Παράσταση για ένα ρόλο παρακολουθήσαμε χθες το ντέρμπι στο ΓΣΠ με την Ομόνοια να διαλύει την Ανόρθωση με το εντυπωσιακό 3-0.
Παράσταση για ένα ρόλο είδαμε και στις 3 του τρέχοντα μήνα στο ίδιο γήπεδο με την ίδια πρωταγωνίστρια να διαλύει το ΑΠΟΕΛ με το ευρύ 3-0. Η λέξη «διαλύει» δεν έχει να κάνει μόνο με το σκορ των συγκεκριμένων αγώνων. Αφορά τη συνολική εικόνα των ομάδων και στα δυο παιχνίδια. Η Ομόνοια ήταν σε άλλο επίπεδο.
φορά τη συνολική εικόνα των ομάδων και στα δυο παιχνίδια
Την περασμένη εβδομάδα είδαμε μια…διαστημική Ομόνοια να κάνει σκόνη και θρύψαλα την Καρμιώτισσα (5-1) που αδυνατούσε να ακολουθήσει τις μεγάλες ταχύτητες και τις πολλές εντάσεις που έβαλε η Ομόνοια στο παιχνίδι.
Ως παρένθεση μπορεί να χαρακτηριστεί η νίκη επί της Πάφου στο ΓΣΠ με σκορ 2-1 στις 14 του τρέχοντα μήνα. Όχι πως δεν ήταν δίκαιο το αποτέλεσμα εκείνου του ματς. Απλώς η εμφάνιση δεν ήταν στο επίπεδο των αλλων αγώνων και το αποτέλεσμα δεν είχε την έκταση, ούτε επετεύχθη με την άνεση των των λοιπών τριών.
Τέσσερα ματς, 13 γκολ υπέρ και ένα στο παθητικό με την Ομόνοια να φθάνει τους 29 βαθμούς και να... σπάει το κεφάλι της μπας και καταλάβει πως τα κατάφερε και πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τους βαθμούς σε ματς με σαφώς υποδεέστερους αντιπάλους. Τη Νέα Σαλαμίνα, τον Ολυμπιακό, τη Δόξα, την ΕΝΠ και τον Ερμή. (Ανεξαρτήτως διαιτητικών αποφάσεων στα ματς με Νέα Σαλαμίνα και Ερμή γιατί οι διαιτητικές αποφάσεις θεωρούνται καλώς η κακώς μέρος του παιχνιδιού).
Η ουσία είναι όμως μια. Η Ομόνοια βρήκε τον εαυτό της και σκορπά απλόχερα την ποιότητα της. Χορεύοντας στο γήπεδο. Για να θυμηθούμε και ένα τραγούδι που έχει αγαπηθεί από εκατομμύρια Ελληνες.
«Ας κρατήσουν οι χοροί» του Διονύση Σαββόπουλου.
