24sports.com.cy
Ποια «Φανέλα με το 9»; Ποιο «Goal», τριλογίες και πράσινα άλογα; Η ιστορία που ξεκίνησε με τον ερχομό του Φράνσις Ουζόχο στην Κύπρο τον χειμώνα του ‘19 και συνεχίζει να γράφεται βάζει γυαλιά σε συγγραφείς και σεναριογράφους του σινεμά, αγγίζοντας τα όρια της μυθοπλασίας.
Από το περιβόητο δελτίο υγείας μέχρι το υψωμένο μεσαίο δάχτυλο κι από το «Ηλίας Πούλλος» στον «Αρχάγγελο» και… πάλι πίσω, έχοντας κι έναν σοβαρότατο τραυματισμό στη μέση (όλα αυτά, παρεμπιπτόντως, σε δυόμιση χρόνια όλα κι όλα), η πορεία του Νιγηριανού από τότε που τον γνωρίσαμε μέχρι και σήμερα δίνει υλικό για να γυριστεί ολάκερο σίριαλ ή να γραφτεί μυθιστόρημα. Ας την ανακεφαλαιώσουμε.
Καλώστονε στα… ντράβαλα:
Ήταν 31 Ιανουαρίου, τελευταία μέρα των μεταγραφών για την αγωνιστική περίοδο 2018-19, όταν η Ανόρθωση είχε ανακοινώσει τη συμφωνία της με την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια για τον δανεισμό ενός 20χρονου, ήδη μουντιαλικού τερματοφύλακα.
Λίγες μέρες αργότερα, αυτός και τα δοκάρια του κράτησαν στο μηδέν τον Απόλλωνα στο «Παπαδόπουλος» δίνοντας διαπιστευτήρια ανάλογα με αυτά που προϊδέαζαν οι παρουσίες στη Λα Λίγκα πριν κλείσει καν τα 19, αλλά και οι τρεις εμφανίσεις στα ισάριθμα ματς των Σούπερ Αετών στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας λίγους μήνες προηγουμένως.
Και μετά ήρθε το χάος. Ο Απόλλωνας κατήγγειλε παρατυπίες στην έκδοση του δελτίου υγείας του Ουζόχο, ο ΚΟΑ σε πρώτη φάση τη θεώρησε νομότυπη πριν τελικά το ακυρώσει λίγα 24ωρα αργότερα, η αστυνομία συνέλαβε κόσμο, η Ανόρθωση έφαγε καμπάνα αφαίρεσης έξι βαθμών (στην ουσία έχασε εννέα άμα υπολογίσεις και τους τρεις του αγώνα) κι ο ίδιος ο παίκτης, μέχρι να εκδοθεί νέο δελτίο, έκανε δυο μήνες να ξαναπατήσει χορτάρι.
Ύβρεις, φτυσίματα, δάχτυλο:
Και τι το ‘θελε… Σκέψου να περιμένεις τόσο καιρό για να μπορέσεις ξανά να παίξεις και με την επιστροφή σου να ακούς τον κάθε ελεεινό να σε βρίζει και να σε φτύνει. Ο Ουζόχο δεν άντεξε, έδειξε στους οπαδούς της Αλκής το μεσαίο δάχτυλο και αποβλήθηκε 22 μόνο λεπτά μετά την επανεμφάνισή του.
Στην αντίπαλη ομάδα επιβλήθηκε πρόστιμο και μόνο για τη ρατσιστική -και όχι μόνο- συμπεριφορά των οπαδών της, όμως αυτός έκανε ακόμα ένα μήνα και βάλε για να ξαναπαίξει και τελικά αποχώρησε από το νησί μας με τρεις συμμετοχές κι ένα σωρό λόγους να μη θέλει να ξαναδεί την Κύπρο ούτε ζωγραφιστή.
