Αποφεύγοντας να απαντήσει επί της ουσίας και καλύπτοντας πλήρως την αδιαφάνεια που χαρακτηρίζει ενέργειες αξιωματούχων των Η.Ε. στην Κύπρο στο ζήτημα των αγνοουμένων, την προσπάθεια παραπλάνησης του γ.γ. του ΟΗΕ, καθώς και την απαξίωση που επιδεικνύουν έναντι των ΜΜΕ και συναφώς του δικαιώματος του κοινού και ιδιαιτέρως των συγγενών αγνοούμενων στην ενημέρωση, ο εκπρόσωπος Τύπου του γ.γ. των Η.Ε. στη Νέα Υόρκη κ. Stephane Dujarric, απάντησε στις 28 Αυγούστου σε ηλεκτρονική επιστολή μας της 4ης Αυγούστου για το ζήτημα των αρχείων των Η.Ε. στην Κύπρο, καθώς για την απαράδεκτη συμπεριφορά συναδέλφων του στη Λευκωσία.
Στην επιστολή μας ημερομηνίας 04/08/2016 μεταξύ άλλων σημειώναμε ότι:
1. Κατά την επίσκεψη φέτος στη Νέα Υόρκη των τριών μελών της ΔΕΑ ανακοινώθηκε (01/06/2016) από τον γ.γ. ΟΗΕ, ότι έδωσε τη συγκατάθεσή του ώστε η ΔΕΑ να έχει πρόσβαση στα αρχεία των Η.Ε. στην Κύπρο κάτι που όπως ελέχθη από μέλη της ΔΕΑ συνέβαινε για πρώτη φορά. Διακηρύξεις που έρχονταν σε αντίθεση με τη δήλωση του εκπροσώπου της ΟΥΝΦΙΚΥΠ Μπράιαν Κέλι (28/07/2003), ότι σχετική έρευνα των αρχείων των Η.Ε. ολοκληρώθηκε από αρμόδιο ερευνητή και τα ευρήματα ήταν στη διάθεση της ΔΕΑ. Τα γεγονότα αυτά δημιουργούσαν σειρά ερωτημάτων κυριότερο των οποίων ήταν το κατά πόσον το 2003 , ο Μπράιαν Κέλι παραπλάνησε το κοινό με τη δήλωσή του ή το 2016 ο γ.γ. παραπλανήθηκε και παραπληροφορήθηκε και δεν ήξερε ότι οι πληροφορίες από τα αρχεία ήταν ήδη στη διάθεση της ΔΕΑ από το 2003;
2. Αναφέραμε ότι ως αποτέλεσμα των πιο πάνω δημοσιεύσαμε σχετικό ρεπορτάζ θέτοντας σειρά ερωτημάτων. Την επομένη της δημοσίευσης, λάβαμε ηλεκτρονικό μήνυμα από τον εκπρόσωπο των Η.Ε. στη ΔΕΑ, ο κ. Πολ Αρνί διά του οποίου κατηγορούμασταν για παραπλάνηση του κοινού και άγνοια των γεγονότων.
3. Αποστείλαμε σχετική επιστολή στον κ. Αρνί με σειρά ερωτημάτων για να αποκαταστήσουμε την αλήθεια που κατά την κατηγορία του διαστρέψαμε. Ουδέποτε λάβαμε απάντηση.
4. Την κατάσταση εκθέσαμε με σχετική επιστολή μας και προς τον εκπρόσωπο της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Κύπρο Aleem Siddique, προς τον οποίον θέσαμε τα σχετικά ερωτήματα χωρίς να λάβουμε οποιαδήποτε απάντηση.
5. Στην επιστολή μας στον εκπρόσωπο Τύπου του γ.γ. του ΟΗΕ, θέσαμε ευγενώς το ερώτημα αν μια τέτοια συμπεριφορά και μεταχείριση των δημοσιογράφων, αποτελεί πρακτική και πολιτική των Ηνωμένων Εθνών.
6. Διατυπώσαμε επίσης τη θέση ότι θεωρούμε απαραίτητο «ενόψει και της συμμετοχής των Η.Ε. στις διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης στο πολιτικό πρόβλημα, όλες οι προσπάθειες να εστιάζονται στη διατήρηση της αξιοπρέπειας, της ακεραιότητας και της αξιοπιστίας του ΟΗΕ γενικά και εμπλεκομένων υπαλλήλων του ειδικότερα». Προσθέταμε ακόμα ότι «η σιωπή και η έλλειψη σεβασμού προς τον Τύπο στην Κύπρο δεν υποκαθιστούν τη διαφάνεια και το δικαίωμα του κοινού, στις δημοκρατικές κοινωνίες, να ενημερώνεται, ειδικά αν οι δράσεις αυτές προέρχονται από αξιωματούχους που έχουν ως εντολή να εξυπηρετούν τους ευγενείς στόχους των Η.Ε.
