ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

«Ήχοι Πνευστών» από τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου

Yπό τη διεύθυνση της μαέστρου Ζωής Τσόκανου και με σολίστ τον κορυφαίο τρομπετίστα της Σ.Ο.Κ., Gareth Griffiths

Kathimerini.com.cy

info@kathimerini.com.cy

Yπό τη διεύθυνση της μαέστρου Ζωής Τσόκανου και με σολίστ τον κορυφαίο τρομπετίστα της Σ.Ο.Κ., Gareth Griffiths, η συναυλία αυτή είναι αφιερωμένη εξολοκλήρου στα πνευστά όργανα της ορχήστρας. Το κοινό μπορεί να ακούσει τρία έργα γραμμένα μεταξύ 1878 και 1974, ένα μείγμα διαφόρων μουσικών απόψεων και χαρακτηριστικών ηχοχρωμάτων από τις χώρες προέλευσης των συνθετών τους: Antonín Dvořák (Βοημία), Gordon Jacob (Βρετανία) και Jean Francaix (Γαλλία).

Η Σερενάτα για πνευστά σε Ρε ελάσονα (1878) του Dvořák είναι ένα υπέροχο έργο για το οποίο ο συνθέτης άντλησε έμπνευση ακούγοντας μία σερενάτα για πνευστά του Mozart. Και εδώ, όπως και στο υπόλοιπο έργο του, ο Dvořák κάνει αυτό για το οποίο η μουσική του είναι τόσο αγαπητή: συνδυάζει με ένα ιδιοφυή και οργανικό τρόπο το κλασικό είδος της σερενάτας με παραδοσιακές χορευτικές φόρμες, ρυθμούς και μελωδικά σχήματα από την γενέτειρά του Τσεχία και Βοημία.

Το κομμάτι Le gay Paris (1974) για τρομπέτα και σύνολο πνευστών του Francaix είναι ένα ανάλαφρο έργο που το χαρακτηρίζει ο χιουμοριστικός διάλογος μεταξύ του σολίστ τρομπετίστα και του συνόλου πνευστών.

Κλείνουμε με ένα όχι λιγότερο απολαυστικό έργο, το Old Wine in New Bottles (1959) του Gordon Jacob, βασισμένο πάνω σε τέσσερα παλιά Αγγλικά δημοτικά τραγούδια, στα οποία ο συνθέτης προσθέτει τη δική του μουσική «πινελιά», δίνοντάς τους έτσι έναν παιχνιδιάρικο χαρακτήρα.

Μουσικοί

Antonín Dvořák: Σερενάτα για πνευστά, έργο 44
Jean Françaix: Le Gay Paris για τρομπέτα και σύνολο πνευστών
Gordon Jacob: Old Wine in New Bottles

Σολίστ: Gareth Griffiths (τρομπέτα)


Γεννημένος το 1978 στην πόλη Mountain-Ash της Νοτίου Ουαλλίας, ο Gareth ξεκίνησε να παίζει κορνέτα στην ηλικία των επτά ετών στην τοπική μπάντα στο Cwmaman και αργότερα στην Tredegar Town Band η οποία αντιπροσώπευσε την Ουαλλία στον Ευρωπαïκό Διαγωνισμό Μπάντας Χάλκινων Πνευστών. Στην ηλικία των δεκαπέντε ετών, ο Gareth ήταν φιναλίστ στο Διαγωνισμό Νεαρών Μουσικών Texaco της Ουαλλίας και κέρδισε υποτροφία για το Chethams School of Music στο Μάντσεστερ, όπου μελέτησε τρομπέτα με τον John Dickinson. Στη διάρκεια της φοίτησής του εκεί, διετέσε σόλο κορνέτα με τη φημισμένη Μπάντα Black Dyke.

Συνέχεισε με σπουδές στο Guildhall School of Music and Drama από όπου, κατόπιν πρόσκλησης του τότε Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας Κύπρου Roland Melia, μετέβηκε στην Κύπρο για να συμμετάσχει στην Ορχήστρα. Σήμερα κατέχει τη θέση του Κορυφαίου Τρομπετίστα στη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου και είναι ευτυχής γι αυτό.

Πέραν από τα καθήκοντά του στην ορχήστρα, ο Gareth συνεργάζεται ως φιλοξενούμενος κορυφαίος τρομπετίστας με την Ορχήστρα Philharmonia of the Nations της Γερμανίας και τη Μάντεστερ Καμεράτα, καθώς και ως φιλογενούμενος τρομπετίστας με την Ορχήστρα της Εθνικής Όπερας της Ουαλίας, τη Συμφωνική του Μπιλμπάο και την British Philharmonic. Έχει επίσης παίξει ως σολίστ για το Pharos Arts Foundation. O Gareth ασχολείται και με τη διεύθυνση και σε αρκετές περιπτώσεις διηύθυνε την Μπάντα Πνευστών της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου.

Στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται με τις καταδύσεις, το γκολφ και το σκάκι. Είναι περήφανος πατέρας δύο αγοριών, του Joseph και του Freddie, ηλικίας 8 και 10 αντίστοιχα.

Μαέστρος: Ζωή Τσόκανου


‘Μία ώριμη καλλιτέχνης με βαθιά μουσικότητα’
Bernard Haitink

Η Ελληνίδα αρχιμουσικός, με σπουδές στην γενέτειρά της Θεσσαλονίκη και στη Ζυρίχη της Ελβετίας, έχει αποσπάσει διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς νέων μαέστρων και συνεργαστεί με πολυάριθμες ορχήστρες και λυρικά θέατρα στην Ευρώπη.

Από την καλλιτεχνική περίοδο 2014-2015 εργάζεται ως μόνιμη αρχιμουσικός στο θέατρο της Ερφούρτης, πρωτεύουσας του γερμανικού κρατιδίου της Θουριγγίας, διευθύνοντας πλήθος παραστάσεων όπερας και συμφωνικών συναυλιών. Στο ρεπερτόριο της περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, έργα όπως Tosca, Otello Macbeth, Faust, Rigoletto, Πουλημένη Μνηστή, ενώ η παραγωγή Orfeo ed Euridice του Gluck ψηφίστηκε ως η καλύτερη παράσταση της περιόδου 2015-2016. Κατά την περίοδο 2011-2014, διετέλεσε μουσική διευθύντρια του οργανισμού μουσικού θεάτρου της Αρόζα, στο πλαίσιο του ομώνυμου ελβετικού φεστιβάλ, ενώ ήταν μόνιμη φιλοξενούμενη αρχιμουσικός της Ορχήστρας της Δυτικής Βοημίας.

Έχει συνεργαστεί με σημαντικές ευρωπαϊκές ορχήστρες όπως την Ορχήστρα της Ισπανικής Ραδιοφωνίας στη Μαδρίτη, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Λιλ, τα Festival Strings της Λουκέρνης, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σιλεσίας, την Ακαδημαϊκή Ορχήστρα της Ζυρίχης, τις Φιλαρμονικές Ορχήστρες της Βρέμης, της Ερφούρτης και του Χάγκεν, την Ακαδημαϊκή Ορχήστρα της Σόφιας, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Μπίελ, την Ορχήστρα Δωματίου Μπεργκ στην Πράγα. Στην Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, την Κρατική Αθηνών, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Ε.Ρ.Τ., την ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Το ντεμπούτο της στον τομέα της όπερας έκανε το 2008 στο Τέπλιτσε τη βόρειας Βοημίας διευθύνοντας ‘Ντον Τζιοβάνι’. Ακολούθησαν συνεργασίες με τη Σύγχρονη Όπερα Ζυρίχης, το Θέατρο του Ρέγκενσμπουργκ, το Ελβετικό Στούντιο Όπερας κ.α. Εμφανίζεται τακτικά στην Εθνική Λυρική Σκηνή, διευθύνοντας παραστάσεις όπερας οπερέτας και μπαλέτου. Τον Απρίλη του 2017 εμφανίστηκε στο θέατρο της Βρέμης διευθύνοντας Rigoletto και στην Όπερα του Χάγκεν παρουσιάζοντας την όπερα του Donizetti Lucia di Lammermoor Το 2018 διηύθυνε στην Ε.Λ.Σ. την παράσταση Μαγικός Αυλός, σε σκηνοθεσία Μπάρι Κόσκι και τη Lucia di Lammermoor σε σκηνοθεσία Κatie Mitchell, σε μία συμπαραγωγή της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου και της Ε.Λ.Σ.. Την ίδια χρονιά διηύθυνε στην όπερα της Ερφούρτης το έργο Agnes von Hohenstaufen του Gaspare Spontini, που μεταδόθηκε από τη γερμανική ραδιοφωνία (Deutschlandfunk Kultur) και κυκλοφόρησε σε δίσκο από την CPU. Το 2019 διηύθυνε την όπερα του Verdi Simon Boccanegra στην Ε.Λ.Σ..

