βράνκοβιτς είχα να μαρκάρω έναν παίκτη 17 πόντους πιο ψηλό που ήταν και πιο γρήγορος και πιο δυνατός!».
Για τη «μαύρη» δεκαετία του μπάσκετ: «Στο διάστημα από το 2003 ως το 2013, ανοίξαμε τα σύνορά μας και οι ομάδες γέμισαν ξένους. Έκανα πολλές συζητήσεις αλλά δυστυχώς δεν εισακούστηκα. Δεν υπήρχε χώρος για Κύπριους και πήγαιναν να παίξουν στη δεύτερη κατηγορία. Χάσαμε 10 χρόνια εξ αιτίας της επιμονής κάποιων να φέρνουν ξένους για να ανταγωνιστούν ομάδες με καλούς Κύπριους όπως ο ΑΠΟΕΛ, ο Κεραυνός και η ΑΕΛ. Οι άλλοι έλεγαν θα φέρουν 10 ξένους και στο τέλος ακολουθήσαμε και εμείς».
Για το πρωτάθλημα: «Όταν έπαιζα, είχαμε 12 και 14 ομάδες. Μετά σταθεροποιήθηκε στις 10. Το να καταντήσαμε να έχουμε έξι, είναι πρόβλημα. Σιγά σιγά τώρα που μειώνονται οι ξένοι, θα βρουν χώρο οι Κύπριοι να παίξουν και πρέπει να επανενταχθούν παραδοσιακές ομάδες στο πρωτάθλημα. Πρέπει να μπει και η τηλεόραση. Δε γίνεται ομάδες όπως ο Αχιλλέας, που ήταν μεγάλη δύναμη, η ΕΝΑΔ ή αν είναι δυνατόν η ΑΕΛ Λεμεσού, να μην παίζουν. Στο θέμα των ξένων δε γίνεται να συμφωνήσουμε όλοι. Μπορεί μια ομάδα να φέρει δυο ξένους και με ένα μπάτζετ στις 80-100χιλ. μάξιμουμ. Να πάρουν 30-40 από την ομοσπονδία, κάποια από τα τηλεοπτικά και να τρέξουν να βρουν κι άλλα έσοδα. Ίσως δε θα ανταγωνιστούν τον Κεραυνό ή την ΑΕΚ αλλά μπορούν να συντηρηθούν στην πρώτη κατηγορία».
Για τα μπάτζετ: «Ασφαλώς και δεν μπορείς να κερδίσεις μόνο με το ψηλό μπάτζετ. Υπήρχαν χρονιές που είχαμε εμείς το ψηλότερο από όλους και χάναμε το πρωτάθλημα πανηγυρικά. Η ΤΣΣΚΑ έχει μπάτζετ 43εκ. και ο Ολυμπιακός 20εκ. Δε σημαίνει πως θα χάσει με 23 πόντους διαφορά».
Για τις σχέσεις με τους προπονητές: «Στα πρώτα χρόνια επενέβαινα. Το κατάλαβα όταν κάποιος φίλους μου είπε πως κάθεσαι στον πάγκο και μόνο αυτό επηρεάζει τον προπονητή. Έτσι το κατάλαβα και για αυτό έφυγα από τον πάγκο. Πιστεύω το να καταλαβαίνεις από μπάσκετ είναι προσόν σε σχέση με το να μην καταλαβαίνεις φτάνει να ξέρεις πού να σταματάς. Ο προπονητής πρέπει να έχει την τελευταία άποψη».
Στο σημείο αυτό έκανε παρέμβαση στην εκπομπή ο προπονητής Βασίλης Φραγκιάς, που πήρε το πρωτάθλημα το 2008.
«Πέρασα τρία υπέροχα χρόνια με τον Κεραυνό. Το μόνο μου παράπονο είναι που θα φύγει η κορνίζα από το πρωτάθλημα του 2008 και μπει η φετινή». Ο κ. Παπαέλληνας του απάντησε: «Θα τις βάλουμε δίπλα δίπλα».