Η αποφράδα μέρα του Οκτώβρη:
Κατά πως φάνηκε, ο Ουζόχο δεν μας κράτησε κακία και μερικούς μήνες αργότερα επέστρεψε για μια νέα αρχή, σε μια νέα ομάδα. Στο ξεκίνημά του στην Ομόνοια ήταν εντυπωσιακός, όμως τον Οκτώβριο, δύο εβδομάδες πριν κλείσει τα 21, υπερασπιζόμενος την εστία της εθνικής του σ’ ένα φιλικό με τη Βραζιλία τσάκισε το γόνατό του.
Η γνωμάτευση έκανε από την αρχή λόγο για σοβαρή ζημιά που θα ήθελε μήνες ολόκληρους για να αποκατασταθεί. Η χρονιά εκείνη ήταν χαμένη, όπως και οι πρώτοι μήνες της επόμενης.
Μεταγραφικό αιώνιο… «γαλαζοκίτρινο»:
Γνωρίζοντας την αξία και την προοπτική ανέλιξής του, το «τριφύλλι» το πάλεψε για να μονιμοποιήσει την παρουσία του στο «πράσινο» ρόστερ. Τη διαπραγματευτική μάχη με την Ντεπορτίβο, όμως, την κέρδισε ο έτερος Λευκωσιάτης «αιώνιος».
Ο ΑΠΟΕΛ συμφώνησε με τη Λα Κορούνια, αγόρασε τον Ουζόχο και τού έδωσε συμβόλαιο ως το 2024, όντας προφανώς διατεθειμένος να τον περιμένει να επανέλθει και να δρέψει μακροπρόθεσμα τους καρπούς της ανέλιξής του.
Υπομονή κι εμπιστοσύνη, τέλος:
Αυτό που δεν φρόντισε να κάνει ήταν να τον πλαισιώσει με έναν τερματοφύλακα ικανό να σηκώσει στους ώμους του το βάρος μέχρι να είναι απολύτως έτοιμος -και σωματικά και ψυχολογικά- να επανέλθει ο Νιγηριανός. Ο Μιγκέλ Σίλβα προφανώς και δεν μπορούσε να το κάνει, με συνέπεια ο ΑΠΟΕΛ είχε ανάγκη τον παλιό, καλό, προ του τραυματισμού Ουζόχο για να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Αυτός ο Ουζόχο, ωστόσο, δεν εμφανίστηκε ποτέ στον Αρχάγγελο και μετά από μια χρονιά, η υπομονή του ΑΠΟΕΛ να περιμένει τον Νιγηριανό να ξαναβρεί τα πόδια του μάλλον εξαντλήθηκε, μαζί με την πίστη ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει. Σκέψη για να ενισχυθεί στη θέση του τερματοφύλακα υπήρχε από την αρχή της μεταγραφικής περιόδου (ακόμα κι όταν οι ίδιοι το διέψευδαν) και στο τέλος ήρθε ο Σκουφέτ για να τού ανοίξει την εξώπορτα του Αρχαγγέλου.
...Δράμα, τέλος;
Σε μια άλλη γειτονιά της Λευκωσίας, πάντως, τις εξελίξεις στην όλη ιστορία της παρακολουθούσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όπως αποδείχτηκε, το όνομα του Ουζόχο δεν σβήστηκε ποτέ από το μπλοκάκι των ανθρώπων της Ομόνοιας, που εξακολουθούν να πιστεύουν στις δυνατότητες και την προοπτική του και με συνοπτικές διαδικασίες τον έντυσαν ξανά στα πράσινα.
Σε μια ομάδα που ο ίδιος τη νιώθει σαν το σπίτι του και -ας όψεται η εγγύηση του Φαμπιάνο- θα τον περιβάλει με εμπιστοσύνη, υπομονή και μεθοδική διαχείριση, λοιπόν, θα τού δοθεί ξανά η ευκαιρία να δουλέψει για να γίνει ξανά αυτός που ήταν πριν την αποφράδα 13η Οκτωβρίου.
Ει δυνατόν, με λιγότερο δράμα:
