Kathimerini.gr
«Hξερες ότι μέχρι πριν από δύο δεκαετίες η Βιέννη ήταν άδεια τα Χριστούγεννα και τα ξενοδοχεία της έκλειναν; Τώρα ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας με την υψηλότερη τουριστική κίνηση όλης της χρονιάς. Το κατάφερε ο Αυστριακός Οργανισμός Τουρισμού με την καταπληκτική δουλειά που έχει κάνει σε επίπεδο μάρκετινγκ», μου λέει ο Αυστριακός φίλος μου με τον οποίο συνταξιδεύουμε από την Αθήνα. Πρώτη στάση του οδοιπορικού μας στην Κεντρική Ευρώπη, η Βιέννη, η «βασίλισσα» των Χριστουγέννων. Η πτήση της Aegean διαρκεί 2 ώρες και 15 λεπτά και είναι γεμάτη από ευδιάθετους ταξιδιώτες που επιλέγουν την Αυστρία για τις χειμερινές διακοπές τους. Ιδιαίτερα τα Χριστούγεννα η Αυστρία συνδυάζει το πνεύμα των εορτών –με τις παραμυθένιες χριστουγεννιάτικες αγορές σε κάθε πόλη και τις μυσταγωγικές συναυλίες στις εκκλησίες– με μερικές από τις καλύτερες πίστες σκι στο κόσμο.
1η ΜΕΡΑ: ΒΙΕΝΝΗ
Στη Βιέννη ξεκινάμε την περιήγησή μας από τη Γειτονιά των Μουσείων (www.mqw.at). Καλύπτει έκταση 60.000 τ.μ., στους χώρους που καταλάμβαναν οι πρώην αυτοκρατορικοί στάβλοι, και είναι η 8η μεγαλύτερη γειτονιά πολιτισμού στον κόσμο με μουσεία, καφέ και καταστήματα. Συνεχίζουμε προς το Ανάκτορο Χόφμπουργκ (www.hofburg-wien.at) και την Ισπανική Σχολή Ιππασίας (www.srs.at).
Το Μουσείο Albertina (www.albertina.at) παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον τόσο για τη μόνιμη συλλογή του με έργα διάσημων ζωγράφων όπως o Πικάσο και o Μονέ, όσο και για τις περιοδικές εκθέσεις του. Από τις ωραιότερες εμπειρίες προσφέρει και η Όπερα (www.wiener-staatsoper.at). Δυστυχώς δεν βρίσκουμε εισιτήρια – πρέπει να έχεις προνοήσει εγκαίρως για κράτηση. Το βράδυ τρώμε στο κλασικό εστιατόριο Plachutta ( www.plachutta.at). Φημίζεται για τη βιεννέζικη σούπα με κομμάτια βοδινού και φυσικά για το σνίτσελ του. Αναχωρούμε την επομένη, μετά από στάση για καφέ και sacher-torte (τούρτα σοκολάτας με γέμιση μαρμελάδα) στο Café Sacher, το ζαχαροπλαστείο-θεσμό, που μάλιστα διαθέτει και ξενοδοχείο – το καλύτερο και ακριβότερο της Βιέννης.
2η ΜΕΡΑ: ΟΣΤΡΑΒΑ
Προορισμός της δεύτερης ημέρας είναι η Οστράβα, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τσεχίας, με τη μεγάλη βιομηχανική παράδοση. Στη συνοικία Vitcovice δεσπόζει το Ostrava Hradcany, που λειτουργούσε ως εργοστάσιο επεξεργασίας άνθρακα από τον 19ο αιώνα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο ευρωπαϊκών μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το βράδυ μένουμε στο Zamek Zabreh, ένα château των αρχών του 16ου αιώνα. Τεράστια δωμάτια με αναμμένα τζάκια μάς μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή, ενώ αποκάλυψη είναι και το παραδοσιακό εστιατόριο. Απολαμβάνουμε πιάτα υψηλής γαστρονομίας και αισθητικής –οι σούπες, το ταρτάρ και το ροστ-μπιφ είναι ασυναγώνιστα– με 15 ευρώ το άτομο. Το εστιατόριο του Zamek Zabreh παράγει μάλιστα δική του μπίρα. Η Τσεχία έχει μακρά παράδοση στη ζυθοποιία από τον 12ο αιώνα.
