Του Απόστολου Κουρουπάκη
Θυμάμαι τους γονείς μου, όταν έβλεπαν ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου να λένε, "μακαρίτης κι αυτός, δεν ζει κανένας από αυτούς σήμερα...", και αμέσως ξεκινούσε η συζήτηση για την εποχή του '60 και του '70. Ακούγοντάς τους να μνημονευουν ονόματα, μου φαινόταν περίεργο ότι θα έφτανα να το λέω κι εγώ κάποτε αυτό.
Το μπουμ της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα, στα τέλη του ένδοξου ανανενωτικού '80 και αρχές του 1990 στην επαρχία, γνώρισε στη δική μου γενιά τους ένδοξους της βιντεοταινίας,ανερχόμενους ηθοποιούς, νεόκοπους αποφοίτους δραματικών σχολών και πολλούς άλλους. Σήμερα, έχοντας περάσει σχεδόν τριάντα χρόνια δεν πιστεύω ότι λέω ήδη "μακαρίτης κι αυτός".
Η Νατάσα Μανίσαλη, που έκανε την προσωπική της επιτυχία στο "Εμείς κι εμείς", είχε υποδυθεί με επιτυχία την αποτυχήσασα σύζυγο στους "Μικρομεσαίους", μια σειρά "ιστορία" από μόνη της. Η Μπέτυ Πετρίδη των Μικρομεσαίων, η Νατάσα της Δισκογραφικής με τις πολλές γνωριμίες πέθανε τα ξημερώματα, και κάπου εκεί λες ότι δεν είναι δυνατόν, άλλωστε ήταν πολύ νέα, τη θυμάσαι ακόμα φρέσκια στην τηλεόραση.
Ετσι πρόχειρα σκέφτομαι ότι από τα παιδικά τηλεοπτικά μου χρόνια έχω ήδη απώλειες, Τόνυ Αντονι από τα 7 κακά της μοίρας μου, ο Βλάσσης Μπονάτσος από τους Απαράδεκτους, σήμερα η Νατάσα Μανίσαλη από το Εμείς κι εμείς, η Βίκυ Βανίτα, από το Ρετιρέ, και άλλοι τόσοι, αλλά μην κάνουμε συναπάντημα, δεν είναι ο τόπος εδώ.
Καλό ταξίδι, στην Μπέτυ και στη Νατάσα και εμείς της πολλής τηλεόρασης δεν θα την ξεχάσουμε έτσι εύκολα.
