Kathimerini.gr
ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Πέρυσι τον Σεπτέμβριο ο Εμανουέλ Μακρόν έγινε ο πρωταγωνιστής της διεθνούς επικαιρότητας με τις θεατρικά σκηνοθετημένες ομιλίες του στην Πνύκα και τη Σορβόννη. Εκεί, ο Γάλλος πρόεδρος σκιαγράφησε το φιλόδοξο σχέδιό του για μια βαθιά μεταρρύθμιση της Ε.Ε., με πολλά στοιχεία ομοσπονδιακού υπερκράτους.
Ενα χρόνο αργότερα, το πρακτικό αντίκρισμα αυτής της στρατηγικής παραμένει πενιχρό, κυρίως λόγω γερμανικής αδράνειας. Σε μια προσπάθεια να δώσει ώθηση στις εξελίξεις, ο Γάλλος ηγέτης έχει αποδυθεί σε καινούργιο διπλωματικό μαραθώνιο, που ξεκίνησε την περασμένη Δευτέρα με τη σημαντική ομιλία του στην ετήσια συνέλευση των Γάλλων πρεσβευτών. Ακολούθησε η επίσκεψή του στη Δανία και τη Φινλανδία, ενώ την επόμενη εβδομάδα θα συναντηθεί με τους ηγέτες του Λουξεμβούργου, του Βελγίου και της Γερμανίας ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. που θα πραγματοποιηθεί στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, την 20ή Σεπτεμβρίου. Πολλοί αναλυτές διέκριναν στην ευρωπαϊκή εκστρατεία του Μακρόν έντονο προεκλογικό χρώμα. Είναι γνωστό ότι, ενόψει των ευρωεκλογών του Mαΐου, φιλοδοξεί να ηγηθεί ενός κεντρώου, φιλοευρωπαϊκού συνασπισμού, αναδεικνύοντας ως κύριο αντίπαλό του τις δυνάμεις τις εθνικιστικής Δεξιάς και της Ακροδεξιάς. Κάτι που και ο ίδιος τόνισε την Τρίτη, με αφορμή τη συνάντηση του αρχηγού της ιταλικής Λέγκας Ματέο Σαλβίνι με τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπαν στο Μιλάνο.
Απροθυμία
Ωστόσο, αν εξαιρέσει κανείς τους Ciudadanos της Ισπανίας, ουδεμία άλλη υπολογίσιμη πολιτική δύναμη έχει συστρατευθεί μέχρι τώρα με το κόμμα του, το LREN. Ενδεχόμενη αποτυχία του κινδυνεύει να εδραιώσει την εντύπωση ότι ο ίδιος και το ασταθές κόμμα του αποτελούν διάττοντες αστέρες. Τις δυσκολίες του ευρωπαϊκού του σχεδίου αναγνώρισε ο ίδιος ο Μακρόν στην ομιλία της περασμένης Δευτέρας. Αφού παραδέχτηκε ότι οι δυνάμεις του εθνικισμού και της ξενοφοβίας βρίσκονται σε άνοδο, έκανε λόγο για «διπλή κρίση, της πολυμερούς συνεργασίας και της Ευρώπης». Με δεδομένη την πολιτική μονομερούς ηγεμονισμού της κυβέρνησης Τραμπ, κάλεσε την Ευρώπη να αποκτήσει «στρατηγική αυτονομία» έναντι των ΗΠΑ.
Στη συνέχεια, σκιαγράφησε μια στρατηγική που μοιάζει να αφήνει πίσω της τα ομοσπονδιακά οράματα, προς όφελος μιας πιο πραγματιστικής προσέγγισης, κάποιες φορές με γκωλικές αποχρώσεις. Πρότεινε μια νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική «ομόκεντρων κύκλων», όπου στον πρώτο κύκλο θα βρίσκεται η Ε.Ε. με πυρήνα μια πιο συνεκτική Ευρωζώνη. Στον δεύτερο, θα βρίσκεται η Βρετανία – μάλιστα, σύμφωνα με τους Times, ο Μακρόν θα προτείνει μια γενναιόδωρη φόρμουλα στενής συνεργασίας μετά την ολοκλήρωση του Brexit. Τέλος, στον τρίτο κύκλο θα βρίσκονται η Ρωσία και η Τουρκία, δύο χώρες τις οποίες συμπεριέλαβε στην «ευρύτερη Ευρώπη». Υπό αυτό το πρίσμα, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε την τόλμη να χαρακτηρίσει «υποκρισία» τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και να καλέσει την Ε.Ε. να αναπροσανατολιστεί σε μια «ειδική σχέση» με την Αγκυρα. Επιπλέον, χαρακτήρισε «παράλογο» το γεγονός ότι ενώ η Ε.Ε. έχει μπροστά της το μέγα πρόβλημα του Brexit, αναλώνεται σε συζητήσεις για «την ένταξη της Αλβανίας και άλλων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων». Τέλος, ζήτησε να περιληφθεί η Ρωσία σε μια «νέα αρχιτεκτονική ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας», υπό την προϋπόθεση να υπάρξουν βήματα προόδου στο Ουκρανικό. Η τελευταία τοποθέτησή του, την οποία επανέλαβε και στο Ελσίνκι, προκάλεσε θετικές αντιδράσεις από το Κρεμλίνο και οι πληροφορίες λένε ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα επισκεφθεί το Παρίσι τον Νοέμβριο.