Είχε την τιμή να εργαστεί ως βοηθός του Bernard Haitink και την ορχήστρα Tonhalle της Ζυρίχης. Ήταν φιναλίστ για τη θέση του βοηθού αρχιμουσικού στην Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, ενώ επιλέχθηκε δύο συνεχόμενες χρονιές να συμμετάσχει στο Μaster Class διεύθυνσης ορχήστρας με τον Bernard Haitink στα πλαίσια του φεστιβάλ της Λουκέρνης, όπως επίσης με τον David Zinman και την ορχήστρα Tonhalle.

Σπούδασε στην γενέτειρά της Θεσσαλονίκη πιάνο και ανωτέρα θεωρητικά. Είναι αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ., ενώ συνέχισε ανώτερες σπουδές πιάνου και διεύθυνσης ορχήστρας στο Πανεπιστήμιο Τεχνών της Ζυρίχης.

Από τον Ιούνιο του 2017 είναι η Καλλιτεχνική Διευθύντρια της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης.

Σημειώσεις Προγράμματος

Antonín Dvořák (1841–1904): Σερενάτα για πνευστά, έργο 44

Το έργο Σερενάτα για πνευστά, του Dvořák ολοκληρώθηκε σε ένα μόλις δεκαπενθήμερο στις αρχές του 1878, λίγους μήνες πριν από την ολοκλήρωση του διεθνώς αναγνωρισμένου έργου του, Σλαβονικοί Χοροί, κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα παραγωγικής περιόδου για τον συνθέτη. Η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στην Πράγα τον ίδιο χρόνο, υπό τη διεύθυνση του συνθέτη. Όπως σε πολλά έργα του Dvořák, οι επιρροές από παραδοσιακές τσέχικες χορευτικές φόρμες, ρυθμούς και μελωδικά μοτίβα είναι εμφανείς και εδώ, με το ηχόχρωμα των πνευστών να ενισχύει αυτή τη διάθεση. Αυτό που εξυψώνει το έργο, ωστόσο, είναι η εξαιρετική συγχώνευση παραδοσιακών στοιχείων με τον γοητευτικό και διασκεδαστικό χαρακτήρα της σερενάτας της κλασικής περιόδου. Μάλιστα, ο Dvořák φαίνεται να εμπνεύστηκε το δικό του έργο, μετά από μια συναυλία που παρακολούθησε η οποία περιλάμβανε τη Σερενάτα σε Σι ύφεση μείζονα του Mozart.

