Θα έπρεπε να ντρέπονται

Χρειάζονται γερά νεύρα για να αντέξει κανείς τους διαπληκτισμούς των πολιτικών για το ΓΕΣΥ. Διότι εδώ δεν πρόκειται για το κυπριακό πρόβλημα, το οποίο επιδέχεται ερμηνείες και παρερμηνείες ανάλογα με τη θέση ή μη θέση του κάθε πολιτικού ή πολιτικάντη. Εδώ πρόκειται για την επιτακτική ανάγκη να εφαρμοστεί ένα σύστημα υγείας, το οποίο επιτέλους να προσφέρει στον πολίτη τη χαμένη του αξιοπρέπεια και τις συνθήκες τις οποίες δικαιούται.

Η αποτελεσματικότητα και οι συνθήκες που προσφέρει το υφιστάμενο σύστημα δεν επιδέχονται ούτε ερμηνείες ούτε παρερμηνείες, για τον απλούστατο λόγο ότι είναι χωρίς κανένα περιθώριο αμφισβήτησης, απαράδεκτες. Και όποιος έχει περάσει το κατώφλι των νοσοκομείων έχει βιώσει στο πετσί του το απάνθρωπο και απαράδεκτο του συστήματος υγείας. Εδώ και δεκαετίες αναμένουμε να υπάρξει μια μεταρρύθμιση, εδώ και δεκαετίες ακούμε προεκλογικές υποσχέσεις γι’ αυτή την μεταρρύθμιση και στο ενδιάμεσο οι άνθρωποι εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται μέσα στους λαβύρινθους της δημόσιας υγείας και να αποδέχονται αδύναμοι τον κατακερματισμό της αξιοπρέπειάς τους.

Και αν πραγματικά αυτοί οι πολιτικοί οι οποίοι έχουν το θράσος να ανεβάζουν τον τόνο της φωνής τους από τηλεοράσεως και να διαπληκτίζονται για το ΓΕΣΥ, είχαν την παραμικρή συναίσθηση της ευθύνης τους, θα έπρεπε πρώτα να μιλούσαν με σκυμμένο το κεφάλι και δεύτερο να απολογούνται στο καθένα από μας πριν παραθέσουν την όποια θέση τους. Διότι το πώς έχουν διαχειριστεί το θέμα της υγείας εδώ και χρόνια, χωρίς ουσιαστική πρόθεση να υπερβούν τα κομματικά τους συμφέροντα, ώστε να υλοποιηθεί αυτή η μεταρρύθμιση, είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος να μην κοιμάται κανείς από αυτούς τις νύχτες. Και αντ’ αυτού όχι μόνο κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου αλλά έχουν και το θράσος να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να διαπληκτίζονται εις βάρος όχι μόνο της νοημοσύνης μας αλλά κυρίως της αξιοπρέπειάς μας.

Το ύφος, οι λέξεις, ο τόνος της φωνής τους, τα επιχειρήματα που ανασύρουν και η εμπόλεμη ατμόσφαιρα που δημιουργούν, προκειμένου να τορπιλίσουν την έγκριση των σχετικών νομοσχεδίων από τη Βουλή και να αγνοήσουν ότι πριν από κάτι μήνες όλοι μαζί συμφώνησαν για την ανάγκη υλοποίησης του ΓΕΣΥ, αποδεικνύουν ότι όχι μόνο δεν έχουν επίγνωση της διαχρονικής «εγκληματικής» ευθύνης που τους βαραίνει αλλά εξακολουθούν να δηλώνουν ανίκανοι να υπερβούν τα κομματικά τους συμφέρονται και να κοιτάξουν τον ασθενή κατάματα.

Είναι οφθαλμοφανές πως εκείνο που προασπίζονται όσοι ενίστανται είναι το συμφέρον του κόμματος ενόψει των επερχόμενων προεδρικών εκλογών. Και προφανώς εκείνο που τους καίει είναι πως αν εγκριθούν τα νομοσχέδια, τότε η εφαρμογή του ΓΕΣΥ θα θεωρείται (κατά τη δική τους στενόμυαλη ερμηνεία) σαν επιτυχία της παρούσας κυβέρνησης άρα και σαν ένας άσος στο μανίκι της στην προεκλογική μάχη. Δεν είναι απλώς θλιβερό. Είναι εξοργιστικό. Διότι, το επαναλαμβάνω, σε ό,τι αφορά το θέμα της υγείας, όλοι τους ανεξαιρέτως θα έπρεπε να ντρέπονται που χάρη στη δική τους ανεπάρκεια ο κύπριος πολίτης έχει καταντήσει να σέρνεται σε ένα σύστημα υγείας που του διαλύει την αξιοπρέπεια και του αφαιρεί ό,τι δικαιούται ως άνθρωπος.

Ο υπουργός Υγείας το έθεσε πολύ σωστά πως θα ήταν άδικο να μας στερήσουν τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας εξαιτίας κομματικών διαφορών ή σκοπιμοτήτων. Και είναι ο μόνος που πείθει ότι το εννοεί. Οι υπόλοιποι κομματάρχες και πολιτικοί που σουλατσάρουν στα κανάλια και φωνασκούν υπερασπιζόμενοι τάχα μου το συμφέρον μας, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποδεικνύουν ακόμη μία φορά την εγκληματική τους ανεπάρκεια.

Αν πραγματικά κόπτονται να προσφέρουν στον λαό εκείνο που δικαιούται δεν θα μιλούσαν μ’ αυτό το ύφος και ούτε θα διαπληκτίζονταν μ’ αυτό το λεξιλόγιο στα κανάλια αλλά θα έκαναν όλες τις δυνατές υπερβάσεις για να συμφωνήσουν ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την υλοποίηση του ΓΕΣΥ. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό δεν ερμηνεύεται ως υπεράσπιση των συμφερόντων του πολίτη αλλά ως έλλειψη σεβασμού απέναντί του.