7. Για τους πιο πάνω κυρίως λόγους, καταλήγαμε στην επιστολή μας παρακαλώντας τον κ. Dujarric να λάβει όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα ώστε να μας παρασχεθούν όλες οι πληροφορίες που ζητήσαμε από τους αξιωματούχους του ΟΗΕ στην Κύπρο και καταλήγαμε: «Στην απίθανη περίπτωση που αυτό αποδειχθεί ότι είναι δύσκολο ή αδύνατο, παρακαλώ όπως οι απαντήσεις στις ερωτήσεις μου, παρασχεθούν από εσάς τον ίδιο. Κατά κάποιο τρόπο, φαίνεται ότι είστε η τελευταία και μόνη μου ελπίδα για να εφοδιαστώ με την ορθή θέση των Η.Ε. σχετικά με το ζήτημα των αρχείων».
Απάντηση προς αφελείς…
Μετά από 24 ολόκληρες μέρες ο εκπρόσωπος Τύπου του γ.γ. του ΟΗΕ κ. Stephane Dujarric, απάντησε επίσης ηλεκτρονικώς στην επιστολή μας ως εξής: Αγαπητέ κύριε. Με πολλές απολογίες για την αργοπορημένη απάντηση. Ιδού τι μπορώ να σας πω σχετικά με την τύχη των αγνοουμένων στην Κύπρο και τα αρχεία των Ηνωμένων Εθνών. Όπως αναφέρετε στο μήνυμά σας, ο γ.γ. συναντήθηκε με τα μέλη της ΔΕΑ την 1η Ιουνίου 2016. Με την ευκαιρία αυτή, δήλωσε ότι τα Η.Ε. είναι πλήρως δεσμευμένα να μοιράζονται κάθε σχετική αρχειακή πληροφορία με τη ΔΕΑ. Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζουμε τη συμφωνία των μελών της ΔΕΑ της 28ης Ιουλίου 2016, να διεξάγουν μια ολοκληρωμένη ερευνητική προσπάθεια που να καλύπτει όλα τα σχετικά αρχεία, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων του ΟΗΕ.
Ελπίζουμε ειλικρινά ότι αυτό θα είναι χρήσιμο στον εντοπισμό των εκατοντάδων προσώπων που εξακολουθούν να αγνοούνται. Σε ό,τι αφορά τα συγκεκριμένα ερωτήματά σας που σχετίζονται με γεγονότα πέραν της μιας δεκαετίας και με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, δεν έχουμε καμία ένδειξη για εσκεμμένες προσπάθειες ώστε να αποκρυφτούν πληροφορίες που θα μπορούσαν να ρίξουν φως στην τύχη των αγνοουμένων στην Κύπρο. Ο ΟΗΕ έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να υποστηρίζει τις σημαντικές προσπάθειες της ΔΕΑ από αυτή την άποψη».
Ουδεμία απάντηση για την περιφρονητική και εν πολλοίς προσβλητική στάση των συναδέλφων του στην Κύπρο αλλά ούτε και για το γεγονός ότι τα αρχεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ παρέμειναν κλειδωμένα στο Γραφείο του τρίτου μέλους της στο Λήδρα Πάλας για 13 χρόνια, ούτε φυσικά και για το γεγονός ότι εξ αυτών των αρχείων είχαμε το 2003 δημοσιεύσει στοιχεία για χώρους ταφής αγνοουμένων από έκθεση της UNCIVPOL του 1974, τα οποία και επαναδημοσιεύσαμε στις 17/07/2016 προς απόδειξη των γραφομένων μας. Αντί απαντήσεων ο κ. Stephane Dujarric, μας πληροφορεί, ως να απευθύνεται σε αφελείς ιθαγενείς, ότι στα ερωτήματά μας που πάνε πίσω δέκα και πλέον χρόνια τα Η.Ε. δεν έχουν καμία ένδειξη για εσκεμμένες προσπάθειες ώστε να αποκρυφτούν πληροφορίες. Κι αυτό την ώρα που του παραθέσαμε συγκεκριμένα στοιχεία, ονόματα και δεδομένα. Σαφέστατα προκύπτει από τα πιο πάνω ότι, όπως λέει και η λαϊκή ρήση «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει» έτσι και τα ανά τον πλανήτη καταβολεμένα golden boys των Η.Ε. φροντίζουν να αλληλοκαλύπτονται.
