ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Squid Game: Ποιοι είναι οι VIP με τις μάσκες – «Δεν μας μάζεψαν από τον δρόμο»

Μετέτρεψε ηθοποιούς του βασικού καστ σε παγκόσμιους αστέρες εν μία νυκτί, με μερικές -ωστόσο- αξιοσημείωτες εξαιρέσεις

Kathimerini.gr

Το Squid Game έχει δημιουργήσει έναν καλλιτεχνικό «σεισμό». Η βίαιη κορεάτικη δραματική σειρά που συνδυάζει τη νοσταλγία των παιδικών χρόνων με μαζικούς θανάτους, ξεπέρασε κάθε προσδοκία και έγινε η πιο επιτυχημένη σειρά στην ιστορία του Netflix. Μετέτρεψε ηθοποιούς του βασικού καστ σε παγκόσμιους αστέρες εν μία νυκτί, με μερικές -ωστόσο- αξιοσημείωτες εξαιρέσεις.

«Γιατί η γλώσσα των αγγλόφωνων ηθοποιών του Squid Game είναι τόσο κακή;» ανέφερε ένας πρόσφατος τίτλος, αντανακλώντας το συναίσθημα εκατοντάδων tweets και meme. Οι ένοχοι είναι οι «VIP» – τέσσερις αγγλόφωνοι, μασκοφόροι δισεκατομμυριούχοι που παρακολουθούν τη δράση από μακριά, βάζοντας στοιχήματα για την έκβαση αυτού του μακελειού. Ποιοι είναι όμως οι άνθρωποι πίσω από τις μάσκες;

«Έχω γράψει περισσότερα βιβλία για τους Beatles από οποιονδήποτε άλλο σε αυτόν τον πλανήτη», αναφέρει ο Geoffrey Giuliano από το σπίτι του στη Μπανγκόκ. Οι περισσότεροι θα τον γνωρίζουν ως «VIP νούμερο τέσσερα», το μόνο μέλος της ομάδας που έβγαλε τη μάσκα του (μαζί με τα υπόλοιπα ρούχα του) στη σειρά. Ο Giuliano επιλέχτηκε αφού εντυπωσίασε τους παραγωγούς με τον ρόλο του στο κορεάτικο σίκουελ τρόμου του 2020« Train to Busan Presents: Peninsula», αλλά, πριν από αυτό, ήταν περισσότερο γνωστός ως συγγραφέας.

Όσο για τα αρνητικά σχόλια για τον ρόλο του στο Squid Game, ο Giuliano σημειώνει πως δεν τον νοιάζει και τόσο πολύ. «Δεν παραπονιέμαι, μωρό μου», φωνάζει. «Είμαι στο πιο hot show στον κόσμο. Παίρνω συνεχώς μηνύματα από τουτς φανς. Μόλις σήμερα μια γυναίκα μου ζήτησε αυτόγραφο. Το έκανα, και δύο ώρες αργότερα μου έστειλε μια φωτογραφία όπου είχε κάνει τατουάζ στο χέρι της “Geoffrey Giuliano, VIP τέσσερα”. Βέβαια, -όπως είπε- υπήρξαν και κάποιες σεξουαλικές προσκλήσεις, από άνδρες και γυναίκες.

Από την πλευρά του, ο Daniel C Kennedy, ο οποίος ερμηνεύει τον «VIP δύο», δεν αισθάνεται τόσο υπέροχα. Δουλεύει σταθερά στην Κορέα από το 2014, αλλά είναι ανοιχτός στην κριτική. «Υποφέρω από ακραία κλινική κατάθλιψη, οπότε ήταν λίγο μια πρόκληση», τονίζει κατά τη διάρκεια ενός κενού στο γεμάτο του πρόγραμμα. «Αρχικά, με ταρακούνησαν τα σχόλια, αλλά, με τον χρόνο και την απόσταση και με ειλικρινή αυτο-στοχασμό, μπόρεσα να φιλτράρω τα μηνυματα, σε ό,τι αφορά αυτά που μπορώ να χρησιμοποιήσω για να βελτιωθώ.

