Δύο είναι τα δεδομένα στο ενεργειακό μέτωπο, τα οποία θα κρίνουν τελικά ποιες εταιρείες θα πάρουν ποια οικόπεδα, του τρίτου γύρου αδειοδότησης. Πρώτον, τα χρονοδιαγράμματα που έχει καταθέσει η καθεμία από αυτές ως προς την έναρξη των εργασιών. Δεύτερον, τα πολιτικά μηνύματα που θα σταλούν προς όλες τις κατευθύνσεις, μέσω της παρουσίας συγκεκριμένων εταιρειών στα ανοικτά της Κύπρου.
Στο μεν πρώτο σκέλος, η κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», θα λάβει πολύ σοβαρά υπόψη της τον χρόνο μέσα στον οποίο από τη στιγμή που ένα οικόπεδο θα κατοχυρωθεί σε μία εταιρεία, θα ξεκινήσουν και οι έρευνες. «Σκοπός δεν είναι να δοθούν τα οικόπεδα και οι εταιρείες που θα τα πάρουν να τα κρατάνε, αλλά να προχωρήσουν το ταχύτερο με τις δικές τους ενέργειες» τόνισε στην «Κ» αρμόδια πηγή. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το Κυπριακό δεν εκλείπει από την εξίσωση, εφόσον η πορεία μέχρι τον Δεκέμβριο στις συνομιλίες, θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις. Πηγές της εφημερίδας τονίζουν πως είναι σκοπός να υπάρχει μέχρι τότε, αν όχι κατάληξη των συνομιλιών, τέτοια πρόοδος και με το Φ.Α. παράλληλα, ώστε «να μην μπορούν να παρενοχλήσουν οι Τούρκοι, βγάζοντας έξω το όποιο Μπαρμπαρός».
Εφόσον λοιπόν, όπως τονίζεται, θα έχουν προχωρήσει και οι συνομιλίες, αλλά και η διαδικασία με τα του τρίτου γύρου αδειοδότησης, η Τουρκία που έχει ξεκινήσει έναν ευρύ κύκλο επαναπροσέγγισης με Ισραήλ-Ρωσία-Αίγυπτο, δεν θα θελήσει να εισέλθει σε ένα νέο συγκρουσιακό κλίμα στην ανατολική Μεσόγειο, προβαίνοντας σε προκλήσεις κατά της Κύπρου. Ειδικά εφόσον θα υπάρχουν εταιρείες-μεγαθήρια στην ΑΟΖ και ειδικά στο οικόπεδο 10. Την ίδια ώρα, όπως ενημερώνουν και πολιτικοί κύκλοι, οι εταιρείες που εξεδήλωσαν ενδιαφέρον για τον τρίτο γύρο, το έκαναν με τις ευλογίες των κυβερνήσεων των χωρών από τις οποίες προέρχονται. «Άρα, οτιδήποτε συμβεί στα ανοικτά της Κύπρου, δεν θα έχει αντίκτυπο μόνο στην Τουρκία ή στην Κύπρο, αλλά ευρύτερα» δήλωσε αρμόδια πηγή.
Η πολιτική πτυχή των ενεργειακών σχεδιασμών της Κύπρου και η εξέλιξη αυτών στο πέρασμα του χρόνου, έχει με αυτό τον τρόπο διττό χαρακτήρα. Από τη μία, θα επιφέρει τα όποια οικονομικά οφέλη, από την άλλη, η επένδυση των ιδίων των εταιρειών στην κυπριακή ΑΟΖ λαμβάνει υπόψη την ανεμπόδιστη εκμετάλλευση, αλλά και τη διαφύλαξη αυτής καθαυτής της επένδυσης, εξού και η Λευκωσία ποντάρει και στα μηνύματα που εκπέμπονται.
Τα μηνύματα του «10»
Αναφορικά με τα σενάρια, που ακούγονται ολοένα και περισσότερο και έχουν να κάνουν ακριβώς με την αντιστοιχία εταιρείας-οικοπέδου, προκύπτει μέχρι στιγμής από πληροφορίες της «Κ» ότι το «6» και το «8» θα το εκμεταλλευτούν οι Eni-Total, ενώ το «10» είναι το μεγάλο ζήτημα, που το διεκδικούν Exxon-Qatar, Eni-Total και οι Νορβηγοί. Πολιτικές πηγές αναφέρουν ότι το «10» λειτουργεί και ως κλειδί τόσο για το ενεργειακό-οικονομικό μέρος όσο και για το Κυπριακό: «Είναι ασπίδα για την Κύπρο σε πολλά επίπεδα. Αφενός δεν θα μπορεί, παρουσία τόσο ισχυρών εταιρειών να κάνει τα δικά της η Τουρκία, κάτι που για την Κύπρο είναι σημαντικό. Από την άλλη, σύμφωνα και με την τελευταία απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης, η κυπριακή ΑΟΖ δεν αμφισβητείται».