3η ΜΕΡΑ: ΑΟΥΣΒΙΤΣ – ΚΡΑΚΟΒΙΑ
Το επόμενο πρωί μπαίνουμε στο αυτοκίνητο με προορισμό το Άουσβιτς. Η ξενάγησή μας –την οποία έχουμε κλείσει εκ των προτέρων– στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας θα διαρκέσει τρεις ώρες και στη διαδρομή ξεκινά μια έντονη συζήτηση για το κατά πόσο είναι σωστό να εκτεθούν παιδιά ηλικίας 7 και 11 ετών στη χειρότερη πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Καταλήγουμε στο ότι η απόφασή μας είναι σωστή. Τα παιδιά μαθαίνουν από εμάς τη ζωή και το Ολοκαύτωμα είναι μέρος της ιστορίας της ανθρωπότητας. Συνολικά 1,3 εκατ. άνθρωποι πέθαναν στο Άουσβιτς, εκ των οποίων το 1,1 εκατ. ήταν Εβραίοι. Οι φυλακισμένοι του Άουσβιτς εργάζονταν φορώντας πιτζάμες και σχεδόν νηστικοί, συχνά με τον υδράργυρο να πέφτει στους -10 βαθμούς Κελσίου. Είχα διαβάσει για το Άουσβιτς, είχα επισκεφθεί και άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένη γι’ αυτά που αντίκρισα εδώ. Στα 4 στρέμματα του ναζιστικού στρατοπέδου συνυπήρχαν 90.000 άνθρωποι κάθε στιγμή –όσοι οι κάτοικοι μιας μεσαίας ευρωπαϊκής πόλης–, μέχρι να έρθουν οι επόμενοι. Ο οδηγός μας, ο Peter, μας εξηγεί αναλυτικά το σχέδιο «της τελικής λύσης του Εβραϊκού προβλήματος», όπως ονόμασαν οι Ναζί τη μαζική εξόντωση των Εβραίων. Ένας στους έξι Εβραίους που έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πέθανε στο Άουσβιτς.
Μετά από μία ώρα οδήγησης, φτάνουμε στην Κρακοβία, από τις ομορφότερες πόλεις της Πολωνίας. Τον 11ο αιώνα ήταν η πρωτεύουσα της χώρας, τίτλο τον οποίο κράτησε για σχεδόν 200 χρόνια πριν τον «παραδώσει» στη Βαρσοβία. Επειδή δεν καταστράφηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διατήρησε τα υπέροχα κτίριά της που συνδυάζουν την αναγεννησιακή, τη γοτθική και την μπαρόκ αρχιτεκτονική. Μικρή σε μέγεθος, τη γυρίζεις σε δύο μέρες το πολύ.
Το Κάστρο του Wawel (www.wawel.krakow.pl), που στέκει πάνω από την πόλη, προσφέρει πανοραμική θέα και λειτουργεί ως μουσείο. Ο καθεδρικός ναός του, στον οποίο γινόταν η στέψη αλλά και η ταφή των βασιλιάδων της Πολωνίας, αποτελεί το θρησκευτικό ορόσημο της χώρας. Επισκεφθείτε επίσης το Eθνικό Μουσείο ( mnk.pl) για τη συλλογή από έργα Πολωνών και Δυτικοευρωπαίων καλλιτεχνών, αλλά και για το αριστούργημα του Ντα Βίντσι «Η κυρία με την ερμίνα», ένα από τα μόλις τέσσερα πορτρέτα γυναικών που φιλοτέχνησε η πιο ιδιοφυής ίσως προσωπικότητα της Αναγέννησης.
