Της Ελένης Ξένου
Ξέρετε ποιο είναι το πιο ξεκαρδιστικό ανέκδοτο των ημερών; Ότι οι αξιότιμοι βουλευτές μας, που σουλάτσαραν στα τηλεοπτικά κανάλια κατά τη διάρκεια των αποτελεσμάτων των δημοτικών εκλογών, θυμήθηκαν την οριζόντια ψηφοφορία και μάλιστα μας υπόσχονταν πως θα την προωθήσουν. Πραγματικά δεν γνωρίζω και ούτε μπορώ να υποθέσω ποιο ήταν το βαθύτερο κίνητρο αυτής της τόσο εκτός τόπου και χρόνου υπόσχεσης, η οποία όλοι γνωρίζουμε πως θα παραμείνει τέτοια (υπόσχεση και όχι πράξη), αυτή τη φορά όμως ήταν τόσο άκυρη η προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι το εννοούν, που δεν μας επέτρεψε καν να την ερμηνεύσουμε ως εμπαιγμό της νοημοσύνης μας,, αλλά ως προσωπική τους γελοιοποίηση. Έμοιαζαν με καρικατούρες οι οποίες περιφέρονταν στα κανάλια και παρίσταναν ότι κόπτονται για την ουσία των δημοτικών εκλογών, που δεν είναι άλλη από τη βελτίωση των υπηρεσιών προς τον δημότη και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που δεν θα υποτιμά τηνκαθημερινότητά του, ενώ στην πραγματικότητα εκείνο που τους έκαιγε ήταν να μετρήσουν και πάλι τα κουκιά τους.
Εξού και την επομένη βγήκαν όλοι νικητές ασχέτως αν το ποσοστό της αποχής ανήλθε στο 45% και ασχέτως αν η προσπάθειά τους να πείσουν την κοινή γνώμη για τα μαθηματικά τους, το μόνο το οποίο θα πετύχει είναι την αύξηση αυτού του ποσοστού στις επόμενες εκλογές. Αλλά προφανώς καρφί δεν τους καίγεται για το τι μέλλει γενέσθαι, δεδομένου ότι εκείνοι πάντα βρίσκουν τρόπους, ακόμα και όταν ο μισός πληθυσμός απέχει, να κάνουν τις αλχημείες τους και να χαίρονται με τις νίκες τους. Η πιο εξόφθαλμη δε απόδειξη της πολιτικής τους υποκρισίας είναι ότι πριν από τις εκλογές όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι ήταν ανεξάρτητοι, ενώ μετά έκαναν τις μαθηματικές τους εξισώσεις ωσάν να είχαν κατεβάσει δικό τους υποψήφιο. Με απλά λόγια παράτησαν τα προσχήματα που διατηρούσαν στην ανίερη προεκλογική εκστρατεία, προκειμένου να αποσυνδέσουν τη σημασία των δημοτικών εκλογών με την αύξηση ή μείωση των ποσοστών τους. Είναι εξωφρενικό ότι σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή που διανύει η χώρα, αυτοί εξακολουθούν να παίζουν με τον ίδιο παράφωνο τρόπο το βιολί τους, χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους για την αποδεδειγμένη πλέον ανικανότητά τους να μειώσουν το ποσοστό της αποχής αλλά και για την πλήρη αδιαφορία τους να θέσουν ως προτεραιότητα την ανάγκη μεταρρύθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης (εξού και ούτε καν αναφέρθηκε αυτή η λέξη κατά την διάρκεια της προεκλογικής από κανέναν τους). Κατάτ’ άλλα χωρίς ίχνος ντροπής πανηγυρίζουν ο καθένας για τους δικούς του λόγους οι οποίοι ωστόσο δεν συγκλίνουν πουθενά με τις έγνοιες και τις ανησυχίες των δημοτών.
Κι αν θέλουμε να μιλήσουμε για μηνύματα της κάλπης, τότε ένα είναι το πλέονσημαντικό: Πως το κομματικό κατεστημένο εξακολουθεί να αμφισβητείται και απόδειξη δεν είναι μόνο η αποχή αλλά και η επιτυχία όσων υποψηφίων πήγαν κόντρα στις κομματικές αποφάσεις. Ψιλά, ωστόσο, γράμματα για τους κομματάρχες μας, οι οποίοι προσκολλημένοι στη μικροκομματική θεώρηση των πραγμάτων, αδυνατούν να αντιληφθούν πως ο μόνος τρόπος να πείσουνότι άλλαξε ο Μανωλιός και όχι απλώς έβαλε τα ρούχα τους αλλιώς, θα ήταν να προωθήσουν την οριζόντια ψηφοφορία πριν από τις εκλογές και όχι να έρχονται μετά να μας πουλούν φούμαρα. Μόνο μέσω της οριζόντιας ψηφοφορίας θα αισθανόταν ο δημότης ότι το να ασκήσει το δικαίωμα ψήφου του θα είχε ουσιαστικό αντίκρισμα εφόσον μ’ αυτό τον τρόπο θα καλεί το να επιλέξει τα πρόσωπα που πίστευε ως άξια εμπιστοσύνης για να βελτιώσουν την τοπική αυτοδιοίκηση ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης και όχι απλώς να συνδράμει στις μαθηματικές αλχημείες των κομματαρχών, προκειμένου να αισθάνονται δικαιωμένοι. Το να έρχονται κατόπιν εορτής οι αξιότιμοι βουλευτές και να πιπιλούν την καραμέλα της οριζόντιας ψηφοφορίας λες και απευθύνονται σε ένα κοπάδι πρόβατα, αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη πως έχουν απολέσει εντελώς την ικανότητά τους να αντιλαμβάνονται πότε και πώς αυτογελοιοποιούνται.