Ο Βασίλης Φραγκιάς συνέχισε: «Ήταν ο καλύτερος πρόεδρος που είχα ποτέ. Το λέω μετά από τόσα χρόνια. Ο κ. Παπαέλληνας είναι άνθρωπος των σπορ. Με έμαθε να βλέπω American Footballl. Με το ζόρι βέβαια αλλά έμαθα. Συνεργαστήκαμε για τρία χρόνια, πέρασα καλά και είχαμε και επιτυχίες. Πήγαμε και στον τελικό του Eurochallenge που χάσαμε το πρωτάθλημα. Δικαιώθηκαν οι κόποι φέτος και πήρε το πρωτάθλημα. Δεν είναι εύκολο για μια ομάδα χωρίς ποδοσφαιρικό τμήμα, που δεν έχει τον κόσμο και είναι οικογενειακή, να μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα μετά από χρόνια».
Αν υπήρχαν διαφωνίες: «Μια φορά μας έφερε έναν Λιθουανό που μετά άλλαξε γνώμη και έφυγε και του κάναμε πλάκα για δυο χρόνια πως βρήκε τον μοναδικό Λιθουανό που δεν ήξερε να σουτάρει! Όλοι οι Λιθουανοί είναι καλοί σουτέρ και εκείνος δεν μπορούσε να σκοράρει από τα δυο μέτρα».
Ο Βασίλης Φραγκιάς πήρε το λόγο και είπε: «Μια φορά του είπα να βάλουμε πρόστιμο στον Μακάντα, αυτός κοιμότανε και αργούσε στην προπόνηση, και μου λέει πως δε γίνεται γιατί τους έχω ξοφλήσει όλους. Αν πεις αυτό σε μια ομάδα στην Ελλάδα θα σε βγάλουν τρελό. Τους είχε όλους πληρωμένους ακόμα και πριν το τέλος του μήνα».
Για την ιστορία με την επιστροφή των παικτών του Παναθηναϊκού με πούλμαν: «Αυτά είναι γελοιότητες. Δε γίνεται να συμπεριφέρεσαι σαν παιδί του Δημοτικού και να είσαι πρόεδρος ομάδας. Πρέπει να σέβεσαι τους παίκτες του. Ο ίδιος ο προπονητής έπρεπε να σταθεί μπροστά και να πει πως απαγορεύει να συμβεί στην ομάδα του κάτι τέτοιο, Αν ήθελε να τους τιμωρήσει θα έπρεπε να το κάνει μετά το 1ο ή το 2ο ματς ή ένα πρόστιμο. Μιλώ και σαν πρώην παίκτης τώρα καμιά φορά θες να παίξεις αλλά δεν μπαίνουν τα καλάθια».
Για το πρωτάθλημα: «Στηρίξαμε τον κ. Λειβαδιώτη στην απόφαση να κρατηθεί ο κορμός. Πέρσι και πάλι χάσαμε τον καλύτερο μας παίκτη με τραυματισμό. Ουσιαστικά κάναμε μια ήττα έκπληξη από το Παραλίμνι και ένα από την ΑΕΚ. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους».
Για το τριετές συμβόλαιο στον Λειβαδιώτη: «Δεν είναι κάτι του χαρακτήρα μου το τριετές. Όμως ο Χριστόφορος είναι κοντά μας μια ζωή, από 10 χρονών. Απέδειξε στις άλλες ομάδες που δούλεψε πως μπορούσε να τα καταφέρει. Παρουσίασε ένα πλάνο με επιχειρήματα και στο τέλος είχε δίκαιο. Να φτιάξουμε μια ομάδα τον πρώτο χρόνο, το δεύτερο να πάρουμε πρωτάθλημα και τον τρίτο για κάτι καλύτερο στην Ευρώπη. Οι προπονητές είναι περίεργα όντα. Τους λέει 20χιλ. κόσμος να βγάλει τον έξω δεξιά και αυτοί τον έχουν μέσα. Αν δεν εμμένεις στις αποφάσεις σου δεν μπορείς να είσαι προπονητής. Αλλά αυτό καμιά φορά οδηγεί σε παράλογες αποφάσεις και για αυτό τα συμβόλαια πρέπει να είναι μέχρι διετή. Όμως με το Χριστόφορο επειδή τον ξέραμε είναι διαφορετικά».
