ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Μία ψυχωφέλιμη παράσταση διά χειρός Ιεροκλή Μιχαηλίδη

Οι Αγαμοι Θύται έρχονται για δύο μοναδικές παραστάσεις ομαδικής ψυχοθεραπείας

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Οι Άγαμοι Θύται ξεκίνησαν στις 18 Οκτωβρίου του 1990 από τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, όταν ήταν ακόμη στη σχολή του ΚΘΒΕ. Έπαιζε, μάλιστα, στα κρυφά, γιατί απαγορευόταν από τη σχολή, διάφορα σκετσάκια σε καφεθέατρα. Σε κάποιες από αυτές τις κλεφτές βραδιές συνάντησε τη Ρούλα Μανισάνου και τον Δημήτρη Σταρόβα και έκανε κωμωδία ως μέρος του διαλείμματος του μουσικού προγράμματος των δύο. Από τους μεγάλους κωμικούς της εποχής που έκαναν σόου πίστας, όπως τον Γιώργο Μαρίνο και τον Χάρρυ Κλυνν, αλλά και από ηθοποιούς της επιθεώρησης, σκέφτηκε να κάνει μία δική του ομάδα. Οι Αγαμοι Θύται δημιουργήθηκαν για να υπηρετήσουν το είδος του μουσικού σόου πίστας. Μιλήσαμε με τον εμπνευστή της ομάδας, Ιεροκλή Μιχαηλίδη, με αφορμή την παράσταση «Selfie» - Κύπρος Τουρ 2016, που θα δώσουν στην Κύπρο.

–Κύριε Μιχαηλίδη, πώς προσδιορίζετε σήμερα την πολιτική σάτιρα; Έχει όρια η σάτιρα;
–Αυτονόητα έχει όρια η σάτιρα, και η λεπτή γραμμή που καθορίζει το όριο είναι η ίδια η συνείδησή μας. Ακόμα και όταν λέμε ότι κάνω ό,τι θέλω, θέτουμε οι ίδιοι ένα όριο. Φυσικά, τα παραπάνω προϋποθέτουν και ένα εσωτερικό όριο, που άλλοι το διαθέτουν και άλλοι όχι. Εγώ προσπαθώ να θέτω όρια στον εαυτό μου, φτάνω έως εκεί που νιώθω ότι με παίρνει, λειτουργώ δηλαδή εσωτερικά.

–Στο Δελτίο Τύπου γράφετε ότι η παράστασή σας είναι ψυχωφέλιμη… γιατί;
–Ξέρεις, αυτοσαρκαζόμαστε και λιγάκι, αλλά νομίζω ότι διά του γέλιου έρχεται η λύτρωση. Είναι σπουδαίο πράγμα να μπορεί κάποιος να γελάσει, ενόσω βιώνει δύσκολες καταστάσεις. Λειτουργούμε δηλαδή και κάπως ψυχοθεραπευτικά, αλλά και παρηγορητικά, άλλωστε η Τέχνη είναι ένα είδος παρηγοριάς. Οπωσδήποτε, όμως, τα παραπάνω ισχύουν εάν πετύχει η παράσταση, θα είμαστε δηλαδή ωφέλιμοι αν κάνουμε τον κόσμο να περάσει καλά και να γελάσει, αφήνοντας για λίγο πίσω του δύσκολες καταστάσεις. Βέβαια, προσπαθούμε να περάσουμε και κάποια μηνύματα μέσω της παράστασής μας, οπότε, αν περάσουμε τα μηνύματα που θέλουμε και κάνουμε τους θεατές να γελάσουν τότε, ναι, είναι άκρως ψυχωφέλιμο το σόου μας. Θέλουμε να αναδείξουμε τη σουρεαλιστική πλευρά της καθημερινότητας, οι Αγαμοι Θύται βγάζουν τη «selfie» των εμμονών και της συλλογικής ευθύνης μας.

–Οι παραστάσεις σας είναι ένα είδος σύγχρονης επιθεώρησης, συνδυάζοντας ωστόσο και την αμεσότητα του θεάτρου, έτσι;
–Ναι, είναι. Έχει επιθεωρησιακά στοιχεία, όπως εκείνα του κλασικού μεσοπολεμικού καμπαρέ, που προσπαθούμε να τα συνδυάσουμε με θεατρικά κείμενα. Ουσιαστικά, αυτό που κάνουμε είναι ένας συνδυασμός καμπαρέ, stand-up comedy, θεάτρου και μουσικής. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι ένα show πίστας. Η παράσταση έχει, όπως καταλαβαίνεις, πολλή μουσική, έχει ατάκες, είναι μια καλά ισορροπημένη δουλειά, που συνδυάζει πολλές μορφές τέχνης.