Η πλατεία Rynek Glowny, στο κέντρο της Παλιάς Πόλης, είναι η μεγαλύτερη μεσαιωνική πλατεία της Ευρώπης και μοιάζει βγαλμένη από κινηματογραφικό σκηνικό. Σήμα κατατεθέν της ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με το διάσημο ξύλινο τέμπλο, έργο του Γερμανού γλύπτη Φάιτ Στος. Από την κορυφή του ψηλότερου από τα δύο κωδωνοστάσια ακούγεται ανά μία ώρα ο ήχος μιας τρομπέτας. Η πένθιμη μελωδία αποτίνει φόρο τιμής στον τρομπετίστα του 13ου αιώνα που δέχθηκε βέλος στον λαιμό, καθώς προειδοποιούσε την πόλη για την επικείμενη επίθεση των Μογγόλων.
Από τα πολύ ενδιαφέροντα σημεία της πόλης είναι, τέλος, το Kazimierz (εβραϊκή συνοικία). Το 14ο αιώνα ο Κασιμίρ Γ΄ ο Μέγας, επί της εποχής του οποίου κατασκευάστηκαν τα περισσότερα κτίρια και οι υποδομές της Κρακοβίας, δημιούργησε μια πόλη για τους Εβραίους. Σήμερα το Kazimierz είναι μια γειτονιά γεμάτη ζωή, με εστιατόρια, μαγαζάκια και υπαίθρια αγορά κάθε Σάββατο. Εκεί γυρίστηκαν σκηνές της ταινίας «Η λίστα του Σίντλερ».
5η ΜΕΡΑ: ΟΡΗ ΤΑΤΡΑ
Την πέμπτη μέρα αναχωρούμε με προορισμό τα όρη Τάτρα και ενδιάμεση στάση, στα 15 χλμ. νοτιοανατολικά της Κρακοβίας, το αλατωρυχείο Βιελίτσκα (www.wieliczka-saltmine.com), το δεύτερο παλαιότερο αλατωρυχείο της Ευρώπης. Με βάθος 327 μ. και μήκος 287 χλμ., επισκέψιμο είναι μόλις το 2% της έκτασής του. Αλάτι εξορύχθηκε εδώ για πρώτη φορά τον 13ο αιώνα και, παρότι έχω περιηγηθεί και σε άλλα αλατωρυχεία του κόσμου, το Βιελίτσκα επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα με τα γλυπτά από αλάτι, κυρίως θρησκευτικής θεματικής, που κοσμούν τους χώρους του και τα οποία φιλοτεχνούσαν οι ίδιοι οι αλατωρύχοι. Σήμερα, στις αίθουσες με τους εντυπωσιακούς πολυελαίους από αλάτι φιλοξενούνται εκδηλώσεις και γάμοι.
Τα όρη Τάτρα αποτελούν το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Πολωνία και τη Σλοβακία. Έχουν χαρακτηριστεί εθνικό πάρκο και τελούν υπό καθεστώς προστασίας της UNESCO. Η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, το Ζακοπάνε, στους πρόποδες των Τάτρα, απέχει από την Κρακοβία δυόμισι ώρες με το αυτοκίνητο. Χιονίζει όλη νύχτα και όταν ξυπνάμε, τα πάντα γύρω μας είναι ντυμένα στα λευκά, χαρίζοντας στο Ζακοπάνε μια ιδιαίτερη γοητεία.
Κομμάτι της ταξιδιωτικής εμπειρίας είναι και το Aries Hotel & SPA, το ξενοδοχείο στο οποίο διαμένουμε. Κάθε μέρα, μετά το σκι, τις εξορμήσεις με snowmobiles, τις βόλτες με έλκηθρα που σέρνουν σκυλιά στο απέραντο έρημο λευκό τοπίο των βουνών, χαλαρώνουμε για τουλάχιστον δύο ώρες στο καταπληκτικό spa του. Tα εξωτερικά jacuzzi μέσα στα χιόνια, η εσωτερική πισίνα, το χαμάμ και οι σάουνες είναι ό,τι πρέπει μετά την έντονη άθληση.