Κάπου στο ενδιάμεσο βρίσκεται ο John D Michaels, ο οποίος έπαιξε τον «νούμερο ένα VIP». Ένας 50χρονος, ευγενικός, γενειοφόρος, που έβγαζε τα προς το ζην δουλεύοντας στην Κορέα τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η Σεούλ είναι το σπίτι του, την επισκέφτηκε για μια δουλειά ερωτεύτηκε και δεν έφυγε ποτέ. «Νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταρριφθεί είναι αυτός ο μύθος ότι απλώς μας παίρνουν από το δρόμο», λέει ο Michaels, επισημαίνοντας ότι κάθε ρόλος που έχει παίξει έχει έρθει στο τέλος μιας μακράς διαδικασίας οντισιόν. Παράλληλα, με τη δουλειά του στην οθόνη, ο Michaels γράφει και σκηνοθετεί και έχει χρόνια εμπειρίας ως ηθοποιός.
«Είναι διαφορετικό για κάθε παράσταση, αλλά οι μη Κορεάτες ηθοποιοί ερμηνεύουν συχνά με διάλογο που μεταφράζεται από μη ντόπιο – μερικές φορές ακόμη και από το Google Translate – έτσι μπορεί να ακούγεται αφύσικο», τόνισε και πρόσθεσε ότι το πρόβλημα επιδεινώθηκε στο Squid Game. Όχι μόνο οι VIP παρέδωσαν τις σκηνές τους χωρίς κείμενο – πράγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να εφεύρουν τις δικές τους ιστορίες για τους χαρακτήρες τους, τους οποίους περιέγραψαν ως «ολοκληρωμένους ηλίθιους» και «βρώμικους εκατομμυριούχους από βρωμιά».

Επιπλέον, ο Kennedy λέει ότι όλη η δράση στο Squid Game – και στο κορεάτικο δράμα γενικά – είναι σκόπιμα ενισχυμένη, κάτι που οι μη Κορεάτες θεατές μπορεί να είχαν παραλείψει. «Είτε παρακολουθούν τη μεταγλωττισμένη είτε την έκδοση με τους υπότιτλους, οι άνθρωποι που δεν μιλούν Κορεάτικα δεν έχουν την απαραίτητη κατανόηση για να κρίνουν πλήρως την ερμηνεία ενός Κορεάτη ηθοποιού. Ό,τι μπορεί να είναι καρτουνίστικο ή ευρύ σε αυτά χάνεται στη μετάφραση, ενώ οι VIP δεν είχαν τέτοια πολυτέλεια».

Παράλληλα, και οι τρεις τόνισαν πως στο τελικό κόψιμο δεν πέρασαν οι καλύτερες ατάκες τους. Αυτό το σκηνικό «χαμένοι στη μετάφραση» δεν είναι σε καμία περίπτωση κορεατικό φαινόμενο. Όταν η Marvel αποφάσισε να προσθέσει μερικές κορεατικές γραμμές στο «Black Panther» το 2018, ο περισσότερος κόσμος απλώς το αποδέχτηκε. Αλλά για τους Κορεάτες, οι σκηνές έπεσαν σαν αλάτι σε πληγή. «Ο Κορεάτης σε αυτή την ταινία ήταν τόσο κακός που με πλήγωσε», είπε ένας χρήστης του Reddit. «Θα ήταν καλύτερο να πάρουμε έναν τυχαίο Κορεάτη από το δρόμο». Ακούγεται οικείο;

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η δημοτικότητα του Squid Game το καθιστά μια τεράστια ανωμαλία. Έχει γίνει παγκόσμιο με τρόπο που ελάχιστα project κάνουν, αλλά εξακολουθεί να είναι ένα κορεάτικο δράμα που δημιουργήθηκε κυρίως για το κορεάτικο κοινό. «Για τους θεατές σε όλο τον κόσμο, τα K-dramas είναι μια ευπρόσδεκτη εναλλακτική στο Χόλιγουντ», λέει ο Michaels.

Παρά την αρνητική αντίδραση στις εμφανίσεις τους, κανένας από τους VIP του Squid Game δεν έχει να πει κακό λόγο για την ίδια τη σειρά. «Λατρεύω το Squid Game», λέει ο Michaels. «Για μένα, το σόου εξέφραζε την αίσθηση ότι όλοι είμαστε απλώς ένα μάτσο μη-έχοντες που παλεύουν ο ένας εναντίον στον άλλο για ψίχουλα, ενώ όλες αυτές οι γιγάντιες εταιρείες και οι δισεκατομμυριούχοι συσσωρεύουν όλο τον πλούτο καθώς ο κόσμος πεθαίνει. Νιώθω ότι η σειρά το εξέφρασε πολύ καλά».

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Geek: Τελευταία Ενημέρωση

X