–Η εναλλαγή στους συμμετέχοντες του σχήματος είναι κάποιο είδος ηθελημένης ανανέωσης ή απλώς τυχαίνει;
–Οπωσδήποτε είναι ηθελημένη η ανανέωση κάθε φορά, μη σου πω ότι επιβάλλεται να γίνεται. Την πρώτη φορά, πριν από 25 χρόνια, το θεατρικό κομμάτι το είχα αναλάβει εξ ολοκλήρου μόνος μου, με τέσσερις μουσικούς. Ωστόσο, όλο αυτό μου έπεφτε κάπως βαρύ, αλλά και ίσως να ήταν λίγο περίεργο για τον κόσμο, να βλέπει έναν άνθρωπο να μπαινοβγαίνει στη σκηνή. Να ξέρεις ότι η ανανέωση είναι αυτό που δίνει και χρόνο ζωής στο σχήμα μας, στην ιδέα αυτή. Έχω πάντα τον τελευταίο λόγο για τον άνθρωπο που θα εντάξω στο σχήμα, θα πρέπει να βρεθούν όλες εκείνες οι ισορροπίες που θα κάνουν το σχήμα λειτουργικό, που θα βγάλουν την ομαδικότητα, οπότε και θα έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι κάθε φορά guest είναι επιλεγμένοι και αυτόνομοι, μπορούν να εντάσσονται τέλεια στην ομάδα και, ταυτόχρονα, να παίρνουν στην πλάτη τους τις «στιγμές» που χρειάζονται. Φέτος, συμμετέχουν ο Κώστας Μακεδόνας και ο Σπύρος Παπαδόπουλος, που θα μπορούσε να είναι στους original Αγαμους.

–Κλείνοντας την κουβέντα μας, μοιάζουν νομίζετε οι καταστάσεις σήμερα σε Κύπρο και Ελλάδα;
–Στην Κύπρο έχουμε ξαναέρθει και έτσι αποκτήσαμε μία πρώτη εικόνα της όλης κατάστασης, μία σχετικά καθαρή εικόνα για το τι ακριβώς συνέβη και εξακολουθεί να συμβαίνει στο νησί. Φυσικά, οι καταστάσεις με την ευρεία έννοια μοιάζουν πολύ. Αυτό που έχουμε παρατηρήσει ότι έχει γίνει εντελώς διαφορετικά είναι ο τρόπος χειρισμού του προβλήματος από το πολιτικό προσωπικό της Κύπρου. Αντιλήφθηκαν ποιος είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος και τον ακολούθησαν, με αποτέλεσμα τώρα η Κύπρος να αρχίζει να διανύει καλύτερες μέρες. Στην Ελλάδα, δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι ο κρατισμός είναι μία παθογένεια που πρέπει να καταρριφθεί, και ότι είναι μία λανθασμένη κυρίαρχη αντίληψη τόσων δεκαετιών.


Η παράσταση

Είναι μία ψυχωφέλιμη παράσταση, διά χειρός Ιεροκλή Μιχαηλίδη. Η Δήμητρα Παπαδοπούλου κρατάει τα ηνία των κειμένων και συμπράττει με τους Χρήστο Τολιάδη και Ιεροκλή Μιχαηλίδη, ο οποίος σκηνοθετεί και την παράσταση. Συμμετέχουν «στην εμπροσθοφυλακή» ο Δημήτρης Σταρόβας, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, ο Γιώργος Χρυσοστόμου, ο Γιώργος Χατζής και η Ρούλα Μανισάνου. Ως guest star θα δούμε τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τον Κώστα Μακεδόνα.

Info: Οι παραστάσεις θα δοθούν στο Δημοτικό Κηποθέατρο Λεμεσού, την 1η Ιουνίου και στο Αμφιθέατρο Σχολής Τυφλών, στη Λευκωσία, στις 2 Ιουνίου. Πληροφορίες: 77777040.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Πρόσωπα: Τελευταία Ενημέρωση

X