ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τα δύο σενάρια συντριβής του Ιλιούσιν στη Συρία

Πρέπει να ληφθεί υπόψιν για να εντοπιστούν τα αίτια είναι ότι το ηλεκτρονικό ίχνος που εξέπεμπε το IL-20 έχει καταγραφεί από Ρώσσους

Του Βασίλη Νέδου

Η πρωινή κατάρριψη και συντριβή του ρωσικού αεροσκάφους ηλεκτρονικής κατασκοπείας, τύπου Iliyushin-20 από φίλια πυρά, οδήγησε στο θάνατο 15 στρατιωτικών των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και στην άνοδο της ρητορικής έντασης ανάμεσα στη Ρωσία και το Ισραήλ. Ευλόγως, δημιουργούνται ερωτηματικά για τον τρόπο με τον οποίο το Ιλιούσιν συνετρίβη στην επιφάνεια της Ανατολικής Μεσογείου, 22 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Συρίας.

Ένα πρώτο στοιχείο το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψιν προκειμένου να εντοπιστούν τα αίτια, είναι ότι το ηλεκτρονικό ίχνος  (IFF-Identification Friend or Foe) που εξέπεμπε το IL-20 έχει καταγραφεί από Ρώσους, Ισραηλινούς, Σύρους αλλά και δυνάμεις που έχουν στρατιωτική παρουσία στην περιοχή. Καταρχάς, στα ανοιχτά της Κύπρου έπλεε γαλλική φρεγάτα, ενώ λίγο βορειότερα, περιπολεί πολυεθνική δύναμη του ΟΗΕ, ως εκ τούτου για το περιστατικό έχουν εικόνα περισσότερες της μιας δυνάμεις.

Ένα δεύτερο στοιχείο είναι ότι το Ιλιούσιν συνετρίβη σε μια περιοχή η οποία βρίσκεται ανάμεσα στις δύο κύριες στρατιωτικές εγκαταστάσεις των Ρώσων στη Συρία, την αεροπορική βάση του Χμεϊμίμ και τη ναυτική βάση της Ταρτούς και το κύριο Συριακό εμπορικό λιμάνι, τη Λαττάκεια. Εν ολίγοις, σε έναν χώρο πλήρους ρωσικού ελέγχου. Σε γενικές γραμμές η πτώση του Ιλιούσιν περιλαμβάνει αρκετά θολά σημεία.

Με βάση, ωστόσο, τα προαναφερθέντα στοιχεία, την παραδοχή εκ μέρους του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ότι το Ιλιούσιν δεν καταρρίφθηκε από ισραηλινά πυρά, στην επιφάνεια και τις εκτιμήσεις ειδικών με γνώση της αεροπλοΐας, ιδιαίτερα σε περιοχές με τόσο έντονη στρατιωτική κίνηση, όπως αυτή πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο, αναδύονται δύο βασικά σενάρια:

Πρώτον, το προφανές σενάριο του λάθους. Η Συριακή Αεράμυνα χρησιμοποιεί ρωσικά όπλα και ελέγχεται 100% από τη Μόσχα. Είναι εξαιρετικά πιθανόν, να μην υπήρξε σωστός συντονισμός ανάμεσα στις αεροπορικές δυνάμεις της Ρωσίας στη Συρία και τις δυνάμεις του Άσαντ. Πρόκειται για τις λεγόμενες αμοιβαίες παρεμβολές (mutual interference στην ΝΑΤΟϊκή ορολογία). Ένα ενδιαφέρον ερώτημα είναι αν ο αισθητήρας μέσω του οποίου εκπέμπεται το ίχνος IFF ήταν ανοιχτός. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, είναι αδιανόητο να μην υπήρχε επικοινωνία ανάμεσα στους πιλότους του Ιλιούσιν και την Αεράμυνα.

Δεύτερο, είναι το σενάριο της παντελούς έλλειψης επικοινωνίας ανάμεσα σε όλες τις πλευρές. Η Συριακή Αεράμυνα μπορεί έκανε λάθος και πράγματι να στόχευε άλλα αεροπλάνα. Δεδομένου ότι στην περιοχή πετούσαν και τέσσερα Ισραηλινά F-16, το σενάριο δεν μπορεί να αποκλειστεί, ωστόσο είναι μάλλον αδύναμο. Πρώτον, διότι αυτό σημαίνει ότι οι Συριακές δυνάμεις, οι οποίες ελέγχονται από την Ρωσία, έχουν αποφασίσει να εμπλακούν σε ανοιχτή σύγκρουση με την Ισραηλινή Αεροπορία. Αυτό το σενάριο είναι μάλλον αδύναμο, καθώς η Μόσχα και η Ιερουσαλήμ διατηρούν συνεργασία προκειμένου ακριβώς να αποφεύγονται τέτοια ατυχήματα σε μια περιορισμένης γεωγραφικής έκτασης περιοχή.

Το σενάριο που χρησιμοποίησε ο εκπρόσωπος Τύπου του Ρωσικού υπουργείου Άμυνας περί χρήσης τη Ιλιούσιν ως ασπίδας προκειμένου τα ισραηλινά F-16 να αποφύγουν τη γραμμή πυρός της Συριακής Αεράμυνας, είναι μάλλον αδύναμο. Και τούτο διότι ο ηλεκτρονικός έλεγχος των πτήσεων εξασφαλίζει ακριβώς αυτό, ότι είναι αδύνατον το ίχνος IFF ενός αεροπλάνου, να «μπερδευτεί» καθ’ οιονδήποτε τρόπο, με κάποιο άλλο, έστω ευρισκόμενο σε κοντινή απόσταση, αεροσκάφος.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Βασίλη Νέδου

Κόσμος: Τελευταία Ενημέρωση

X