Για μικρούς από τις ακαδημίες: «Ο Ορέστης πήρε μερικά λεπτά φέτος και ελπίζουμε να μπορέσει για το επόμενο βήμα του χρόνου. Ο Παύλος είχε μερικά προβλήματα με τη μέση του και ελπίζουμε να τα ξεπεράσει του χρόνου».
Για το αθλητικό κέντρο: «Πολλά σωματεία έχουν παρεξηγήσει το ρόλο τους. Ένα σωματείο πρέπει να αποτελεί φάρο για τους νέους. Να μάθουν να ζουν σε ομάδες, να σέβονται τους άλλους, να έχουν αξίες. Με ρωτάνε αν με πειράζει που δεν πήραμε πρωτάθλημα. Σίγουρα με πειράζει, γιατί ο πρωταθλήματος είναι το επιστέγασμα. Αλλά όταν ξέρεις πως έχεις 750 παιδιά στις ακαδημίες στο αθλητικό κέντρο Κώστας Παπαέλληνας. Τα βλέπεις και λες πως ΟΚ δεν πήρα πρωτάθλημα αλλά φτιάξαμε υποδομές για να προσφέρουμε στην κοινωνία».
Για το ερασιτεχνικό: «Δε δώσαμε σημασία φέτος, είμαστε απροπόνητοι. Μεγάλωσαν και οι παίκτες μας (γέλια). Όταν γύρεις τα 48-50 θέλεις προπόνηση για να μπορείς να παίξεις. Εμείς έχουμε 3-4 50αρηδες».
Αν ζήλευε τις ομάδες που έχουν κόσμο: «Στις αρχές ναι ζήλευα. Μετά όμως κατάλαβα πως ισχύει και το αντίθετο. Αν έχεις κόσμο και ιδίως ποδοσφαιρικό, θα κάνουν πράγματα που δε σε αντιπροσωπεύουν. Για αυτό έχω συμβιβαστεί με τον εαυτό μου. Θα μπορούσαμε να έχουμε πολλούς περισσότερους τίτλους, επειδή παίζαμε με αντίπαλο ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ που είχαν κόσμο, εκφόβιζαν τους διαιτητές και γίνονταν άλλα παρασκήνια».
Για τα παρασκήνια: «Τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει τίποτα. Προηγουμένως, κάτι θα υπήρχε».
Για τη νέα σεζόν: «Μιλάμε με τους παίκτες που ήταν φέτος στο ρόστερ. Με τον Κεμπ έχουμε ήδη συμφωνήσει και είναι θέμα χρόνου να υπογραφούν και άλλοι. Οι υποχρεώσεις ξεκινούν τέλος Σεπτεμβρίου με την Ευρώπη. Αλλά είναι λίγο μπερδεμένα τα πράγματα. Αν μας βάλουν στο Champions League θα είναι στα προκριματικά. Θα πρέπει να περάσουμε. Αλλά να μην νομίζει κανείς πως βρέχει χρήματα όπως στο ποδόσφαιρο. Βρέχει από την τσέπη μας. Δυστυχώς το μπάσκετ έχασε την ευκαιρία και δεν ακολούθησε το ποδόσφαιρο σε αυτό το θέμα. Τώρα προσπαθεί να κάνει κάποια πράγματα με ανταμοιβές στις ομάδες».
Για το τι έδωσε και τι πήρε: «Για χρήμα δεν μπορούμε να μιλήσουμε, αλλά η NIVEA είναι ο βασικός χορηγός εδώ και 20-25 χρόνια. Μόνο τον πολλαπλασιασμό να κάνεις επί κάποιο ποσό θα καταλάβεις. Αυτό όμως που δεν είναι μετρήσιμο είναι η ικανοποίηση που παίρνεις να μπορείς με μια ομάδα συνοικιακή να κοντράρεις τους μεγάλους, π.χ. στην Ελλάδα να κοντράρεις Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ με το Σπόρτινγκ, αλλά και κάποιες φορές να τους παίρνεις και τους τίτλους. Αλλά είναι και το αθλητικό κέντρο Κώστας Παπαέλληνας που φτιάξαμε».
