Kathimerini.com.cy
Μιάμιση εβδομάδα πριν από τις προγραμματισμένες διαβουλεύσεις Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) και Σοσιαλδημοκρατών (SPD) για την ανανέωση του μεγάλου συνασπισμού στη Γερμανία το παζάρι έχει ήδη ξεκινήσει, με τις δύο πλευρές να διατυπώνουν τις κόκκινες γραμμές τους και τα σημεία δυνάμει συμβιβασμών. Ο Σοσιαλδημοκράτης ΥΠΕΞ Ζίγκμαρ Γκάμπριελ έθεσε ως όρο για την επίτευξη συμφωνίας τη συναίνεση γύρω από τις μεταρρυθμίσεις στην Ε.Ε. και το ασφαλιστικό. «Αν η καγκελαρία εξακολουθήσει να απορρίπτει όλες τις προτάσεις για μεταρρύθμιση της Ε.Ε., δεν πρόκειται να υπάρξει συνεργασία με το SPD», διεμήνυσε σε συνέντευξή του στην «Μπιλντ» την περασμένη Τρίτη. Ακόμη δεν έχει αποφασιστεί αν έχει νόημα η έναρξη επίσημων διαπραγματεύσεων, έσπευσε να διευκρινίσει. Παράλληλα επέμεινε στη θέσπιση ενιαίας ασφάλισης για όλους τους πολίτες μέσα από την εναρμόνιση κρατικής και ιδιωτικής περίθαλψης.
Η παράταση του πολιτικού αδιεξόδου αφήνει ανεξίτηλα ίχνη στις επιδόσεις των κομμάτων και τη δημοτικότητα των επικεφαλής των δύο στρατοπέδων. Το κόμμα της Μέρκελ αυξάνει μεν ελαφρά την επιρροή του, οι Σοσιαλδημοκράτες όμως κατρακυλούν κάτω από το 20%. Πολιτικό κόστος από τη μη συμμετοχή τους στον κυβερνητικό συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Πράσινους επωμίζονται και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες. Ο ηγέτης του SPD Μάρτιν Σουλτς ανακηρύχθηκε ο μεγάλος χαμένος του 2017, ενώ οι μισοί Γερμανοί θεωρούν ότι η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ θα πρέπει να εγκαταλείψει πρόωρα τον θώκο, σε περίπτωση επανεκλογής της. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Kantar Emnid και του ομίλου Funke, το 67% θεωρεί ότι ο Σουλτς είναι ο «λούζερ» της χρονιάς, αφού οδήγησε το κόμμα του στο χειρότερο ποσοστό του κατά τη μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Στην ίδια έρευνα το 53% εκτιμά ότι το 2017 ήταν μια εξαιρετικά κακή χρονιά για τη Μέρκελ.
Οι Σοσιαλδημοκράτες
Σε μία ενδιαφέρουσα ανάλυσή του για τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ο Γερμανός αναλυτής της εφημερίδας «Τσάιτ», Γιόχεν Μπίτνερ, προσπαθεί να εξηγήσει την κατάρρευση των Σοσιαλδημοκρατών. «Οι Σοσιαλδημοκράτες είναι λογικό να φοβούνται το φλερτ της Μέρκελ. Η Μέρκελ χρησιμοποίησε τον συνασπισμό για να υιοθετήσει κάποιες από τις ιδέες τους. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι χρειάζονται χρόνο για αποθεραπεία αντί για μια ακόμη ευκαιρία να αυτοκαταστραφούν στην εξουσία. Τα προβλήματά τους όμως είναι χρόνια και βαθύτερα από την τελευταία τετραετία. Το κόμμα τους φθίνει σταθερά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, λαμβάνοντας 20% του εκλογικού σώματος σήμερα έναντι 40% το 1998...
»Τα βάσανα των Σοσιαλδημοκρατών είναι τόσο εύκολο να εξηγηθούν όσο δύσκολο είναι να γίνουν αποδεκτά από το κόμμα. Ξεκινούν με το χάσμα ανάμεσα στην πολιτική συνείδηση και την πρακτική. Παρά τη διεθνιστική της προσέγγιση, η σοσιαλδημοκρατία ανέκαθεν επαφιόταν στο έθνος-κράτος ως πλαίσιο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργατών και την αναδιανομή του πλούτου. Στη διάρκεια του 19ου και 20ού αιώνα, όλα αυτά είχαν νόημα. Κι είναι τραγική ειρωνεία ότι οι ίδιοι οι Σοσιαλδημοκράτες ήταν αυτοί που μετά το 1989 υιοθέτησαν την ιδέα μιας παγκοσμιοποιημένης εποχής πέρα από το έθνος-κράτος και τα τείχη. Σε αυτόν τον γενναίο νέο κόσμο, χώρες με παρόμοιες κοσμοθεωρίες συνήψαν διακρατικές συμφωνίες για να αντιμετωπίσουν τον αυξανόμενο ανταγωνισμό της παγκόσμιας οικονομίας», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Μπίτνερ, ο οποίος αποκηρύσσει ωστόσο τη φιλοευρωπαϊκή πλειοδοσία του Σουλτς περί Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