Καθώς οι καιρικές συνθήκες δεν ευνόησαν –λόγω διαρκούς χιονόπτωσης και ομίχλης– δεν παίρνουμε το τελεφερίκ για την κορυφή του βουνού Kasprowy Wierch (1.987 μ. υψόμετρο). Αντ’ αυτού, νωρίς το απόγευμα, μόλις τα παιδιά τελειώνουν το μάθημα σκι, φεύγουμε για βόλτα με τα άλογα και τα έλκηθρα στο δάσος. Την εξόρμησή μας πλαισιώνουν φωτιές στην ύπαιθρο, ψητά λουκάνικα και παραδοσιακή πολωνέζικη μουσική.
Τα χιονοδρομικά των ορέων Τάτρα είναι καλά οργανωμένα και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο 1/3 της τιμής σε σχέση με τα δημοφιλή ορεινά θέρετρα της Ευρώπης. Το φαγητό, όπου και αν καθίσεις, είναι νοστιμότατο, αλλά βαρύ για τα δικά μας γούστα. Το μόνο αρνητικό είναι η κίνηση στους δρόμους, γι’ αυτό προτιμήστε για τη διαμονή σας κάποιο κατάλυμα εκτός πόλης, κοντά στα χιονοδρομικά, ώστε να βρίσκεστε πιο κοντά στη φύση.
8η ΜΕΡΑ: ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑ
Με πρωινό σκι για τους μισούς της παρέας και χαλάρωση στο spa για τους υπολοίπους, αποχαιρετούμε τις χιονισμένες πλαγιές. Η Μπρατισλάβα μάς καλωσορίζει με το φωταγωγημένο κάστρο της, το οποίο μοιάζει να αιωρείται πάνω από το βουνό. Kλασική φοιτητούπολη, στους δρόμους της συναντάς νέους ανθρώπους που της δίνουν ζωή, μαζί με τα μοντέρνα εστιατόριά της, τις μπιραρίες και τα καφέ της.
«Η Μπρατισλάβα είναι low-budget», μας λέει ο Άλεξ, καθηγητής σε πανεπιστήμιο της πόλης, «γι’ αυτό και πολλοί ζουν εδώ και εργάζονται στη Βιέννη, που απέχει μία ώρα με το αυτοκίνητο».
Η θέα από το UFO (www.u-f-o.sk), το φουτουριστικό κτίριο ύψους 95 μ. που ονομάζεται έτσι λόγω του ιδιαίτερου σχήματός του, φτάνει μέχρι την Αυστρία, την Ουγγαρία και την Τσεχία – η Μπρατισλάβα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που βρίσκεται στα σύνορα τριών κρατών. Η Παλιά Πόλη, χτισμένη στις όχθες του Δούναβη, είναι μικρή και περπατιέται εύκολα, παρά το τσουχτερό κρύο. Ξεχωρίζουν οι μεσαιωνικοί πύργοι και τα καλοδιατηρημένα κτίρια των αρχών του 20ού αιώνα. Η πύλη του Μιχαήλ, χρονολογούμενη το 1300, είναι η μόνη από τη μεσαιωνική οχύρωση που επιβίωσε και αποτελεί εξαιρετική αφετηρία για την εξερεύνηση του ιστορικού κέντρου. Στα βόρεια, αξίζει μια στάση στο παλάτι Γκρασάλκοβιτς (Grassalkovich), το σημερινό προεδρικό μέγαρο, και στον γοτθικό καθεδρικό St. Martin. Η Μπρατισλάβα, με τη ζωντάνια και τους νέους ανθρώπους της, τα όμορφα κτίρια και τον υπέροχο Δούναβη, είναι ο ιδανικός επίλογος του ταξιδιού.
