Του Απόστολου Κουρουπάκη
Σε αυτή τη στήλη αποφεύγω να πολιτικολογώ, διότι δεν μου πάει και πολύ, ούτε έχω τη βαθειά γνώση των όσων τεκταίνονται στα πολιτικά σαλόνια, στα υψηλά δώματα (από τις αγαπημένες μου φράσεις) των κομματικών εδρών. Αλλά μετά και το Μον Πελερέν των τεχνικών επιτροπών, το ανεπίσημο ένα πράμα, θα ήθελα να καταθέσω τις σκέψεις μου.
Στο ελβετικό θέρετρο του Μοντ Πελερέν, λοιπόν, μαζεύτηκαν αρχικά γιατί έπρεπε να συζητηθεί κυρίως το Εδαφικό. Ασφάλεια και Εγγυήσεις, δύο ζητήματα κεφαλαιώδους σημασίας θα τα συζητούσαν αμέσως μετά. Οι εγγυήτριες δυνάμεις με εκπεφρασμένες θέσεις, η Ελλάδα και η Μεγάλη Βρετανία δεν ενδιαφέρονται, η Τουρκία τις θεωρεί απαραίτητες, και επειδή δείχνει και ευελιξία μπορεί να τις συζητήσει και με άλλη μορφή. Και όλα αυτά ενώ σε μερικούς μήνες θα άλλαζε ο γενικός γραμματέας, η Τουρκία βρισκόταν και βρίσκεται ακόμα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα παρέδιδε τη σκυτάλη στον Ντόναλντ Τραμπ, η Ελλάδα για ακόμη μία φορά θα έπρεπε να στηθεί ενώπιον Γιούρογκρουπ, Γιουρο-γουόρκινγκ Γκρουπ, ΔΝΤ, Ε.Ε. και η Μεγάλη Βρετανία θα έπρεπε σιγά-σιγά να προγραμματίζεται για το Brexit.
Στο Μον Πελερέν Ι δεν τα βρήκαν, έφταιγε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, έφταιγε η αδιαλλαξία των Τούρκων, έφταιγε η απούσα Ε.Ε., έφταιγε ο χλιαρός ρόλος των Ηνωμένων Εθνών, έφταιγε το χιόνι που άρχισε να στοιβάζεται απειλητικά, με κίνδυνο όλοι να παραμείνουν αποκλεισμένοι. Δεν τα βρίσκουν, δεν υπάρχει πρόβλημα, χρόνος υπάρχει… Αν και το φαγητό δεν ήταν καλό είπαμε να ξαναπάμε στο Μον Πελερέν (και οι μαθητές των γυμνασίων το 2074 να προσπαθούν να μάθουν τι έγινε στο Ι και τι στο ΙΙ, ούτε αυτούς δεν λυπηθήκανε).
Όλοι ξανά στην Ελβετία, ούτε τσιγάρο δρόμος, δεν είναι. Του κάκου όμως, δεν τα βρήκαν ούτε τη δεύτερη φορά (αυτό είναι καλό για τους μαθητές, δεν έγινε τίποτα ούτε στο ένα ούτε στο δύο). Έφταιγε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, έφταιγε η αδιαλλαξία των Τούρκων, έφταιγε η απούσα Ε.Ε., έφταιγε ο χλιαρός ρόλος των Ηνωμένων Εθνών, έφταιγε το χιόνι που άρχισε να στοιβάζεται απειλητικά, με κίνδυνο όλοι να παραμείνουν αποκλεισμένοι. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αφού είδε και απόειδε και επειδή ολόκληρος ο κόσμος ήθελε λύση και μόνο ο ΥΠΕΞ της Ελλάδας και μερικοί λυσοφοβικοί εδώ στην Κύπρο δεν ήθελαν, είπε να πάει να φάει ένα πιάτο φαΐ με τον φίλο του τον Μουσταφά Ακιντζί και τον σύνδεσμό τους, τον Εσπεν Μπαρθ Αϊντε. Μετά το φαγητό γίνονται όλα πιο ξεκάθαρα. Αφού φάγανε και ήπιανε, συμφωνήσανε ότι όλα θα λυθούν μετά τις γιορτές στην Ελβετία, η Άντρη και η Μεράλ είχαν κανονίσει ρεβεγιόν και δεν μπορούσαν πιο πριν…
Αρχές του Γενάρη, μαζί με τους ηγέτες και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ο οποίος είναι κάτι σαν δυικός θεός) πήγαν στη Γενεύη και οι ηγέτες των πολιτικών κομμάτων, (το γιατί πήγαν θα είναι μία από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις του διαγωνίσματος ή των θεμάτων στις Παγκύπριες του 2074). Μην ξεχνάμε ότι σε λίγες μέρες θα άλλαζε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, η Βρετανία θα έπρεπε ακόμη πιο εντατικά να προετοιμάζεται για το Brexit και η Τουρκία να αντιμετωπίσει τρομοκρατία, Συριακό, συνταγματική αναθεώρηση, η Ελλάδα να δει πώς θα ξεκαθαρίσει τα του οίκου της…
Ωστόσο, η Τουρκία κάθισε στο τραπέζι μαζί με τους υπόλοιπους… ε καλά δεν κοιμηθήκανε και μαζί… η τ/κ πλευρά κατέθεσε χάρτη… ε, μα συγγνώμη γι’ αυτό δεν παλεύαμε τόσον καιρό; Σκέφτεστε τόσα πήγαινε-έλα και να μη μας δίνανε ούτε χάρτη; Κι εμείς χαιρόμαστε. Ενεπλάκη ενεργά και η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ! Φυσικά, η Ε.Ε. ενεπλάκη διότι σου λέει αυτοί εκεί θα εντάξουν που λόου τους την Τουρκία στην Ευρώπη, ενώ ο γ.γ. του Ο.Η.Ε ήθελε ο άνθρωπος να δει τι γίνεται, πρώτη φορά γ.γ. έτσι ευκαιρία δεν τη χάνεις. Και όλα αυτά ενώ άλλαξε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα αναλάμβανε σε λίγες μέρες, η Βρετανία θα έπρεπε ακόμη πιο εντατικά να προετοιμάζεται για το Brexit και η Τουρκία να αντιμετωπίσει τρομοκρατία, Συριακό, συνταγματική αναθεώρηση, η Ελλάδα να δει πώς θα ξεκαθαρίσει τα του οίκου της…
Και περάσανε αυτοί καλά κι εμείς το ίδιο...