Το έργο είναι ενορχηστρωμένο για ένα στιβαρό μουσικό σύνολο, αποτελούμενο από ζεύγη όμποε, κλαρινέτων και φαγκότων, τρία κόρνα, βιολοντσέλο και κοντραμπάσο, με τη χρήση των δύο χαμηλότερων έγχορδων οργάνων να προσθέτουν ένα ισχυρότερο μπάσο. Ακολουθώντας την τυπική δομή της σερενάτας, ο συνθέτης ξεκινά με ένα κοφτό εμβατήριο. Παρόλο που η τρυφερή δεύτερη κίνηση φέρει την ένδειξη Minuetto, περιέχει στοιχεία δύο τσεχικών χορών: πρώτα ένα λυρικό sousedská και στη συνέχεια ένα έντονο furiant. Στην τρίτη κίνηση, Andante con moto, η επίδραση του Mozart είναι εντονότερη, αφού ο συνθέτης φαίνεται να αποτίει φόρο τιμής στο έργο του, Gran Partita. H παιχνιδιάρικη τελευταία κίνηση είναι γραμμένη στο ύφος μίας πόλκας, και οδηγεί το έργο στο γεμάτο κέφι αποκορύφωμά του. Πράγματι, η Σερενάτα για πνευστά είναι ένα έργο ευχάριστο τόσο για τον ακροατή όσο και για τους εκτελεστές το οποίο κέρδισε τις εντυπώσεις από την πρεμιέρα της. Άξιος αναφοράς είναι και ο θαυμασμός του Johannes Brahms για το συγκεκριμένο έργο, ο οποίος σε ένα γράμμα του στον καταξιωμένο βιολινίστα Joseph Joachim γράφει: «Ρίξε μια ματιά στο έργο Σερενάτα για πνευστά, του Dvořák... Θα ήταν δύσκολο να ανακαλύψεις ένα πιο εκλεπτυσμένο, αναζωογονητικό, άφθονο και γοητευτικό δημιουργικό ταλέντο. Άκουσέ το. Είμαι βέβαιος ότι οι εκτελεστές θα απολαύσουν να το παίξουν!»

Jean Françaix (1912–1997): Le Gay Paris για τρομπέτα και σύνολο πνευστών

Ο Jean Françaix, ήταν Γάλλος πιανίστας και συνθέτης, μεγαλωμένος σε μια μουσική οικογένεια, του οποίου το φυσικό ταλέντο οδήγησε στην εκπαίδευσή του με τη θρυλική δασκάλα Nadia Boulanger στο Κονσερβατόριο του Παρισιού. Συνέθεσε μουσική για διάφορα είδη, όπως έργα για πιάνο, μουσική δωματίου, ορχηστρικά έργα, μουσική για το θέατρο, όπερα, μπαλέτο και κινηματογράφο, πάντοτε με σκοπό να «χαρίσει ευχαρίστηση», όπως ο ίδιος ανέφερε. Το έργο Le Gay Paris γράφτηκε το 1974, για το σύνολο πνευστών Mainz Wind Ensemble, και έχει χαρακτήρα ανάλαφρο και πνευματώδη, χρησιμοποιώντας κλασικά και μοντέρνα στοιχεία, όπως και τα περισσότερα έργα του Françaix. Πράγματι, ο τίτλος του έργου είναι μια αναφορά στην εικόνα του Παρισιού που καταλαμβάνεται από καλή διάθεση και το λεγόμενο joie de vivre [την απόλαυση ζωής] που μπορούσαν να έχουν οι ξένοι επισκέπτες.

Το έργο χωρίζεται σε τρεις κινήσεις, και η ενορχήστρωση αποτελείται από σόλο τρομπέτα, και ένα σύνολο από φλάουτο, δύο όμποε, δύο κλαρινέτα, φαγκότο, κόντρα φαγκότο και δύο κόρνα. Συχνά εμφανίζονται κωμικοί διάλογοι μεταξύ των μελωδικών γραμμών, ενώ οι παιχνιδιάρικες ανταλλαγές μεταξύ σολίστ και συνόλου πνευστών δίνουν ένα ενεργητικό χαρακτήρα στο κομμάτι. Η εναρκτήρια κίνηση είναι γραμμένη σε στρατιωτικό ύφος όπως υποδεικνύει και ο τίτλος του, Marche. Η δεύτερη κίνηση είναι ένα πιο λυρικό Valse, το οποίο παρουσιάζει κάποιες τεχνικές προκλήσεις, παρόλο που χαρακτηρίζεται από την απλότητα των μελωδικών γραμμών του. Ακολουθεί ένα ευφάνταστο Galop, το οποίο οδηγεί σέ έναν εκστατικό επίλογο. Ο χιουμοριστικός, ζωντανός και ευχάριστος χαρακτήρα του έργου, το κάνουν απολαυστικό στο άκουσμα από αρχής μέχρι τέλους.

