ΚΥΠΕ
Ο αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία συνεχίζεται, ανέφερε ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, Νικόλας Παπαδόπουλος σε ομιλία του για τις εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου.
«Πρέπει να πιστέψουμε στο δίκαιο του λαού μας. Και ο λαός πρέπει να βρει την αντοχή να συνενώσει τις δυνάμεις του και να παρουσιαστεί ανυποχώρητος στη διεκδίκηση των δικαίων του» είπε, λέγοντας πως δεν θα συμβιβαστούμε με τα τετελεσμένα της εισβολής, δεν θα γίνουμε προτεκτοράτο της Τουρκίας, δεν θα προσυπογράψουμε την διχοτόμηση της πατρίδας μας και δεν θα καταργήσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία".
Ο κ. Παπαδόπουλος είπε εξάλλου ότι «είναι ανιστόρητοι όσοι σήμερα, εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς, ασκούν κριτική στον αγώνα της ΕΟΚΑ, είτε για τον τρόπο, είτε για την σκοπιμότητα διεξαγωγής του» για να προσθέσει ότι ασκούν κριτική «γιατί τον αγώνα αυτό δεν μπορούν να τον οικειοποιηθούν».
Συνέχισε, λέγοντας ότι δεν πρέπει να ξεχνούν ότι «ο τετράχρονος αγώνας της ΕΟΚΑ πέτυχε την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, την ανεξαρτησία της Κύπρου και την ελευθερία του λαού μας. Ας μην ξεχνάμε όλοι εμείς, πως είναι ο αγώνας της ΕΟΚΑ που άνοιξε το δρόμο για μια νέα ελπιδοφόρα ιστορική εξέλιξη και πορεία».
Ανέφερε ακόμη ότι ο ένδοξος απελευθερωτικός αγώνας εξασφάλισε στον Κυπριακό Ελληνισμό προκεχωρημένη έπαλξη, την Ανεξαρτησία και την Κυπριακή Δημοκρατία.
Μνημονεύοντας τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση και τα 66 χρόνια από τον Αγώνα της ΕΟΚΑ, ο κ. Παπαδόπουλος είπε ότι αυτές τις μέρες ο Ελληνισμός γιορτάζει τις δυο κορυφαίες εθνικές επετείους της νεότερης μας Ιστορίας, που εκφράζουν την αγάπη του Έλληνα για την Ελευθερία και συμβολίζουν βωμούς θυσιών για την απόκτησή της.
Είπε εξάλλου ότι πριν 66 ακριβώς χρόνια, η Κύπρος συναντήθηκε με την Ιστορία της, «κοιμήθηκε σκλάβα και ξύπνησε ασκλάβωτη».
«Τέσσερα χρόνια δοκιμασίες και θυσίες σφράγισαν επάξια την πιο ένδοξη και ιερή σελίδα της σύγχρονης Ιστορίας του Κυπριακού Ελληνισμού, αφήνοντας βαριά υποχρέωση στο μέλλον και στις επόμενες γενιές» σημείωσε ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ και διερωτήθηκε πώς ξεπληρώνουμε το χρέος μας σ’ όλους τους «μεγάλους απόντες» και σε εκείνους που πέθαναν για τον τόπο.
«Τι έχουμε να δείξουμε για να τους πείσουμε πως ο αγώνας τους, 66 χρόνια μετά, συνεχίζεται και οι θυσίες τους δεν πήγαν χαμένες; Ποιος να τους πούμε ότι είναι ο σημερινός αγώνας η εκ περιτροπής προεδρία; Η παραμονή των εποίκων; Η θετική ψήφος και τα βέτο;» αναρωτήθηκε.
«Έκαναν τον Αγώνα για να δώσουμε στους Τούρκους υπηκόους τα δικαιώματα Ευρωπαίων πολιτών; Θυσιάστηκαν για να δώσουμε στην Τουρκία Συνομοσπονδία δυο Κρατών; Σε τι παραπλανητικούς μύθους να τους παρασύρουμε για να μη σηκωθούν και να μας φτύσουν» διερωτήθηκε.
Είπε τέλος πως «αν δεν έγινε σωστή αξιοποίηση του αγώνα, αν μερικοί εργάστηκαν τυφλά και με επιμονή για να καταστρέψουν όσα πολύτιμα με αίμα και θυσίες αποκτήθηκαν, αν η Κύπρος γνώρισε τις απειλές, τους εκβιασμούς και τις γαμψώνυχες συνωμοσίες ξένων επεμβάσεων, ντόπιων δακτύλων και του πραξικοπήματος της προδοτικής ακροδεξιάς, αυτό ούτε αντανακλά, ούτε μειώνει την αξία και τη σημασία του Αγώνα της 1ης Απριλίου 1955», αλλά αντίθετα εξυψώνει αυτόν τον Αγώνα ακόμη ψηλότερα".
