ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Μουζά και Βαρβαρέσος έδωσαν ένα ξεχωριστό ρεσιτάλ

Η Αλεξία Μουζά και ο Βασίλης Βαρβαρέσος πραγματοποίησαν επιτυχημένο ρεσιτάλ με έργα για δύο πιάνα

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Α.ΔΟΝΤΑ

Η Αλεξία Μουζά και ο Βασίλης Βαρβαρέσος πραγματοποίησαν επιτυχημένο ρεσιτάλ με έργα για δύο πιάνα. Κατά τη βραδιά που μεταδόθηκε, στις 13 Ιανουαρίου, από την αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, ερμήνευσαν τις «Παραλλαγές σε ένα θέμα του Χάιντν» του Μπραμς, τη «Φαντασία» για δύο πιάνα του Πέρσι Γκρέιντζερ σε θέματα από την όπερα «Πόργκι και Μπες» του Τζορτζ Γκέρσουιν και τη δεύτερη Σουίτα του Σεργκέι Ραχμάνινοφ.

Οπως σε αρκετές ακόμη περιπτώσεις κατά τον 19ο αιώνα, έτσι και σε αυτή των «Παραλλαγών» του Μπραμς, ο τίτλος είναι καρπός παρεξήγησης εκ μέρους του συνθέτη, και μάρκετινγκ εκ μέρους του εκδότη. Ο Μπραμς άντλησε έμπνευση από ένα έργο με τίτλο «Χορωδιακό του Αγ. Αντωνίου» που αποδιδόταν στον Χάιντν και ο εκδότης διατήρησε την αναφορά για εμπορικούς λόγους. Μελέτες έδειξαν ότι το χορωδιακό έχει πιθανότατα γραφεί από άλλον, λιγότερο διάσημο συνθέτη. Ο Μπραμς, ο οποίος αγαπούσε το είδος και είχε ήδη συνθέσει «Παραλλαγές» για πιάνο βασιζόμενος σε θέματα του Σούμαν, του Χέντελ και του Παγκανίνι, επεξεργάστηκε δύο εκδοχές, την πρώτη για δύο πιάνα, που προηγήθηκε αλλά αριθμήθηκε ως δεύτερη, και στη συνέχεια αυτήν για ορχήστρα. Το έργο αποτελείται από ένα θέμα με οκτώ παραλλαγές και κατάληξη, και στην πιανιστική του εκδοχή επιτρέπει στους ερμηνευτές να επιδείξουν όλες τους τις ικανότητες. Μουζά και Βαρβαρέσος ταιριάζουν ως προς την τεχνική και τη δεξιοτεχνική δεινότητα, την ακρίβεια και την ενέργεια. Ταίριαξαν και μεταξύ τους σε αυτήν τη συναυλία, με αποτέλεσμα οι ζωηρές παραλλαγές να αποκτήσουν μια σχεδόν εκρηκτική διάσταση, ενώ οι περισσότερο λυρικές να ξεχωρίσουν για την πλαστικότητά τους.

Το τελευταίο αυτό στοιχείο αποδείχθηκε ιδιαίτερα σημαντικό στη «Φαντασία» με θέματα από την όπερα «Πόργκι και Μπες» του Γκέρσουιν. Στη μεταγραφή του για δύο πιάνα (1951) ο Αυστραλός συνθέτης και πιανίστας Πέρσι Γκρέιντζερ διαφύλαξε τον αισθησιασμό της μουσικής, τον οποίo αποπνέουν πολλά κομμάτια της όπερας, όχι μόνο το περίφημο «Summertime», αλλά επίσης και η άρια της Σερίνα «My man’s gone now» και το ντουέτο ανάμεσα στον Πόργκι και στην Μπες. Βαρβαρέσος και Μουζά «λικνίστηκαν» με τη μουσική, ερμήνευσαν με λάμψη και παλμό τα πιο ζωηρά μέρη και, πέρα από την απαιτητική γραφή, απέδωσαν πειστικά την ατμόσφαιρα του έργου.

Τα χαρίσματα των δύο πιανιστών εκτιμήθηκαν πλήρως στη διαφορετικών απαιτήσεων «Σουίτα αρ. 2» του Ραχμάνινοφ, γραμμένη περίπου την ίδια εποχή με το διασημότατο δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο, το 1901. Το χαρακτηριστικά πληθωρικό συναίσθημα του Ραχμάνινοφ, η νοσταλγική διάθεση, αλλά και η δεξιοτεχνική γραφή του στην «Εισαγωγή» όσο και στην ιταλικής έμπνευσης τελική «Ταραντέλα» –το έργο γράφτηκε κατά την παραμονή του συνθέτη στην Ιταλία–, έδωσαν την ευκαιρία σε Μουζά και Βαρβαρέσο να φανερώσουν τις τεχνικές και δεξιοτεχνικές τους ευκολίες, αλλά και την εκφραστικότητά τους. Εδειχναν εξαιρετικά συντονισμένοι όχι μόνον ως προς την απόδοση της απαιτητικότατης γραφής του Ραχμάνινοφ, αλλά εξίσου σε ό,τι αφορούσε την ερμηνεία των διαθέσεων κάθε μέρους ξεχωριστά.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X