Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Ένας μεγάλος κύκλος κλείνει για την Τράπεζα Κύπρου με την αποχώρηση, για προσωπικούς λόγους, του Τζον Πάτρικ Χούρικαν από τη θέση του Ανώτατου Διευθύνοντα Σύμβουλου, ωστόσο ένας άλλος ανοίγει όσον αφορά στην ονοματολογία για τον διάδοχό του με συγκεκριμένα ονόματα ήδη ν’ ακούγονται στο τραπεζικό παρασκήνιο.
Μπορεί στις σημερινές ανακοινώσεις της Τράπεζας Κύπρου να πρωταγωνίστησαν οι κεφαλαιακοί δείκτες που είναι βελτιωμένοι, οι ζημιές για το οικονομικό έτος του 2018 και οι επόμενοι σχεδιασμοί της Τράπεζας, αλλά την παράσταση έκλεψε η έξοδος Χούρικαν από την Τράπεζα Κύπρου.
Γεγονός είναι πάντως, πως το Συγκρότημα μετά και την διαφαινόμενη έλευση του Τάκη Αράπογλου αλλά και την αποχώρηση Χούρικαν γυρίζει για τα καλά σελίδα με τις αλλαγές προσώπων, που όμως όπως κυρίως πηγές της ίδιας της τράπεζας υποστηρίζουν δεν πρόκειται να επηρεάσουν την πορεία που έχει ακολουθηθεί ως τώρα, στρατηγικά.
Η πεποίθηση αυτή βασίζεται μάλιστα στην πρώτη ανάγνωση που έκαναν οίκοι αξιολόγησης στο άκουσμα της είδησης για την αποχώρηση του Χούρικαν. Ανάγνωση που υποστηρίζει πως η μετάβαση θα είναι ομαλή και βάσει στρατηγικής το Συγκρότημα θα συνεχίσει να έχει στο επίκεντρο την επαναφορά από προβληματικές εκθέσεις.
Ωστόσο το γεγονός ότι αξιολογείται έτσι η κατάσταση από τους Οίκους, δεν σημαίνει πως δεν έχει ανοίξει ήδη το τριώδιο της ονοματολογίας. Την ίδια ώρα, κυκλοφορούν και οι πληροφορίες που επιμένουν πως η Τράπεζα Κύπρου πρέπει να πάρει και πάλι «κυπριακό» χαρακτήρα, με την έννοια του περάσει η ηγεσία σε τοπικά χέρια εφόσον από το 2013 κι εντεύθεν κυριαρχούν ξένοι αξιωματούχοι. Αυτό ωστόσο μένει να κατά πόσο θα έχει βαρύτητα ή όχι στην τελική επιλογή.
Ο συμβουλευτικός Οίκος και οι μνηστήρες
Ως και πάγια μπορεί να χαρακτηριστεί η επιλογή εκ μέρους τραπεζών που έχουν βρεθεί σε ανάλογη θέση κατά το παρελθόν να προσφεύγουν σε ξένο συμβουλευτικό Οίκο για την αναζήτηση του επόμενου επικεφαλής. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση ήδη όπως προαναφέρθηκε, καταγράφονται και ονόματα που «παίζουν» για τη θέση.
Εν πρώτοις, χωρίς να σημαίνει κάτι αυτό, ακούγεται έντονα στο παρασκήνιο το όνομα του Χριστόδουλου Πατσαλίδη, Αναπληρωτή Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου. Θα είναι μία προσθήκη εκ των έσω με θετικά το ότι γνωρίζει εν πολλοίς και οργανικά το Συγκρότημα, συν το ότι είναι εκ των παλαιότερων, εφόσον ανήκει στο δυναμικό της από το 1996.
Ωστόσο και το όνομα του Nick Smith είναι ανάμεσα σε εκείνα που «παίζουν» για τη θέση του Χούρικαν. Η εμπειρία του άπτεται στις αναδιαρθρώσεις χρεών, παλαιότερα εργάστηκε στον ελεγκτικό οίκο KPMG ενώ εργάστηκε επίσης και στη Royal Bank of Scotland, στη μονάδα αναδιάρθρωσης και απομόχλευσης δανείων της τράπεζας. Υπάρχουν ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση και οι πληροφορίες εκείνες που έχουν να κάνουν με τις σχέσεις του κ. Smith μέσα στο Συγκρότημα, ειδικά ως προς τις συνεργασίες του και τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος τις αντιλαμβάνεται, ίσως σταθεί και ως κομβικός παράγοντας για τη συνέχεια.
Τέλος, πηγές επισημαίνουν πως η έλευση του κ. Αράπογλου ίσως φέρει και CEO από την Ελλάδα, εκτός από Πρόεδρο του ΔΣ της Τράπεζας.
S&P: Καμία ανησυχία
Ο Standard and Poor's θεωρεί ότι η αποχώρηση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου John Patrick Hourican, δεν θα οδηγήσει σε ουσιαστικές αλλαγές και στην εστίαση του επιχειρηματικού προφίλ της τράπεζας.
Αναλυτής του Οίκου εκτιμά πως η διαδοχή του θα είναι ομαλή και η τράπεζα θα συνεχίσει να επιδιώκει στρατηγική ανάκαμψης, με τη διοίκηση να επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των ΜΕΔ της.
Το ιστορικό του Χούρικαν
Ο κ. Χούρικαν διορίστηκε στην Τράπεζα Κύπρου ως διευθύνων σύμβουλος στις 23 Οκτωβρίου 2013. Με βάση την ετήσια έκθεση του 2017 ο ετήσιος μισθός του κ. Χούρικαν ήταν €2,10 εκατ. και το 2016 στα €1,65 εκατ. Το 2015 με βάση την ετήσια έκθεση η αμοιβή ήταν €910 χιλ. και το 2014 στις €844 χιλ.
Ο ίδιος προτάσσει προσωπικούς λόγους για την αποχώρησή του, κάτι που είχε ακουστεί και παλαιότερα. Ανανεώνοντας ωστόσο το συμβόλαιό του μέχρι το τέλος του 2019, διαφαίνονταν πως προβλήματα που υπήρχαν είχαν ξεπεραστεί. Ήταν έντονο στο τραπεζικό παρασκήνιο το γεγονός ότι ήθελε να περνάει περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του, και ειδικά με τα τέσσερα παιδιά του.