Η συμφωνία της 28ης Ιουλίου και η κρυμμένη ουρά της
Με αφορμή το γεγονός ότι ο κ. Dujarric χαιρετίζει τη «συμφωνία των μελών της ΔΕΑ της 28ης Ιουλίου 2016, να διεξαγάγουν μια ολοκληρωμένη ερευνητική προσπάθεια που να καλύπτει όλα τα σχετικά αρχεία, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων του ΟΗΕ» και καθότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε ανακοίνωση για το περιεχόμενο μιας τέτοιας συμφωνίας καταφύγαμε στην ιστοσελίδα της ΔΕΑ όπου στην ημερομηνία 28/07/2016 υπάρχει αναρτημένη στην αγγλική μόνο γλώσσα ανακοίνωση με τίτλο, «Με πρωτοβουλία της ΔΕΑ αρχίζει εις βάθος έρευνα αρχείων στην Κύπρο και το εξωτερικό», στην οποία αναφέρονται και τα εξής: «Αντιμέτωπη με αυξανόμενες δυσκολίες για εντοπισμό πρόσθετων ανθρωπίνων λειψάνων, η ΔΕΑ χρειάζεται επειγόντως να διευρύνει τις προσπάθειες για την απόκτηση πληροφοριών που μπορεί να οδηγήσουν στην ανακάλυψη χώρων ταφής.
Αυτό περιλαμβάνει την επανεξέταση αρχειακού υλικού διεθνών οργανισμών, κρατικών φορέων και των εντόπιων αρχών που ήταν παρόντες κατά τη διάρκεια των γεγονότων του 1963-64 και 1974. Μετά από εκτενείς συζητήσεις επί αυτού του ευαίσθητου θέματος, τα μέλη της ΔΕΑ έχουν πλέον αποφασίσει όπως ζητήσουν πρόσβαση σε πληροφορίες από όλα τα σχετικά μέρη. Επιπλέον, έχουν συμφωνήσει στη σύσταση ειδικής μονάδας στο πλαίσιο της ΔΕΑ για τη διεξαγωγή αρχειακής έρευνας. Αυτή θα περιλαμβάνει ομάδα ερευνητών οι οποίοι θα αναλάβουν το μακρύ έργο της διενέργειας αμερόληπτης επανεξέτασης αρχείων, στην Κύπρο και στο εξωτερικό, που σχετίζονται με τα γεγονότα του 1963/4 και 1974. Τα μέλη της ΔΕΑ, ελπίζουμε ότι αυτή η προσπάθεια θα αποφέρει νέες πληροφορίες που θα βοηθήσουν στον εντοπισμό χώρων ταφής αγνοουμένων προσώπων ώστε να δοθούν απαντήσεις στις οικογένειες των θυμάτων σε όλο το νησί». Περί της ταμπακιέρας ουδεμία αναφορά.
Και η ουρά της αχλάδας
Με την πιο πάνω ανακοίνωση της ΔΕΑ δεν αποκαλύπτεται το περιεχόμενο της συμφωνίας της 28ης Ιουλίου 2016, η οποία είναι γραπτή και θεωρείται εμπιστευτικής φύσεως, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» από πηγές των Η.Ε. στην Κύπρο και στη Νέα Υόρκη. Το γεγονός ότι θεωρείται εμπιστευτικής φύσεως και δεν δημοσιοποιήθηκε παρουσιάζει, κατά την εκτίμησή μας, τα ίδια συμπτώματα που οδήγησαν το ζήτημα των ερευνών και τη δραστηριότητα της ΔΕΑ σε τέλμα, με αποτέλεσμα κατόπιν εορτής να αναζητούνται παυσίπονα και ανασταλτικά ώστε ο ασθενής να μην εκπνεύσει.
Τελευταίο αλλά εξαιρετικά σημαντικό είναι το γεγονός ότι όλο το σκηνικό για καταφυγή σε αρχεία άλλων χωρών και οργανισμών στήθηκε από τη ΔΕΑ, προεξάρχοντος του τρίτου μέλους Ελβετού Πολ Αρνί, κατόπιν των επανειλημμένων απαιτήσεων της ε/κ πλευράς όπως η Τουρκία δώσει πληροφορίες από τα αρχεία του κατοχικού στρατού για τους τάφους περισυλλογής. Δηλαδή τους μεγάλους ομαδικούς τάφους που δημιουργήθηκαν σε πεδία μαχών και όπου ετάφησαν εκατοντάδες Ε/κ. Όλα όμως προσκρούουν άλλη μια φορά στη συσκότιση που φοράει τον φερετζέ της ελβετικής εμπιστευτικότητας!