Για την ελπίδα για καλύτερο μέλλον στο μπάσκετ: «Υπάρχει. Στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα είχαμε κάποιες επιτυχίες. Δεν μπορεί από τη μια μέρα στην άλλη όμως. Θέλουμε περίπου μια τριετία με 4-5 ξένους. Έγινε μια πρόταση να πρέπει να είναι ένας Κύπριος στην πεντάδα. Δε βλέπω κάτι αρνητικό. Πρέπει να αντέξει το μπάσκετ μια διετία μέχρι να μπουν ο νέοι παίκτες μέσα».
Για την κορυφαία πεντάδα με ξένους: «Πέρασαν πολλοί σπουδαίου. Είχαμε φέρει έναν παίκτη, τον Ρόντνι Μοντρό, που έφυγε από την Κύπρο και έγινε πρώτος σκόρερ της Ιταλίας για δυο χρόνια. Ο Μπάρετ, στη μεγάλη ομάδα του 2001 από Εθνική Καναδά που πήγαμε στους «8» του Κυπελλούχων. Ο Μπάτλερ της ίδιας εποχής. Ο Στόουκς, ο Φόουκς και ο Φλόρεντ που έπαιξαν χρόνια».
Για Κύπριους: «Θέλω να σταθώ σε αυτούς που παίζουν τώρα παρά στους παλιούς. Ο Σάϊμον μπορεί να εξελιχθεί. Ο Νίκος Στυλιανού είναι πολύ μεγάλος σουτέρ. Ο Παναγιώτης Μάρκου έχει πολύ καλές προοπτικές. Από παλιούς ποιος δε θυμάται το Σολέα, το Χαρίτου της εποχής μου. Ο Εύζωνας, ο μακαρίτης ο Θυρώτος να μην αδικήσουμε. Παίκτες που δεν υπάρχουν πια».
Αν νιώθει το μπάσκετ πριν 30-40 χρόνια: «Δεν μπορείς να μετρήσεις τη χαρά της νίκης, ενός πρωταθλήματος, ενός κυπέλλου. Είναι μια παράξενη χαρά. Επίσης δεν μπορείς να μετρήσεις τη λύπη άμα χάνεις ένα σημαντικό αγώνα. Να πας σπίτι, να πίνεις κανένα ουίσκι. Ξέρετε, το ουίσκι έχει άλλη γεύση άμα χάνεις παρά άμα κερδίζεις!».
Για το φαινόμενο Αντετοκούνμπο: «Δεν μου θυμίζει κάποιον άλλο. Ο Λεμπρόν Τζέιμς όταν πρωτομπήκε ήταν ολοκληρωμένος παίκτης όπως και ο Μπράιαντ. Ο Τζόρνταν δεν ήταν ολοκληρωμένος παίκτης αλλά δεν είχε αυτή την ραγδαία εξέλιξη. Τον είχα δει στον τελικό του Νορθ Καρολίνα με το Ντιουκ, μετά από 3-4 χρόνια έδειξε τι μεγάλο ταλέντο θα γινόταν. Ο Γιάννης εντυπωσιάζει από τη ραγδαία εξέλιξη που έχει και από το γεγονός πως δεν κάνει βλακείες στο γήπεδο. Βρέθηκε από το να πουλά cd’s να παίρνει 25εκ το χρόνο. Θα μπορούσε να φαίνεται στο παιχνίδι του. Έχει μια εκπληκτική ωριμότητα. Αν συνεχίσει με αυτή τη σοβαρότητα και αποκτήσει καλό σουτ, θα γίνει ένας από τους καλύτερους. Τα επόμενα 2-3 χρόνια θα δείξουν».