Υπενθυμίζεται, πως ήδη αναλυτές συνδέουν την απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης και τη διένεξη Φιλιππινών-Κίνας με την Κύπρο. «Η Κύπρος αδιαμφισβήτητα είναι νησί με μόνιμη οργανωμένη ζωή και κοινωνία, με μόνιμους ιστορικά κατοίκους, δικαιούται να έχει τη δική της ΑΟΖ» τονίζεται χαρακτηριστικά. Την τελική απόφαση για τα οικόπεδα θα την πάρει το υπουργικό, τονίζεται δε πως το «10» είναι εκείνο που γειτονεύει με το κοίτασμα Ζορ, λόγος που έφερε και το μπρος-πίσω εκ μέρους της γαλλικής Total, κατά το παρελθόν.
Το σημαντικό, όμως, όπως προκύπτει από τις πληροφορίες της «Κ», είναι ότι οι εταιρείες που έχουν καταθέσει το ενδιαφέρον τους στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν ενδιαφέρονται να κάνουν αγωγό προς την Τουρκία. Ενδυναμώνεται με αυτό τον τρόπο το σενάριο για κατασκευή τερματικού στην Κύπρο, ενώ την ίδια ώρα η πληροφορία αυτή, έρχεται σε μία στιγμή που η Άγκυρα, αφενός μεν προσπαθεί να επαναφέρει την ηρεμία στο εσωτερικό μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, αφετέρου προσπαθεί να μετατοπίσει το ενεργειακό κέντρο της Ευρώπης από την Ουκρανία, πάνω της.
Ο αγωγός Ερντογάν-Πούτιν
Είναι δεδομένη η πεποίθηση Ερντογάν να καταστήσει την Τουρκία αναγκαία, σε ενεργειακό επίπεδο, για την Ευρώπη. Η επαναπροσέγγιση με Ισραήλ και Ρωσία ενέχει αναμφίβολα το ενεργειακό στοιχείο, εφόσον τα σενάρια που φτάνουν μέχρι και στις Βρυξέλλες ακούνε στο όνομα «Turkishstream». Στις 9 του μήνα, αναμένεται να γίνει η συνάντηση Ερντογάν-Πούτιν και εκεί το ενεργειακό αναμένεται να είναι ψηλά στην ατζέντα, εφόσον ο στόχος του πρώτου είναι διττός. Αφενός μέσω του αγωγού με Ισραήλ να φτάσει το αέριο στην Τουρκία και αφετέρου η μεταφορά ρωσικού αερίου στην Τουρκία.
Τα σενάρια αυτά δεν τα βλέπει με καλό μάτι ούτε η Ε.Ε., αλλά ούτε και οι ΗΠΑ. Αμφότερες χώρες θέλουν μείωση της εξάρτησης από το φυσικό αέριο της Ρωσίας και από την άλλη, η άνοδος της Τουρκίας, που αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα στο εσωτερικό της, σε ενεργειακό παίκτη, προκαλεί επιπρόσθετους πονοκεφάλους. Το Ισραήλ ξεκαθάρισε στην Κύπρο πως θέλει να έχει όλες τις επιλογές στο τραπέζι (για αγωγό προς Τουρκία, χωρίς λύση στο Κυπριακό), από την άλλη η Ευρώπη δεν θέλει να παρακαμφθεί η Ουκρανία ως ενεργειακός κόμβος της Ρωσίας για εξαγωγή φυσικού αερίου προς τις χώρες της γηραιάς Ηπείρου.
Οι κινήσεις Ερντογάν, ως εκ τούτου, γίνονται δεκτές με καχυποψία, καθώς και οι δηλώσεις που γίνονται επί του θέματος. Ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Alexander Novak, δήλωσε πως «η Τουρκία θα παίξει έναν μεγάλο ρόλο ως χώρα μεταφοράς», ως προς την τροφοδότηση της Ευρώπης. Η Ευρώπη, την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, κοιτάει προς το Αζερμπαϊτζάν, υπενθυμίζοντας στην Τουρκία τις ευθύνες της για τη δημιουργία του συγκεκριμένου αγωγού, όταν η Γερμανία την ίδια ώρα πιέζει για τον Nord Stream 2, που επί της ουσίας θα διπλασιάσει τις εισαγωγές Φ.Α. από τη Ρωσία.