Gordon Jacob (1895–1984): Old Wine in New Bottles

Ο Gordon Jacob ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Βρετανούς συνθέτες, γνωστός για το έργο του που επεκτείνεται τόσο στην «σοβαρή» όσο και στην πιο ανάλαφρη μουσική. Το ευχάριστο έργο Old Wine in New Bottles είναι τυπικό παράδειγμα Harmoniemusik του 20ου αιώνα (το είδος ελαφριάς μουσικής του 18ου αιώνα, που σκοπό είχε την ψυχαγωγία, κυρίως σε κοινωνικές εκδηλώσεις). Το έργο ανατέθηκε στον Jacob για τους σκοπούς του Φεστιβάλ Μουσικής St. Bees, από τον μουσικό διευθυντή του φεστιβάλ Donald Leggat, ο οποίος μάλιστα διηύθυνε το έργο στην πρεμιέρα του.

Όπως υποδεικνύει ο τίτλος, η σουίτα βασίζεται σε παλαιότερο υλικό, είναι όμως γραμμένη σε μια καινούρια στιλιστική, ορχηστρική, και αρμονική γλώσσα. Πράγματι, το κομμάτι βασίζεται σε τέσσερα παραδοσιακά τραγούδια της περιοχής του St. Bee, που βρίσκεται μεταξύ της Σκωτίας και της Αγγλίας. Είναι ενορχηστρωμένο για δύο φλάουτα, δύο κλαρινέτα, δύο φαγκότα, κόντρα φαγκότο και δύο τρομπέτες, σύνολο το οποίο ο συνθέτης χρησιμοποιεί ποικιλοτρόπως, δημιουργώντας ιδιαίτερες υφές και ηχητικούς συνδυασμούς. Τα παραδοσιακά τραγούδια με τίτλο The Wraggle Taggle Gipsies, The Three Ravens και Begone, Dull Care χρησιμοποιούνται ως βάση των τριών πρώτων, αρκετά διαφορετικών μεταξύ τους αλλά σχετικά απλών, κινήσεων, αντίστοιχα, ενώ η τελευταία κίνηση είναι αισθητά μεγαλύτερη σε διάρκεια, πιο περίπλοκη και χρησιμοποιεί υλικό από το παραδοσιακό τραγούδι Early One Morning. Όπως αναφέρει ο Marc Decker: «Η σύνθεση είναι ιδιαίτερα χιουμοριστική και συνεχώς εκπλήσσει τους ερμηνευτές και τους ακροατές». Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το συγκεκριμένο έργο έχει αποκτήσει σημαντική δημοτικότητα και παρέμεινε μέρος του τακτικού ρεπερτορίου συνόλων πνευστών από την πρεμιέρα του.

Δρ. Χριστίνα Μιχαήλ

Περισσότερες Πληροφορίες

Πότε/Πού:

Λεμεσός: Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021, Θέατρο Ριάλτο στις 20:30

Πάφος: Πέμπτη 17 Ιουνίου 2021, Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο στις  20:30

Λευκωσία: Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021, Θεατρο Παλλάς, Πύλη Πάφου στις 20:30

Επικοινωνία: Τηλέφωνο 22 463144, www.cyso.org.cy

Προπώληση εισιτηρίων:

• Θέατρο Ριάλτο: διαδικτυακά από rialto.interticket.com - Rialto App και στο ταμείο του θεάτρου Δευ.- Παρ. 10.00-15.00.
• Θέατρα Μαρκίδειο και Παλλάς: διαδικτυακά από cyso.interticket.com
• Για τη συναυλία στο Παλλάς, εισιτήρια διατίθενται, επίσης, στο ταμείο του θεάτρου κάθε Τετάρτη 16:00-19:00.
• Δεν θα γίνεται προπώληση εισιτηρίων στα ταμεία των θεάτρων τη μέρα της συναυλίας

Θέατρο Ριάλτο (Ανδρέα Δρουσιώτη 19, Πλατεία Ηρώων, 3040 Λεμεσός, 77777745)
Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο (Ανδρέα Γερούδη 27, 8010 Πάφος, 26 222286)
Θέατρο Παλλάς, Πύλη Πάφου (Γωνία Ρηγαίνης και Αρσινόης, 1010 Λευκωσία, 22 410181)

Υποστηρικτές: Δήμος Λεμεσού, Θέατρο Ριάλτο, Δήμος Πάφου

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X